Κι ενώ η Ρωσία του Vladimir Putin βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων, με το ενδεχόμενο εισβολής στην Ουκρανία να μην αποτελεί ένα υποθετικό σενάριο πια, αλλά μια ρεαλιστική πραγματικότητα, το τι νιώθουν και πως το βιώνουν οι Ουκρανοί δεν έχει τεθεί τόσο ως θέμα συζήτησης.
Αν οι ρωσικές δυνάμεις προσπαθήσουν να καταλάβουν νέα εδάφη στην Ουκρανία, γνωρίζουν πως θα έχουν να κάνουν με έναν στρατό πολύ μικρότερο συγκριτικά με εκείνους, λιγότερο εξοπλισμένο, αλλά σκληραγωγημένο από τα οκτώ χρόνια μάχης. Σχεδόν μια δεκαετία πολέμου, άφησε την Ουκρανία με μισό εκατομμύρια βετεράνους με εμπειρία, οι οποίοι τώρα ετοιμάζουν να πολεμήσουν ξανά.
Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι αν η Ρωσία καταφέρει να ξεπεράσει τις ουκρανικές δυνάμεις σε ένα συμβατικό πεδίο μάχης, οποιαδήποτε στρατιωτική σύγκρουση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια παρατεταμένη και αιματηρή σύγκρουση των κομμάτων. «Ο ρωσικός στρατός έχει καλύτερα όπλα και τεχνικό εξοπλισμό από εμάς, επομένως μπορεί να χάσουμε μάχες ή εκστρατείες. Αλλά δεν μπορούν ποτέ να κερδίσουν τη χώρα εάν ο ουκρανικός λαός έχει κίνητρα», δήλωσε ο Serhiy Kryvonos, ένας απόστρατος στρατηγός των ειδικών δυνάμεων και πρώην αναπληρωτής γραμματέας του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας και άμυνας.
Ο Kryvonos ταξιδεύει στη χώρα μιλώντας σε βετεράνους και οργανώνει εκπαίδευση όπλων για να προετοιμαστεί για μια λαϊκή εξέγερση σε περίπτωση εισβολής της Ρωσίας. «Κοιτάξτε την εμπειρία του Αφγανιστάν. Δεν θα μπορούσε να κρατηθεί από τη Σοβιετική Ένωση, από τις ΗΠΑ, από το Ηνωμένο Βασίλειο», είπε. «Δεν μπορούσαν να νικήσουν τους Ταλιμπάν γιατί είχαν καλά κίνητρα. Το ισχυρότερο όπλο τους ήταν οι παρτιζάνοι τους, πολίτες την ημέρα, μετά τη νύχτα έπαιρναν τα όπλα για να πυροβολήσουν ή να θάψουν μια βόμβα στο δρόμο».
«Ο ουκρανικός στρατός το 2014 και ο ουκρανικός στρατός του τώρα είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα»
Στο Κίεβο, οι πολιτικοί αστειεύονται ότι ο Vladimir Putin έκανε περισσότερα για να δημιουργήσει τη σύγχρονη Ουκρανία παρά τα δικά τους κόμματα, δίνοντάς τους έναν κοινό εχθρό και αναγκάζοντάς τους να ενωθούν γύρω από μια ουκρανική ταυτότητα. Η πολυετής επιθετική πολιτική του Putin απέναντι στην Ουκρανία βοήθησε επίσης να βελτιώσει τον στρατό ,που μπορεί τώρα να δώσει εντολή στους Ρώσους στρατιώτες να πολεμήσουν.
Το 2014, όταν η Ρωσία κατέλαβε την Κριμαία και οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από τη Ρωσία ανέλαβαν τον έλεγχο της ανατολής, ο ουκρανικός στρατός ήταν σε τέτοια υποβαθμισμένη μορφή που οι στρατιώτες δεν έπαιρναν καν φαγητό. Στα χρόνια μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η πειθαρχία είχε ξεφτιλιστεί, τα οπλικά συστήματα είχαν μείνει χωρίς συντήρηση για δεκαετίες και σχεδόν κανένας από τους στρατιώτες της Ουκρανίας δεν είχε δει μάχη.
https://www.intronews.gr/news/oukrania-tetameni-i-katastasi-sti-chora-proeidopoiiseis-biden-den-chreiazesai-to-aima-ektos-an-epithymeis-na-archiseis-enan-polemo/
«Ο ουκρανικός στρατός το 2014 και ο ουκρανικός στρατός του τώρα είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα, αν και χωρίς αυτόν δεν θα είχαμε καθόλου χώρα», είπε ο Taras Chmut, βετεράνος και στρατιωτικός αναλυτής στο Come Back Alive, μια ΜΚΟ στο Κίεβο, που υποστηρίζει μαχητές πρώτης γραμμής με εξοπλισμό και εκπαίδευση.
«Είχαμε ένα μεγάλο στρατό, με πολύ εξοπλισμό, αλλά ήταν παλιός και δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Το φαγητό δεν έφτανε στην πρώτη γραμμή. Ακόμη και βασικές προμήθειες δεν έφταναν στους στρατιώτες, από θωράκιση σώματος μέχρι κιτ πρώτων βοηθειών και εξοπλισμό επικοινωνίας».
Σήμερα, η επιμελητεία και η εκπαίδευση έχουν βελτιωθεί και ο στρατός έχει επεκταθεί κατά περίπου 100.000 στρατιώτες, σε περίπου 260.000. Ο Chmut εκτιμά ότι μια συνολική κινητοποίηση συμπεριλαμβανομένων βετεράνων και δυνάμεων ασφαλείας θα μπορούσε να βάλει στα όπλα περισσότερους από ένα εκατομμύριο Ουκρανούς.
Αλλά όσον αφορά το υλικό, η Ουκρανία εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Έχει μεγάλη ακτογραμμή, αλλά, αφού η Ρωσία κατέλαβε την Κριμαία και τα λιμάνια της, δεν έχει καθόλου ναυτική ικανότητα. Δεν διαθέτει σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας και τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας είναι ως επί το πλείστον ρωσικής κατασκευής, ξεπερασμένα και αδύνατο για την Ουκρανία να επισκευαστούν, καθώς δεν μπορεί να προμηθευτεί ανταλλακτικά.
Εάν η Ρωσία αποκτήσει τον έλεγχο του ουρανού πάνω από την Ουκρανία, ο Chmut λέει ότι φοβάται τη σφαγή αμάχων όπως αυτή που παρατηρείται σε περιοχές της Συρίας, όπου χρησιμοποιήθηκαν ρωσικά όπλα σε περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες. «Προσπαθούμε να τονίσουμε ότι πρέπει να εργαστούμε για την ενίσχυση της αεροπορίας μας», είπε. «Δεν έχει σημασία πόσοι άνθρωποι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν, αν ο εχθρός ελέγχει τον εναέριο χώρο, θα μπορούσε να είναι όπως στη Συρία, βομβαρδισμοί πόλεων και πόλεων με μεγάλο αριθμό θανάτων μεταξύ αμάχων».
Ο Kryvonos ανησυχούσε ότι οι πολίτες θα μπορούσαν να γίνουν στόχοι με τιμωρητικά μέτρα, ακόμη κι αν δεν στοχοποιηθούν από όπλα. «Δεν χρειάζεται καν να ανοίξουν πυρ. Μπορείτε να κόψετε την ηλεκτρική ενέργεια του Κιέβου έξω από την πόλη», είπε. «Όσο μεγαλύτερη είναι η πόλη, τόσο πιο εύκολα δημιουργείται πανικός και τη γονατίζει. Αν κόψεις το ρεύμα, θα γίνει εφιάλτης σε λίγες μέρες, χωρίς νερό και ζέστη».
Συμπλήρωσε, επίσης. ότι οι κυβερνήσεις δεν είχαν κάνει αρκετά για να προειδοποιήσουν τους αμάχους να προετοιμάσουν προμήθειες τροφίμων και νερού, ή ακόμη και να τοποθετήσουν πινακίδες για να βομβαρδίσουν καταφύγια. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό γιατί εκτός από την ανώτερη δύναμη όπλων της Ρωσίας στον συμβατικό εναέριο χώρο, θα μπορούσε να εξαπολύσει καταστροφικές επιθέσεις στον κυβερνοχώρο που θα δυσκόλευαν τους Ουκρανούς να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες καθώς εξελίσσεται οποιαδήποτε εισβολή.
«Αν πρόκειται για εισβολή, θα είναι ολοκληρωτικός πόλεμος όπως το 1939. Όλη η χώρα θα αντεπιτεθεί, θα υπάρξει μαζική αντίσταση. Η Δύση πρέπει να γνωρίζει ότι θα υπάρξει επίσης μεγάλος αριθμός προσφύγων, ίσως 5 με 10 εκατομμύρια».
Εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν περιλαμβάνουν τον Όλεγκ Σέντσοφ , έναν σκηνοθέτη κινηματογράφου από την Κριμαία που έγινε εθνικός ήρωας αφού συνελήφθη στην πόλη του το 2014 και καταδικάστηκε για τρομοκρατία σε ρωσικό στρατιωτικό δικαστήριο. Ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων το κατήγγειλαν ως δίκη επίδειξης .
Πέρασε πέντε χρόνια σε ρωσικές φυλακές, συμπεριλαμβανομένης της Σιβηρίας όπου το κρύο έπληξε σοβαρά την υγεία του, προτού αποφυλακιστεί σε ανταλλαγή κρατουμένων το 2019. Λέει ότι είναι έτοιμος να πολεμήσει, ακόμη και όταν η τελευταία του ταινία, Rhino, τιμάται στα φεστιβάλ .
«Θα είμαι με στολή. Έχω κάποια στρατιωτική εκπαίδευση και ξέρω πώς να ενεργώ στον πόλεμο», είπε σε συνέντευξή του σε ένα καφέ στο κέντρο του Κιέβου, ώρες πριν ο Πούτιν ανακοινώσει τα σχέδιά του να αναγνωρίσει τις αποσχισμένες περιοχές της Ουκρανίας. «Το κύριο πράγμα που έμαθα σε αυτή τη ζωή είναι να μην φοβάμαι. Σε μια τόσο δύσκολη στιγμή, δεν θα είμαι εγώ ο άνθρωπος που τρέχω από τη χώρα μου».
Με πληροφορίες από Guardian