Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται για 20η μέρα. Το τι βιώνουν οι άνθρωποι εκεί, δεν μπορούμε ούτε να το φανταστούμε. Ένας λέκτορας Πανεπιστημίου, ο Sergiy, που δεν ήθελε να φύγει από την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, μίλησε στη Guardian για τη ζωή εκεί, αλλά και το πόσο έχουν αλλάξει οι Ουκρανοί στις δύο εβδομάδες πολέμου.
Όπως λέει ο ίδιος, «προσπαθούμε να ζήσουμε τη ζωή μας εδώ στο Κίεβο όσο πιο φυσιολογικά μπορούμε. Γνωρίζουμε πόσο κοντά είμαστε σε αυτή τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Όταν υπάρχουν τόσοι πολλοί φόνοι γύρω μας, το μόνο μας ένστικτο είναι να επιβιώσουμε. Περπατάω στην όμορφη πόλη μου, το Κίεβο κάθε μέρα και φωτογραφίζω μερικά από τα ωραιότερα μέρη. Μένω στο κέντρο της πόλης. Πολλά πράγματα εδώ έχουν παραμείνει φυσιολογικά. Υπήρξαν κάποιοι βομβαρδισμοί, αλλά μέχρι στιγμής είμαστε εντάξει. Είμαστε ακόμα σε θέση να αγοράζουμε όλα τα απαραίτητα –κρέας, ψωμί και γάλα– και το τηλεφωνικό δίκτυο εδώ λειτουργεί άψογα».
Οι άνθρωποι στην πόλη έχουν γίνει πιο ευγενικοί, όπως δήλωσε ο Sergiy. «Στα μαγαζιά όλοι είναι τόσο ευγενικοί μεταξύ τους. Ήμουν στην ουρά του φαρμακείου και κάποιος χρειαζόταν ινσουλίνη. Όλοι άφησαν αυτό το άτομο να πάει στο μπροστινό μέρος της ουράς. Αν κάποιος κουβαλάει μπουκάλια νερό θα πει από πού κατάφερε να τα αγοράσει. Κατά κάποιο τρόπο η πανδημία του Covid μας προετοίμασε για τον πόλεμο. Δουλεύω στο πανεπιστήμιο εδώ. Είμαι ανώτερος λέκτορας στο πανεπιστήμιο. Έκανα πολλή δουλειά με μαθητές στο διαδίκτυο. Τώρα ο πόλεμος έχει ξεκινήσει, εξακολουθώ να δουλεύω διαδικτυακά. Δεν έχω στρατιωτικό υπόβαθρο ή εκπαίδευση, αλλά δεν θέλω να φύγω από την πόλη μου. Μετά από 30 χρόνια ανεξαρτησίας δεν θέλω να χάσουμε τη δημοκρατία μας εξαιτίας της ρωσικής επιθετικότητας».
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος, όλοι στο Κίεβο ήταν σοκαρισμένοι, παράλυτοι. Αλλά έχουμε προσαρμοστεί.
«Δεν υπάρχει πολύς κόσμος στους δρόμους, αλλά κάποια κανονικότητα έχει επιστρέψει. Τα πάντα στην πόλη είναι ακόμα ζωντανά και ακμάζουν. Αν και πολλές γυναίκες με μικρά παιδιά έχουν φύγει, η πόλη εξακολουθεί να είναι ισορροπημένη μεταξύ των δύο φύλων. Το χειρότερο μέρος αυτού είναι ο φόβος μου για την ασφάλεια των γονιών μου. Ο μπαμπάς μου είναι 84 και εντελώς τυφλός και η μαμά μου είναι 81. Είναι πολύ επικίνδυνο για μένα να πάω σε αυτούς και αδύνατο να εκκενωθούν. Ακούνε πολλές εκρήξεις αλλά μέχρι στιγμής είναι εντάξει.
Δεν έχω ξαναδεί τον σιδηροδρομικό μας σταθμό τόσο γεμάτο από κόσμο που έφευγε για το Lviv και άλλα μέρη της δυτικής Ουκρανίας . Πολλοί όμως αρνούνται να φύγουν από το Κίεβο. Είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε.= Γνωρίζουμε ότι οι Ρώσοι μας περικυκλώνουν και υπάρχει προσδοκία στην πόλη ότι κάτι θα συμβεί τις επόμενες μέρες. Ο Putin θέλει να μας πάει πίσω στον περασμένο αιώνα. Πρέπει να επιστρέψουμε στον 21ο αιώνα».
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr
Κίνα: «Έχει αποφασίσει να στείλει βοήθεια στη Ρωσία» – Τι φοβούνται Αμερικανοί αξιωματούχοι
