Περιεχόμενα
Στα 24 του χρόνια λογιζόταν ως άτομο με οπτική αναπηρία, χάνοντας την όρασή του σε ατύχημα. Στα 29 του έγινε ο πρώτος χειριστής σκύλου οδηγού στη Θεσσαλονίκη και στα 34 του ο Θανάσης Σιδέρης είναι πλήρως ανεξάρτητος στην καθημερινότητά του, αλλά και πλήρως εξαρτημένος από την καλύτερή του φίλη…
Η ζωή αποτελείται από στιγμές κι είναι αυτές που τελικά την καθορίζουν. Όχι ολοκληρωτικά, καθώς ο καθένας μας αποφασίζει τελικά πώς θα ζήσει, σίγουρα, όμως, σε μεγάλο βαθμό. Το μαθαίνουμε από παιδιά, το βιώνουμε μεγαλώνοντας με εμπειρίες, αποφάσεις, ξαφνικές απώλειες, το αντιλαμβανόμαστε πλήρως στις τραγωδίες.
Μια στιγμή άλλαξε και τη ζωή του Θανάση Σιδέρη πριν από ακριβώς 10 χρόνια. Μια δεύτερη στιγμή, μετέτρεψε την απώλεια και το πένθος σε γνώση, εμπειρία και δύναμη. Και μια τρίτη, ξαναέφερε την καθημερινότητα στις ράγες της. Με τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες, βέβαια, ζώντας σε μια χώρα που δεν έχει μάθει να σέβεται τους πολίτες της. Και που σε πολλές περιπτώσεις τους διαχωρίζει σε δεύτερης και τρίτης κατηγορίας.
Ο Θανάσης
Ο Θανάσης Σιδέρης είναι 34 ετών και μαζί με τον αδελφό του και τους γονείς του μεγάλωσαν στο χωριό Στρατονίκη, στη βόρεια Χαλκιδική. Καταλαβαίνεις από την πρώτη επαφή μαζί του ότι είναι ένας ήρεμος και καλλιεργημένος άνθρωπος, ιδιαίτερα ανήσυχος και αθεράπευτα φιλομαθής.
Έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στο τμήμα Εκπαιδευτικής Κοινωνικής Πολιτικής, έχει κάνει την πρακτική του στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών, διατηρεί μια εταιρεία που ονομάζεται Accessibilty Support Academy και η οποία δημιουργεί προσβασιμότητα σε κτίρια και επιμορφωτικά προγράμματα για την εξυπηρέτηση ατόμων με οπτική αναπηρία κι εργάζεται επί σειρά ετών στην Eldorado.
Παρακολουθεί, επίσης, ένα μεταπτυχιακό εξ αποστάσεως πάνω στη Διοίκηση και Ηγεσία Σχολικών Μονάδων στο Πανεπιστήμιο Φρέντερικ στην Κύπρο.
Έχοντας κάνει το «αγροτικό» του εργαζόμενος στον τουρισμό, στην εστίαση και σε σούπερ μάρκετ, στα 22 του βρήκε μια επαγγελματική ευκαιρία και δεν την άφησε να πάει χαμένη. Η Eldorado τον προσέλαβε ως βοηθό χειριστή βαρέων μηχανημάτων το 2011 και τα πρώτα δύο χρόνια κυλούσαν ιδανικά.
Το ατύχημα, η αναπηρία και η αποδοχή
Το 2013, μια μέρα σαν όλες τις υπόλοιπες στη δουλειά, ο Θανάσης είχε ένα πολύ σοβαρό εργατικό ατύχημα. Η διάγνωση σοκαριστική για οποιονδήποτε, πόσω μάλλον για έναν νέο άνθρωπο. Ολική απώλεια όρασης και από τους δύο οφθαλμούς. Η πρώτη στιγμή…
«Είναι πονετικό τη μία μέρα να ανοίγεις τα μάτια σου και να αντικρίζεις την ομορφιά και του πιο απλού πράγματος και την επόμενη να ξέρεις ότι έχεις χάσει ένα βασικό προνόμιο της ζωής. Ο πρώτος καιρός είναι πολύ δύσκολος.
Πρέπει να αποδεχθείς την απώλεια και βρίσκεσαι σε πένθος. Χρειάστηκε να περάσουν περίπου δύο χρόνια για να γίνω καλά, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά, μια και είχα μια σειρά από χειρουργεία. Θεωρώ ότι αποδέχθηκα σχετικά γρήγορα τη νέα κατάσταση».
Η εκπαίδευση
Κι αυτή ήταν η δεύτερη στιγμή. Γιατί η γρήγορη αποδοχή έδωσε στον Θανάση κίνητρα να μπει από νωρίς στη μάχη εξοικείωσης με την καθημερινότητα, σε μια μεγαλούπολη όπως είναι η Θεσσαλονίκη, σε μια χώρα καθόλου φιλική και βολική για ανθρώπους με οπτική αναπηρία. Το επόμενο βήμα ήταν να ξεκινήσει την εκπαίδευσή του, η οποία είναι μάταιη αν δεν έχεις αποδεχθεί την αναπηρία…
«Αυτό στο οποίο εκπαιδεύεσαι από ανθρώπους που δεν είναι οπτικά ανάπηροι, είναι η κίνηση και ο προσανατολισμός σε εσωτερικό και εξωτερικό χώρο, με τις τεχνικές του λευκού μπαστουνιού. Η δική μου εκπαιδεύτρια Κινητικότητας Προσανατολισμού και Δεξιοτήτων Καθημερινής Διαβίωσης ήταν η Λία Αβραάμ».
Στα 29 του χρόνια, ο Θανάσης είχε πια μάθει να κινείται χωρίς βοήθεια, να είναι ανεξάρτητος κι είχε πετύχει κάτι πολύ σημαντικό. Να μην κλειστεί στον εαυτό του και στο σπίτι του. Και κάπου εκεί ήταν που πήρε μια πολύ σημαντική απόφαση. Η τρίτη στιγμή.
Η απόφαση
Ο Θανάσης είχε πάντα σκυλιά στη ζωή του. Από παιδί. Η απόφαση, λοιπόν, ήταν να αιτηθεί την απόκτηση σκύλου οδηγού, ένα προνόμιο που δεν έχουν πολλοί οπτικά ανάπηροι στην Ελλάδα και που πριν πέντε χρόνια είχαν ακόμα λιγότεροι.
«Εκείνη την εποχή ήμουν από τους τελευταίους που είχαν κάνει αίτηση για απόκτηση σκύλου οδηγού, επιλέχθηκα, όμως, μέσα σε οκτώ άτομα, λόγω της άρτιας εκπαίδευσής μου στις τεχνικές του λευκού μπαστουνιού, αλλά και της καλής σύνδεσης που είχα με τον σκύλο από πλευράς χαρακτήρα, συμπεριφοράς, αλλά και βηματισμού μετά από αξιολόγηση της Φωτεινής Μπαξεβάνου (Εκπαιδεύτρια Κινητικότητας-Προσανατολισμού και Δεξιοτήτων Καθημερινής Διαβίωσης).
Έγινα ο πρώτος χειριστής σκύλου οδηγού στη Θεσσαλονίκη και ξαφνικά απέκτησα έναν τεράστιο σύμμαχο στην προσπάθειά μου για πλήρη ανεξαρτησία, αλλά και… αρκετές ευθύνες.»
Σκύλος οδηγός, συνεργάτης, φίλος…
«Ο σκύλος είναι σαν ένα μικρό παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ. Είσαι υπεύθυνος γι’ αυτόν, την ευζωία και την ευτυχία του, για το παιχνίδι και την ξεκούρασή του. Και βέβαια, οφείλεις εκτός από το να είσαι καλά εκπαιδευμένος, να συνεχίσεις να δουλεύεις πάνω στη βελτίωσή σου. Ο σκύλος δεν είναι GPS, δεν του δίνεις μια διεύθυνση και σε πάει. Χρειάζεται να αναπτύξετε πολύ καλή συνεργασία κι αυτό απαιτεί χρόνο.
Ακόμα κι αν γνωρίζεις ότι ο σκύλος σου είναι πολύ καλά εκπαιδευμένος, δεν μπορείς να τον εμπιστευθείς 100% το πρώτο διάστημα, ειδικά όταν κινείσαι σε μεγαλουπόλεις και δη στην Ελλάδα που υπάρχουν πάρα πολλά υψηλά εμπόδια. Δεν είμαστε Ολλανδία, που όλα είναι… φλατ και κάνεις πολύ άνετα οποιαδήποτε διαδρομή. Ενδεικτικά να πω ότι αν έναν σκύλο οδηγό τον πάρεις από την Ελλάδα των εμποδίων και των δεκάδων απρόβλεπτων καταστάσεων στον δρόμο και τον πας στην Ολλανδία, στην πρώτη βόλτα θα βαρεθεί.
Η εμπιστοσύνη χτίζεται σταδιακά και από την εμπειρία μου, αυτή είναι μια μαγική διαδικασία που κρατά και εσένα και τον σκύλο σε εγρήγορση»…
Η Φρίντα
Η Φρίντα, ένα πανέμορφο λαμπραντόρ, ήρθε στη χώρα μας από την Ολλανδία ως κουτάβι και παραδόθηκε στο Κέντρο «ΣΚΥΛΟΙ ΟΔΗΓΟΙ ΕΛΛΑΔΟΣ – GREEK GUIDE DOGS CENTER». Κοινωνικοποιήθηκε και Εκπαιδεύτηκε στην Αθήνα και παραδόθηκε στον Θανάση όταν ήταν τεσσάρων ετών, σε μια ηλικία δηλαδή που για σκύλο οδηγό θεωρείται μεγάλη.
«Στην αρχή ήμασταν δύο οργανισμοί. Η Φρίντα, όμως, έγινε η προέκταση του σώματός μου, αποκτήσαμε στενή συνεργασία και ακόμα πιο στενή σχέση και σήμερα είμαστε ένα… Χρειάστηκε να περάσει καιρός, αλλά η σύνδεση που έχουμε βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Στα 9 της χρόνια πια, ετοιμάζεται για συνταξιοδότηση και δεν μπορεί να κάνει παραπάνω από μία ή δύο βόλτες τη μέρα, γιατί ένας σκύλος οδηγός δεν κουράζεται μόνο χιλιομετρικά, αλλά και εγκεφαλικά. Ακόμα και μια μικρή διαδρομή, ενδέχεται να τον φέρει αντιμέτωπο με πολλά εμπόδια.
Πέρα από τη σχέση συνεργασίας, όμως, έχουμε και αυτή που αναπτύξαμε με τον καιρό που αφορά στη ζωή μας όταν δεν εκτελεί χρέη οδηγού. Η Φρίντα ηρεμεί με τη φωνή μου κι εγώ ηρεμώ με την παρουσία της. Εξακολουθεί να πηγαίνει στο πάρκο και να χοροπηδά σαν τρελή, να μυρίζει τα πάντα, να αποζητά χάδια. Κάθε σκύλος οδηγός έχει το δικαίωμα να αφήνεται συναισθηματικά και η Φρίντα το επιτρέπει αυτό στον εαυτό της για να βρίσκει ισορροπία.
Γνωρίζει καλύτερα κι από πολλούς ανθρώπους πώς να διαχωρίζει την εργασία της από την υπόλοιπη μέρα…
Κι όπως όλοι μας, είναι κι αυτή με τις μέρες της. Σήμερα που μιλάμε, ας πούμε, νιώθει ανασφάλεια κι είναι όλη μέρα στη γύρα. Από τον καναπέ στο μπαλκόνι κι από εκεί στο κρεβάτι. Ζητά σημασία. Η κορύφωση της σχέσης μας, πάντως, είναι η στιγμή που μπαίνει η κοπέλα μου στο σπίτι. Ως γυναίκα και ανταγωνίστρια, τρέχει πάνω μου για να με διεκδικήσει»…
Η προσφορά του Θανάση στους ανθρώπους με οπτική αναπηρία
Δέκα χρόνια μετά το σοβαρό ατύχημά του, ο Θανάσης είναι ευτυχισμένος. Έκανε την επιλογή να ζήσει και πέρα από τη δική του εκπαίδευση ως άνθρωπος με οπτική αναπηρία, αξιοποίησε όλες τις δυνατότητες που του προσφέρονται για να κάνει τη ζωή του ευκολότερη.
Κι όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η Φρίντα, ως μέσο διευκόλυνσης και επίλυσης πολλών καθημερινών προβλημάτων, του προσθέτει χώρο και χρόνο να βοηθήσει συνανθρώπους του με οπτική αναπηρία, εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις και τις σπουδές του.
Πώς; Ως Εκπαιδευτής Ενηλίκων – Σύμβουλος Προσβασιμότητας ανέλαβε να υλοποιήσει το έργο κτηριακής προσβασιμότητας ενός σούπερ μάρκετ της αλυσίδας «Μασούτης» στη Θεσσαλονίκη. Στο κατάστημα αυτό των 500 τετραγωνικών, τοποθετήθηκε οδηγός όδευσης εσωτερικού τύπου οπότε ένα άτομο με οπτική αναπηρία μπορεί να μπει και να βγει αυτόνομα.
- Τοποθετήθηκαν, επίσης, χρωματικές αντιθέσεις στα σημεία ενδιαφέροντος, όπως είναι τα ταμεία, για να βοηθηθούν πελάτες με μερική απώλεια όρασης.
- Δημιουργήθηκε απτικοακουστικός χάρτης με βάση την αρχιτεκτονική κάτοψη, ώστε το άτομο με οπτική αναπηρία να μπορεί να αντιληφθεί πώς είναι το κατάστημα.
- Φτιάχτηκε εφαρμογή για άτομα με οπτική αναπηρία έτσι ώστε πηγαίνοντας μπροστά από κάθε προϊόν και σκανάροντάς το να μαθαίνουν τα πάντα γι’ αυτό.
- Το προσωπικό εκπαιδεύτηκε στη συνοδεία και την εξυπηρέτηση πελατών με οπτική αναπηρία.
Η Ελλάδα των 26.000 οπτικά ανάπηρων και των μόλις 25 Σκύλων Οδηγών
Στην Ελλάδα ζουν σήμερα περίπου 26.000 άνθρωποι με οπτική αναπηρία (με βάση τα στοιχεία του ΟΠΕΚΑ) και οι 17.000 από αυτούς ανήκουν στην παραγωγική ηλικία που ορίζεται από τα 18 ως τα 55 έτη. Πολλοί από αυτούς που χάνουν την όρασή τους από ατύχημα, δεν είναι σωστά ενημερωμένοι για τα δικαιώματά τους, τα επιδόματα που μπορούν να λάβουν και τις κοινωνικές υπηρεσίες που μπορούν να τους βοηθήσουν, ώστε να μη νιώσουν ποτέ ότι σταματά η ζωή τους.
Όπως περιέγραψε και ο Θανάσης Σιδέρης, το βασικό για ένα άτομο με οπτική αναπηρία, μετά την αποδοχή της νέας κατάστασης, είναι να γίνει ανεξάρτητος. Κι αυτό έρχεται μέσα από την εκπαίδευση στη χρήση του λευκού μπαστουνιού και στην Κινητικότητα, τον Προσανατολισμό και τις Δεξιότητες Καθημερινής Διαβίωσης.
Δυστυχώς, μόλις πέντε πόλεις σε όλη τη χώρα και συγκεκριμένα η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Καβάλα και η Δράμα διαθέτουν Εκπαιδεύτριες Κινητικότητας, Προσανατολισμού και Καθημερινών Δεξιοτήτων, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η εκπαίδευση σε άλλες πόλεις.
Σε όσους προχωρούν, δηλαδή κατακτούν κινητικότητα, προσανατολισμό και γίνονται πλήρως ανεξάρτητοι και αυτόνομοι, προσφέρεται η δυνατότητα αίτησης για απόκτηση σκύλου οδηγού.
Ξεκίνημα το 2013
Από το 2008 λειτουργούν στην Ελλάδα δύο κέντρα εκπαίδευσης σκύλων οδηγών και συγκεκριμένα το Κέντρο Σκύλων Οδηγών Ελλάδος και η Σχολή Σκύλων Οδηγών Lara.
Ο πρώτος Σκύλος Οδηγός που παρέδωσε το Κέντρο «Σκύλοι Οδηγοί Ελλάδος» σε άτομο με οπτική αναπηρία ήταν το 2013, η «Μελίττα», η οποία έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί. Το συγκεκριμένο κέντρο έχει εκπαιδεύσει ως Σκύλους Οδηγούς τα 26 από τα 34 σκυλιά που πέρασαν από τον οργανισμό (κάποια δεν τα καταφέρνουν και κόβονται νωρίς, άλλωστε στατιστικά, παγκοσμίως, ένα 30% δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει την Εκπαίδευση).
Σήμερα υπάρχουν 15 εν ενεργεία Σκύλοι Οδηγοί σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Γιάννενα. Αν προσθέσει κάποιος τους πέντε Σκύλους Οδηγούς που εργάζονται σήμερα από τους οκτώ που εκπαιδεύτηκαν από την Σχολή Σκύλων Οδηγών Lara και λίγους ακόμα που εκπαιδεύτηκαν από ανεξάρτητους εκπαιδευτές, βγάζει το πολύ δυσάρεστο συμπέρασμα ότι μόλις 25 άνθρωποι με οπτική αναπηρία σε όλη τη χώρα έχουν σήμερα σκύλο οδηγό, παρότι οι ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες.
Μιλήσαμε με την πρόεδρο του Κέντρου Σκύλων Οδηγών, Ζωή Γερουλάνου, μια γυναίκα με μεγάλη εμπειρία στο ζήτημα των αναγκών που έχουν οι άνθρωποι με οπτική αναπηρία, αλλά και στην ανάγκη ύπαρξης του Θεσμού του Σκύλου Οδηγού, την αξία του για ένα άτομο με οπτική αναπηρία και τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει στην καθημερινότητά του.
Όπως λέει, με την 38ετή εμπειρία της στον χώρο της οπτικής αναπηρίας, στη MP «για να μπορέσουμε μια μέρα να εξασφαλίσουμε Σκύλους Οδηγούς σε πολύ περισσότερους ανθρώπους, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα εκπαιδευτικό κέντρο με όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές, ώστε ένας Εκπαιδευτής Σκύλων Οδηγών να μπορεί να εκπαιδεύει συγχρόνως από πέντε έως επτά Σκύλους Οδηγούς στη φάση των τεχνικών οδήγησης.
Τώρα, ο Εκπαιδευτής Σκύλων Οδηγών φιλοξενεί τα εκπαιδευόμενα σκυλιά στο σπίτι του με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναλάβει πάνω από ένα-δύο».
Η κα Γερουλάνου έλυσε κάθε απορία που είχαμε σε ό,τι αφορά στους σκύλους οδηγούς όπως:
Ποιος επιλέγεται να γίνει χειριστής:
Απαραίτητη προϋπόθεση για ένα άτομο με οπτική αναπηρία είναι να γνωρίζει πολύ καλά τις Τεχνικές του Λευκού Μπαστουνιού γι’ αυτό και, αφού συμπληρώσει την αίτηση απόκτησης Σκύλου Οδηγού, περνά από αξιολόγηση από Εκπαιδεύτρια Κινητικότητας, Προσανατολισμού και Δεξιοτήτων Καθημερινής Διαβίωσης.
Εάν η αξιολόγηση είναι θετική, τότε καταχωρείται στη Λίστα Αναμονής του Κέντρου. Απαραίτητες προϋποθέσεις, επίσης, είναι να αγαπά τους σκύλους και να είναι ικανός να φροντίσει το ζώο. Η τελική αξιολόγηση γίνεται όταν υπάρχουν έτοιμοι εκπαιδευμένοι Σκύλοι Οδηγοί.
Τότε ο/η Εκπαιδευτής/τρια αξιολογεί τις αιτήσεις και τους υποψηφίους και αποφασίζει να κάνουν την πρώτη γνωριμία με τον εκπαιδευμένο σκύλο οδηγό, ώστε να κρίνει αν ταιριάζουν και στη συνέχεια να ξεκινήσουν την συνεκπαίδευσή τους.
Πώς γίνεται η επιλογή των σκύλων που θα εκπαιδευτούν:
Διατηρούμε σχέσεις με διάφορους εκτροφείς εσωτερικού και εξωτερικού, οι οποίοι μας ενημερώνουν για τις γέννες. Η Εκπαιδεύτρια των Κουταβιών και η Εκπαιδεύτρια των Σκύλων Οδηγών τούς επισκέπτονται κι αξιολογούν τα κουτάβια λίγες μέρες μετά την γέννα και κυρίως στην ηλικία περίπου 2,5 μηνών.
Γίνονται διάφορα τεστ και από εκεί ξεχωρίζουν όσα θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στην εκπαίδευση για σκύλοι οδηγοί. Τα βασικά κριτήρια συνοψίζονται στο να είναι το κουτάβι έξυπνο, δραστήριο, περίεργο, να μαθαίνει γρήγορα. Ουσιαστικά στον πρώτο χρόνο κοινωνικοποίησης ολοκληρώνεται η εικόνα εάν το κουτάβι θα μπορέσει να αντεπεξέλθει και να γίνει Σκύλος Οδηγός.
Ποιος ο ρόλος των αναδόχων:
Όλα τα σκυλιά δίνονται σε Ανάδοχους Εθελοντές για να κοινωνικοποιηθούν πριν ξεκινήσει η διαδικασία της εκπαίδευσης στην οδήγηση. Υπάρχει στενή συνεργασία με τον Εκπαιδευτή Σκύλων Οδηγών προκειμένου να αποκλειστούν λάθη τα οποία θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην μετέπειτα εξέλιξη του Σκύλου. Οι πρώτοι οκτώ μήνες είναι πολύ ουσιαστικοί στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της προσωπικότητας ενός σκύλου και απαιτείται σεβασμός.
Πώς εκπαιδεύεται ο σκύλος οδηγός:
Γίνεται σε πέντε στάδια, αφού πρώτα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία κοινωνικοποίησής του όσο ζει με ανάδοχη οικογένεια και, βέβαια, αφού έχει στειρωθεί. Η εκπαίδευση περιλαμβάνει:
- Βασική υπακοή – Βασικές εντολές και κυρίως πώς αντιδρά σε γεγονότα, διαφορετικά περιβάλλοντα, ήχους κλπ.
- Εκπαίδευση σε Εμπόδια Εδάφους (αυτά που ελέγχει το Άτομο με Οπτική Αναπηρία με το Λευκό Μπαστούνι του).
- Εκπαίδευση σε ψηλά εμπόδια (μέχρι δύο μέτρα).
- Εκπαίδευση στον ιστό της πόλης, σε δρόμους και διαβάσεις (πολλαπλή εκπαίδευση, να ακούει εντολές εκπαιδευτή, να μπορεί να αντιμετωπίσει μια σειρά από ερεθίσματα μέσα στην πόλη, στα ΜΜΜ, σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος κλπ).
- Έξυπνη ανυπακοή – (να μπορεί να κρίνει και να μην υπακούει τον χειριστή του εάν υπάρχει εμπόδιο ή κίνδυνος και να παίρνει εναλλακτικές αποφάσεις αποφυγής μετά από εντολή του Χειριστή, όπως όταν συναντά διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα, μηχανές πάνω σε στενά πεζοδρόμια, φορτηγά που κλείνουν το στενό με ανοικτή την πίσω πόρτα για να ξεφορτώσουν κλπ).
Τέλος, μετά την ολοκλήρωση της Εκπαίδευσης στην Οδήγηση ο εκπαιδευόμενος Σκύλος Οδηγός αξιολογείται από τον εκπαιδευτή του, γίνονται οι επαφές με υποψήφιους χειριστές και η εκπαίδευση συνεχίζεται με τη γνωριμία του χειριστή με τον Σκύλο Οδηγό, κατ’ αρχήν μέσα στο σπίτι και μετά συνεκπαιδεύονται στον ιστό της πόλης – κατοικίας του χειριστή.
Όλα αυτά γίνονται αποκλειστικά με τη μέθοδο της θετικής εκπαίδευσης.
Ποιο το κόστος της εκπαίδευσης:
Το υψηλό κόστος της διαδικασίας είναι ένα από τα βασικά προβλήματα. Από την αγορά του σκύλου από το εκτροφείο και μέχρι να παραδοθεί σε χειριστή, ένας Σκύλος Οδηγός κοστίζει από 20.000 ως 25.000 ευρώ, ποσό το οποίο καλύπτεται κυρίως από χορηγίες ιδιωτών και εταιρειών.
Ποιες ράτσες σκύλων επιλέγονται:
Στην Ελλάδα κατά βάση λάμπραντορ και γκόλντεν ριτρίβερ. Πρόκειται για έξυπνα κι εργατικά σκυλιά που ανταποκρίνονται πολύ καλά στον ρόλο του Σκύλου Οδηγού. Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη, που έχουν μεγάλη εμπειρία, επιλέγονται κι άλλες ράτσες, όπως Γερμανικά Ποιμενικά, μεγαλόσωμα Πούντελ, καθώς και αδέσποτοι σκύλοι με βασικά χαρακτηριστικά των προαναφερθέντων.
Τι πρέπει να ξέρει ο κόσμος για τους σκύλους οδηγούς:
Το βασικό είναι ότι όταν συναντάμε την ομάδα, Χειριστής – Σκύλος Οδηγός, δεν πρέπει να τους πλησιάζουμε, ακόμα και αν έχουμε τις καλύτερες προθέσεις, όπως για παράδειγμα να χαϊδέψουμε τον σκύλο. Δεν επιτρέπεται να τον χαϊδεύουμε, δεν πρέπει να του μιλάμε και να προσπαθούμε να του δώσουμε λιχουδίτσα, επειδή περιμένουν μπροστά από μία διάβαση.
Και βέβαια πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους 3868/2010 και 4235, 4238/2014 που αναφέρονται στην πρόσβαση των Σκύλων Οδηγών και των υπό Εκπαίδευση Σκύλων Οδηγών. Πολύ βασικό να μην αρνούμαστε την είσοδο Σκύλων Οδηγών και Εκπαιδευόμενων Σκύλων Οδηγών ούτε στα ΜΜΜ ούτε στα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Οι Σκύλοι Οδηγοί και οι εκπαιδευόμενοι Σκύλοι Οδηγοί έχουν πρόσβαση παντού!
Πηγή: marathonpress.gr
Φωτογραφίες: ONE INCH / ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΣΧΑΝΔΡΕΟΥ
