Διεθνής ομάδα ερευνητών, που εργάζεται στην κοιλάδα Τσίντσα, στο νότιο Περού, ανακάλυψε 200 ανθρώπινους σπονδύλους, ραμμένοι με κλωστές σε στύλους καλαμιών, φωτίζοντας έτσι έναν μοναδικό τρόπο αντιμετώπισης των νεκρών, που δεν είχε τεκμηριωθεί ποτέ στο παρελθόν.

Εντοπίστηκαν σε μεγάλους τάφους ιθαγενών, γνωστοί ως «chullpas», οι οποίοι χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν από την εποχή που οι ευρωπαίοι αποικιστές ήταν παρόντες στη χώρα της Νότιας Αμερικής. Οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν πως κάθε στύλος κατασκευάστηκε από τα λείψανα ενός και μόνο ατόμου, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αρχαιολογικό περιοδικό Antiquity.

Αυτή η μοναδική μεταχείριση του νεκρού, που δεν τεκμηριώθηκε ποτέ στην περιοχή, έλαβε χώρα μεταξύ 1450 και 1650 περίπου. Συνέπεσε με το τέλος της κυριαρχίας των Ίνκας στην περιοχή και την έναρξη του ευρωπαϊκού αποικισμού, όταν η λεηλασία των τάφων των Ιθαγενών για χρυσό και ασήμι ήταν ευρέως διαδεδομένη στην κοιλάδα Τσίντσα.

Η συρραφή των σπονδύλων στους στύλους των καλαμιών έγινε μετά την αρχική ταφή των σορών

Σύμφωνα με τον Jacob L. Bongers, ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στην αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της East Anglia στο Ηνωμένο Βασίλειο, αυτή η συγκεκριμένη περίοδος ήταν «ταραχώδης» στην ιστορία της κοιλάδας Τσίντσα, καθώς «επιδημίες και λιμοί αποδεκάτισαν τους ντόπιους». Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα που διεξήχθη από την ερευνητική ομάδα δείχνει ότι η συρραφή των σπονδύλων στους στύλους των καλαμιών έγινε μετά την αρχική ταφή των σορών. Σύμφωνα με τον Bongers, αυτό υποδηλώνει μια άμεση, τελετουργική απάντηση των ιθαγενών στην ευρωπαϊκή αποικιοκρατία.

Για πολλές ομάδες ιθαγενών στην κοιλάδα Τσίντσα, η σωματική ακεραιότητα μετά το θάνατο ήταν μεγάλης σημασίας. Σύμφωνα με τη μελέτη, οι αυτόχθονες πληθυσμοί της περιοχής συμμετείχαν σε μοναδικές θεραπείες των νεκρών -οι κοντινοί άνθρωποι Chinchorro ανέπτυξαν τις πρώτες γνωστές τεχνικές για τεχνητή μουμιοποίηση, χιλιετίες προτού οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ασκήσουν αυτήν την ταφική τελετή.

Όταν οι μούμιες στην ορεινή περιοχή των Άνδεων καταστράφηκαν από Ευρωπαίους αποικιστές, οι αυτόχθονες ομάδες διέσωσαν ό,τι μπορούσαν από τα αποδεκατισμένα λείψανα για να φτιάξουν νέα τελετουργικά αντικείμενα. Τα ευρήματα στην κοιλάδα Τσίντσα μπορεί να αντιπροσωπεύουν μια παρόμοια προσπάθεια αποκατάστασης των λεηλατημένων νεκρών και της σωματικής ακεραιότητας μετά τη λεηλασία.

«Το τελετουργικό παίζει σημαντικούς ρόλους στην κοινωνική και θρησκευτική ζωή, αλλά μπορεί να αμφισβητηθεί, ειδικά σε περιόδους κατάκτησης στις οποίες δημιουργούνται νέες σχέσεις εξουσίας», είπε ο Bongers. «Αυτά τα ευρήματα ενισχύουν τον τρόπο με τον οποίο οι τάφοι είναι ένας τομέας όπου διαδραματίζεται αυτή η σύγκρουση».

Με πληροφορίες από CNN