Μόνο τους τελευταίους 2 μήνες, έχουμε γράψει σε τουλάχιστον 3-4 περιπτώσεις το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Σαντορίνη με τις κρουαζιέρες. Το φετινό καλοκαίρι το πρόβλημα έγινε ακόμα μεγαλύτερο στο νησί, μιας και έφτασε να έχει 63 ημέρες υψηλού αριθμού αφίξεων από τις 48 που είχε πριν το 2022, με πολλές εξ αυτών να κατεβάζουν από κρουαζιερόπλοια στο λιμάνι κοντά 19.000 ανθρώπους.
Είναι τεράστιος ο αριθμός αν το καλοσκεφτείτε και τρομακτικός, αν είσαι αγοραφοβικός, κλειστοφοβικός ή απλά ντόπιος και μένεις εκεί. Φαντάσου να κατεβαίνεις από ένα πλοίο μαζί με 18.999 ανθρώπους και να πρέπει όλοι να μπείτε άμεσα σε οχήματα για να προστατευτείτε από τον ήλιο και να πάτε πάνω στην Καλντέρα και στα σημεία εκείνα που πάνε όλοι για να φωτογραφίσουν το νησί και το ηλιοβασίλεμα.
Οι 19.000 είναι κι ένας αριθμός σχεδόν 4.000 πιο πάνω από τους μόνιμους κατοίκούς, οπότε φανταστείτε ξανά οι 15.000 κάτοικοι να εξυπηρετούν για 63 μέρες δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Κι αν σκεφτούμε πως ένα σημαντικό κομμάτι των μόνιμων είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι ή άνθρωποι που μένουν σε χωριουδάκια, τότε το βάρος πέφτει σε λιγότερους από 10.000 ανθρώπους για να εξυπηρετήσουν αυτόν τον όγκο. Και αναφερόμαστε μόνο στους τουρίστες κρουαζιέρας. Αν προστεθούν και αυτοί που πάνε με τα πλοία της γραμμής για να μείνουν στο νησί, τα νούμερα γίνονται ακόμα πιο αφόρητα.
Είχε γίνει σαφές από τον Ιανουάριο από τον νέο δήμαρχο κ. Νικόλαο Ζώρζο ότι οι 63 μέρες πρέπει να γίνουν 48 και οι 19.000 πρέπει να γίνουν 8.000, αφού τόσο είναι το μέγιστο που μπορεί να εξυπηρετήσει το νησί διατηρώντας και την βιωσιμότητα του.
Μέχρι 8.000 στο νησί και για περισσότερες ώρες
Προσφάτως, υπήρξε μια συμφωνία με τη Διεθνή Ένωση Εταιρειών Κρουαζιέρας (CLIA) ώστε από του χρόνου, από το 2025 δηλαδή, να επιτευχθούν αυτοί οι αριθμοί, ενώ παράλληλα ο δήμαρχος φέρεται να εξετάζει και πώς θα μπορέσουν αυτοί οι 8.000 να συνεισφέρουν πραγματικά στην τοπική οικονομία, διότι μέχρι σήμερα, όσοι αποβιβάζονταν από τα κρουαζιερόπλοια, το έκαναν για 2-3 ώρες το πολύ και περισσότερη σπατάλη έκαναν, παρά έβγαινε κέρδος για τους ντόπιους από την παρουσία τους.
Γι’ αυτό κιόλας ο κ. Ζώρζος θέλει να ελέγξει με τη βοήθεια του Υπουργείου Ναυτιλίας και τα πλοία που φέρνουν τουρίστες από την Κρήτη για ημερήσιες εκδρομές στο νησί, ενώ αναζητά τρόπους να υποστηρίξει τα κρουαζιερόπλοια εκείνα που είναι λιγότερο ρυπογόνα και που αφήνουν για παραπάνω ώρες τους τουρίστες στο νησί, άρα η παραμονή ενισχύει την τοπική οικονομία ουσιαστικά.
Φυσικά, ότι αυτό θα ισχύσει από του χρόνου, ίσως να μην είναι αρκετό, διότι δεν υπάρχει χρόνος να χαθεί για να μπει κάθε νησί στην Ελλάδα σε ένα μονοπάτι βιωσιμότητας. Κι η Σαντορίνη δεν είναι ένα οποιοδήποτε νησί. Είναι ένα νησί που, είχαμε καταγράψει εδώ, ότι αντιμετωπίζει ως και ζήτημα επιβίωσης στις επόμενες δεκαετίες, αφού το κρασί της, το Νο1 εξαγώγιμο προϊόν, μπορεί να μην παραχθεί το 2040.
Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι ένα βήμα που πρέπει να γίνει και να αποδώσει το 2025, τόσο για να μπορέσουν να ανασάσουν οι ντόπιοι, όσο και για να μην υπάρχει τόση ανάγκη και ζήτηση στην εστίαση και τη φιλοξενία, με αποτέλεσμα ανθρώπινο δυναμικό να αφήνει τον πρωτογενή τομέα ή άλλους τομείς, για να συνδράμει στον τουρισμό.
