Πώς αφήνεις πίσω σου το βλέμμα του φόβου, το βλέμμα του πόνου, το βλέμμα που έχει πάρει μέσα του 79 νεκρούς ανθρώπους και προχωράς σε μια αποθήκη για να νιώσεις ήρεμος, επειδή θα κοιμηθείς με ασφάλεια σε ένα στρωματάκι, έστω με δεκάδες άλλους ανθρώπους και με τις κάμερες να σε παρακολουθούν; Αυτή είναι η φρίκη της προσφυγιάς, αυτή είναι η φρίκη του φόβου, του μαστιγίου της ανάγκης για ελευθερία. Η Πύλος έγινε ο υγρός τάφος 79 ανθρώπων, είναι όμως και ο τόπος διάσωσης άλλων.
Οι επιζώντες από το ναυάγιο έχουν γλυτώσει από τον θάνατο και βρίσκονται στοιβαγμένοι, με τις αρχές του λιμενικού να τους επιβλέπουν και με τους πολιτικούς της χώρας να μεταβαίνουν στο σημείο για να δουν τις συνθήκες διαμονής τους, να συνομιλήσουν με τους αρμόδιους και να λάβουν τις πληροφορίες γύρω από την τραγωδία και τα επόμενα βήματα.
Πύλος, ο τόπος μιας αβάσταχτης μνήμης
Όσο απλώνεται γύρω τους θόρυβος, οι πρόσφυγες συζητούν μεταξύ τους, μιλάνε για το τι άφησαν πίσω τους, για το τι έζησαν σε αυτό το αλιευτικό, ίσως να δοξάζουν την τύχη τους που επέζησαν, ίσως και κάπου μέσα τους να πιστεύουν ότι τα δύσκολα είναι πια πίσω τους και από δω και πέρα θα βαδίζουν προς την ηρεμία. Αυτή είναι από χθες η Πύλος. Ένας τόπος με την αύρα του ανυπόφορου. Πού να βρίσκονται οι υπόλοιποι που επέβαιναν στη βάρκα;
Ο φωτογράφος του SOOC, Μενέλαος Μυρίλλας, αποτύπωσε τα απλανή βλέμματα των επιζώντων, τα κένα τους βλέμματα που αποτυπώνουν τον διχασμό της ψυχής τους για το πώς να συμπεριφερθούν μετά από όσα έζησαν και οι εικόνες του έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, αλλά και του κόσμου.
