«Με θλίψη σας ανακοινώνω ότι ο επίτιμος πάπας Βενέδικτος 16ος, πέθανε σήμερα στις 09:34 (τοπική ώρα)», επεσήμανε σε γραπτή ανακοίνωση ο Ματέο Μπρούνι επικεφαλής των υπηρεσιών Τύπου της Αγίας Έδρας, προσθέτοντας ότι «περισσότερες πληροφορίες θα δοθούν το συντομότερο δυνατό».
Ο Βενέδικτος 16ος, ο οποίος έγινε το 2013 ο πρώτος Ποντίφικας που παραιτήθηκε έπειτα από 600 χρόνια, λάμβανε θεραπεία σε πρώην μοναστήρι στο Βατικανό όπου ζούσε έκτοτε.
Ο Βενέδικτος, ο πρώτος Γερμανός πάπας εδώ και 1.000 χρόνια, εξελέγη στις 19 Απριλίου του 2005 για να διαδεχθεί τον πολύ δημοφιλή πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, που έμεινε στην κεφαλή της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας για 27 χρόνια.
Ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραιτηθεί στις 11 Φεβρουαρίου του 2013. Δήλωσε ότι δεν είχε πια τη σωματική και ψυχική δύναμη να ηγηθεί της εκκλησίας. Στις 28 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς παραιτήθηκε επίσημα και μετακινήθηκε προσωρινά στη θερινή παπική κατοικία, νότια της Ρώμης, ενώ καρδινάλιοι από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη για να εκλέξουν τον διάδοχό του. Ο Φραγκίσκος, ο πρώτος πάπας από τη Λατινική Αμερική, εξελέγη διάδοχός του στις 13 Μαρτίου του 2013.
Ο Βενέδικτος ΙΣΤ΄ -κατά κόσμον Γιόζεφ Άλοϊς Ράτσινγκερ και γεννημένος το 1927 στη Βαυαρία ήταν ο πρώτος που παραιτήθηκε από το αξίωμά του εδώ και 600 χρόνια. Ο ίδιος απέδωσε την απόφασή του σε λόγους υγείας, για πολλούς όμως η παραίτησή του ήταν επιβεβλημένη υπό το βάρος πλείστων όσων σοβαρών σκανδάλων.
Μέχρι τότε, μεγάλο μέρος του Τύπου τον αποκαλούσε «καρδινάλιο-πάντσερ», είτε ως αναφορά στις σκληροπυρηνικές θεολογικές θέσεις του, είτε κυρίως παραπέμποντας στο άρμα μάχης της ναζιστικής Γερμανίας και της -υποχρεωτικής, ως επισήμως αναφέρεται- συμμετοχής του, τότε ως έφηβου, στις τάξεις του Γ’ Ράιχ.
Έξι δεκαετίες αργότερα, αφότου είχε αναλάβει πια καθήκοντα επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων με τη συνεχή υποστήριξή του στη διαδικασία αγιοποίησης του αμφιλεγόμενου Πάπα Πίου IB’ (1939-1958), η θητεία του οποίου στιγματίστηκε βαριά, μεταξύ άλλων, από την ένοχη σιωπή για το Ολοκαύτωμα.
Μέχρι να παραιτηθεί, το 2013, ο Βενέδικτος ΙΣΤ’ είχε γράψει πολλές «μαύρες» σελίδες.
Προκάλεσε σάλο με την απόφασή του να δεχτεί πίσω στους κόλπους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έναν επίσκοπο αρνητή του Ολοκαυτώματος.
Έπειτα από μια αμφιλεγόμενη ομιλία του περί Χριστιανισμού και Ισλάμ -με αναφορές που συνέδεαν τους αλλόθρησκους με τη βία- κατηγορήθηκε για προσβολή των μουσουλμάνων, πυροδοτώντας οργισμένες αντιδράσεις σε όλο τον ισλαμικό κόσμο (με τις οποίες συνδέθηκε η δολοφονία στη Σομαλία μιας Ιταλής μοναχής).
Αν και τόνισε ότι παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις του, τελικά αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη. Σε μια συμφιλιωτική κίνηση, δε, επισκέφθηκε την Τουρκία και προσευχήθηκε με τον μεγάλο μουφτή της Κωνσταντινούπολης στο Μπλε Τζαμί.
Λίγο αργότερα ξεσήκωσε διεθνή κατακραυγή, όταν σε ένα ταξίδι του στην Αφρική είπε ότι η χρήση του προφυλακτικού συνέβαλε στη διάδοση του AIDS. Θέση, που αναγκάστηκε μετά να ανασκευάσει.
Όμως αυτό που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στη θητεία του ήταν η στάση του στα σκάνδαλα σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που συγκλόνισαν τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, προκαλώντας σοκ και αποτροπιασμό.
