Το χρήμα, λένε, δεν φέρνει την ευτυχία. Κλισέ χιλιοειπωμένο. Το χρήμα, ξαναλένε, δεν φέρνει ούτε παιδιά. Κι αυτό διαπιστωμένο από τις παγκόσμιες στατιστικές. Οι πιο ανεπτυγμένες κοινωνίες του πλανήτη επιλέγουν τα λίγα παιδιά, κυρίως για να μην επιβαρύνουν το υψηλό βιοτικό τους επίπεδο (σε σχέση π.χ. με τις χώρες της υποσαχάριας Αφρικής ή της Νοτιοανατολικής Ασίας) και να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Αλλά στη Νότια Κορέα το παρακάνουν.
Το νότιο κράτος της κορεατικής χερσονήσου, μια από τις οικονομικές τίγρεις της Ασίας, με την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία στην Άπω Ανατολή μετά την Κίνα και την Ιαπωνία, συρρικνώνεται με εφιαλτικό ρυθμό. Όπως ανακοινώθηκε πριν μόλις δύο ημέρες από την κυβέρνηση, ο δείκτης γονιμότητας για το 2022 έπεσε στα 0,78 παιδιά ανά γυναίκα, από 0,81 που ήταν το 2021.
Η Νότια Κορέα κατείχε ήδη την τελευταία θέση παγκοσμίως στη γονιμότητα, αλλά όπως έδειξαν οι αριθμοί, το πράγμα μπορεί να πάει και χειρότερα. Πολύ χειρότερα.
Ο αριθμός γονιμότητας που διατηρεί σταθερό τον πληθυσμό ενός κράτους είναι 2,1. Αυτή τη στιγμή η Νότια Κορέα με το παγκόσμιο χαμηλό του 0,78 βρίσκεται αντιμέτωπη με μείωση του πληθυσμού της στο 50% των σημερινών 52 εκατομμυρίων μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα!
Προφανώς οι Νοτιοκορεάτες είναι μακράν τελευταίοι σε όλες τις λίστες, ακόμα κι αυτές των οικονομικώς ανεπτυγμένων κρατών. Στη λίστα π.χ. με τα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ (Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) είναι το μόνο κράτος με δείκτη γονιμότητας κάτω του 1,00 (παιδί ανά γυναίκα). Από τις ευρωπαϊκές χώρες, η Ισπανία είναι η τελευταία στη λίστα με 1,23 παιδιά ανά γυναίκα και η Ιταλία βρίσκεται λίγο πιο πάνω με 1,24. Στην Ελλάδα ο δείκτης γονιμότητας είναι 1,33 παιδιά ανά γυναίκα, όσα ακριβώς και στην Ιαπωνία. Ο μέσος όρος στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ είναι 1,64 παιδιά ανά γυναίκα.
Στην κορυφή της λίστας φυσικά βρίσκονται οι πάμπτωχες χώρες της μαύρης Αφρικής. Σε πέντε απ’ αυτές, μάλιστα, ο δείκτης γονιμότητας ξεπερνάει τα 6 παιδιά ανά γυναίκα (Νίγηρας 6,89, Σομαλία 6,42, Τσαντ 6,45, Λαϊκή Δημοκρατία Κογκό 6,21, Μάλι 6,04).
Τι εμποδίζει, λοιπόν, τους Νοτιοκορεάτες να κάνουν παιδιά; Η κοινωνία και το πορτοφόλι, όπως γίνεται παντού. Η νοτιοκορεατική κοινωνία είναι βαθιά συντηρητική, τα παιδιά που γεννιούνται εκτός γάμου είναι ελάχιστα και, παρά τα βήματα απελευθέρωσης που έχουν γίνει τις τελευταίες δεκαετίες, οι σεξουαλικές σχέσεις πριν το γάμο δεν ενθαρρύνονται με κανέναν τρόπο, για να το θέσουμε κομψά.
Ακριβώς επειδή ο γάμος έχει υποχρεώσεις, τα ενοίκια στις μεγάλες πόλεις είναι εξωπραγματικά και το κόστος ζωής πανάκριβο, οι νέοι δεν βιάζονται να παντρευτούν, κι όταν το κάνουν, κοιτάζουν περισσότερο να απολαύσουν τον έγγαμο βίο με το ταίρι τους, παρά να τεκνοποιήσουν. Στην περιφέρεια της πρωτεύουσας Σεούλ, μάλιστα, όπου το κόστος ζωής είναι διπλάσιο απ’ ότι στην υπόλοιπη χώρα, ο δείκτης γονιμότητας έχει χτυπήσει το ιστορικό ναδίρ του 0,59 παιδιά ανά γυναίκα.
Η κυβέρνηση του προέδρου Γιουκ-Σουν Γέολ λαμβάνει συνεχώς μέτρα – κίνητρα για τα νέα ζευγάρια (φοροαπαλλαγές, δωρεάν παιδικοί σταθμοί, πολύχρονες άδειες μητρότητας), αλλά απ’ ότι φαίνεται οι νέοι δεν αισθάνονται ότι τους βοηθούν.
Το παράδειγμα, άλλωστε, είναι το χειρότερο δυνατό: Ο 62χρονος σήμερα Γέολ παντρεύτηκε το 2012 την 41 ετών τότε Κιμ Κέον Χι και δεν έχουν παιδιά. Από τους πέντε τελευταίους προέδρους της χώρας (οι οποίοι θήτευσαν από το 1998 και μετά) μόνο ένας έχει παιδιά. Η δε μοναδική γυναίκα που αναρριχήθηκε στον προεδρικό θώκο (κυβέρνησε από το 2013 ως το 2017) ούτε καν παντρεύτηκε.
