Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει μια μίξη συναισθημάτων, καθώς και έναν τρομερό πονοκέφαλο για όποιον προσπαθεί να καταλάβει τι συμβαίνει ακριβώς. Εξού και το φαινόμενο doomscrolling -το οποίο είδαμε έντονα κατά την περίοδο της πανδημίας- φαίνεται πως επιστρέφει ξανά. Τι είναι το doomscrolling; Είναι η αφιέρωση υπερβολικού χρόνου στην οθόνη, διαβάζοντας αρνητικές ειδήσεις, που μπορούν να οδηγήσουν σε επιβλαβείς ψυχοφυσιολογικές αντιδράσεις.
Εκεί λοιπόν που είχε αρχίσει να ξεθωριάζει, ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία να το αναζωπυρώσει. Οι ειδικοί της ψυχικής υγείας προειδοποιούν πως το άγχος από την κατάσταση που επικρατεί, δεν πρέπει να αγνοηθεί. Ο Paul Salkovskis, καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ο οποίος εργάστηκε σκληρά για να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν το άγχος που σχετίζεται με τον Covid , είπε χαρακτηριστικά: «Σαφώς υπάρχουν άνθρωποι που είναι ήδη ανήσυχοι όπως συνέβη με τον Covid, είδαμε μεγάλη αύξηση σε ορισμένους υποτύπους άγχους στην κλινική».
Bayraktar TB2: Ο «κρυφός άσος στο μανίκι» των Ουκρανών απέναντι στους Ρώσους
Το doomscrolling γεννά την παρόρμηση να κατανοήσουμε τη φύση της απειλής, πόσο πιθανή είναι, ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες και πώς θα μπορούσαμε να τις αντιμετωπίσουμε. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των επιπτώσεων της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία. Η κοινωνική αποστασιοποίηση έκανε πιο δύσκολο για τους ανθρώπους να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον, είπε ο Salkovskis, σε αντίθεση με τώρα.
Ο πόλεμος για τους περισσότερους ανθρώπους έχει μια εξήγηση και είναι πιο εύκολο για τον εγκέφαλο μας να τον καταλάβει. Με τον κορωνοϊό ήταν πιο δύσκολο να γίνει αυτό. Δεν ξέραμε τίποτα. Ήταν ένας επικίνδυνος παθογόνος ιός.
Η καθηγήτρια Barbara Sahakian, από το Τμήμα Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου του Cambridge, είπε ότι πολλοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν χρόνιο στρες από τότε που ξεκίνησαν τα lockdown. «Τώρα υπάρχουν απειλές για την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ασφάλεια», είπε. «Σε κάποιους, μπορεί να φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πια καθόλου καλά νέα. Αυτό, φυσικά, δεν είναι αλήθεια, αλλά είναι σημαντικό οι άνθρωποι να μην αφιερώνουν χρόνο σε περιστροφές, αλλά αντίθετα να επιδεικνύουν ανθεκτικότητα και να κυριαρχούν στην κατάσταση».
Η Juliet Landau-Pope, ειδική για παραγωγικότητα από το Λονδίνο, αναζητά τρόπους να βοηθήσει τους Ουκρανούς. Είπε: «Βλέπω τα νέα όλο το εικοσιτετράωρο. Ξυπνάω τη νύχτα και τσεκάρω το τηλέφωνό μου, διαβάζω ρεπορτάζ εφημερίδων και παρακολουθώ συνεχώς το BBC, το CNN, τους Times of Israel».
Η Kay Worboy, μια κειμενογράφος που ανησυχούσε από την εμμονή της με τον Covid, άρχισε να εκπαιδεύεται ως σύμβουλος. «Την περασμένη εβδομάδα, ένιωσα πως έπεφτα στην ίδια παγίδα, όπως την άνοιξη του 2020. Τις πρώτες μέρες του Covid, ήμουν online και ξύπνια όλες τις ώρες, αναζητώντας όλες τις πληροφορίες. Όταν σταματούσα για να μαγειρέψω, έβαζα το ραδιόφωνο. Πριν κοιμηθώ, έβλεπα τις ειδήσεις. Μετά, φυσικά, ανακάλυψα ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Και κάπως έτσι ένιωσα αυτές τις παλιές συνήθειες να εισχωρούν ξανά».
Η Worboy εξαντλήθηκε, ήταν ανήσυχη, θυμωμένη και αναστατωμένη, ειδικά μετά τις σοκαριστικές εικόνες από τη φρίκη του πολέμου που είδε τυχαία στο Twitter. «Πλέον έχω περιορίσει να βλέπω ειδήσεις στις τέσσερις φορές την ημέρα».
Γενικά, στη δεδομένη εποχή, τα αρνητικά νέα υπερτερούν των ευχάριστων, πράγμα που σημαίνει ότι είναι λογικό να υπάρχει επιπλέον άγχος και ανησυχία. Ωστόσο, το doomscrolling μπορεί να οδηγήσει σε χειρότερα συναισθήματα.
Με πληροφορίες από Guardian
