Η καθηγήτρια ιατροδικαστικής Χαρά Σπηλιοπούλου, η οποία από τα πρώτα λεπτά που βρέθηκε στο σκηνικό του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά «ξεκλείδωσε» σημαντικά στοιχεία για τις συνθήκες της δολοφονίας της 20χρονης Κάρολαιν Κράουτς, βρέθηκε στο βήμα του μάρτυρα καταθέτοντας στη δίκη του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας.
«Η εικόνα της Καρολάιν ήταν τόσο παραμορφωμένη που αναρωτήθηκα αν ήταν άλλος άνθρωπος. Ήταν τόσο πρησμένη που δεν αναγνωριζόταν σε σχέση με το διαβατήριο», κατέθεσε η κυρία Σπηλιοπούλου η οποία απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο να ισχύουν όσα υποστηρίζει ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος περί «σφιχτού εναγκαλισμού» που επέφερε τον θάνατο.
Η ιατροδικαστής που βρέθηκε αμέσως στον τόπο του εγκλήματος στην μεζονέτα του ζευγαριού στα Γλυκά Νερά, δήλωσε πως η 20χρονη κοιμόταν όταν ο δράστης της επιτέθηκε φράζοντας την αναπνοή της με το μαξιλάρι. «Δεν είχε σημάδια πάλης στο σώμα», τόνισε η κυρία Σπηλιοπούλου η οποία κατέθεσε πως η Καρολάιν αιφνιδιάστηκε και δεν πρόλαβε να αντιδράσει.
Από τις καταγραφές του ρολογιού, σύμφωνα με τη μάρτυρα, προκύπτει πως η Καρολάιν για 5 λεπτά προσπαθούσε να αναπνεύσει μέχρι που σταμάτησε η καρδιά της.
Μάρτυρας: Συμπέρανα αμέσως πως ο θάνατος ήταν ασφυκτικός . Ήταν τόσο πρησμένη που δεν αναγνωριζόταν σε σχέση με το διαβατήριο. Στα μάτια είχε έντονη αιμορραγία.
Πρόεδρος: Τι ακριβώς δείχνει αυτό ;
Μάρτυρας: Υπήρχαν ασφυκτικές κηλίδες στο πρόσωπο και κακώσεις στο στόμα …
Πρόεδρος: Έγινε προσπάθεια απόφραξης του στόματος ;
Μάρτυρας: Είμαι βέβαιη γι αυτό … Η αιτία θανάτου ήταν απόφραξη του στόματος .
Για τον πιλότο, η κ. Σπηλιοπούλου είπε πως είχε τόσο ελαφρές κακώσεις «που θα μπορούσε να πάει στην δουλειά την επόμενη μέρα».
Η γειτόνισσα του ζευγαριού, Αγγελική Γερολυμάτου κατέθεσε στο δικαστήριο πως εκείνο το βράδυ δεν έγινε καυγάς του ζευγαριού, κάτι που αν είχε συμβεί θα το άκουγε εξαιτίας της πολύ κακής μόνωσης που είχαν τα σπίτια τους. Η μάρτυρας περιέγραψε πως στις 4.20 τα ξημερώματα άκουσε το κλάμα του σκύλου και βήματα στην σκάλα και υπέθεσα πως είχαν τσακωθεί τα ζώα ( η γάτα και ο σκύλος του ζευγαριού) μεταξύ τους.
Πρόεδρος: δεν ακούσατε τίποτα άλλο κάποια κραυγή ;
Μάρτυρας: Όχι. Είχε απόλυτη ησυχία αν υπήρχε καβγάς θα τον είχα ακούσει.
Η μάρτυρας, αφού περιέγραψε το τηλεφώνημα που είχε δεχθεί από τον Αναγνωστόπουλο για βοήθεια, κατέθεσε πως την είχε εντυπωσιάσει η απόλυτη ψυχραιμία με την οποία ο κατηγορούμενος μιλούσε στους δημοσιογράφους που είχαν πάει στα Γλυκά Νερά το ίδιος πρωί όταν έγινε γνωστό το έγκλημα.
Εισαγγελέας: Τι εντύπωση σας έκανε ;
Μάρτυρας: Η μεγάλη ψυχραιμία
Εισαγγελέας: Πόση ώρα εξηγούσε στους δημοσιογράφους ;
Μάρτυρας: Αρκετή ώρα , 3-4 λεπτά
Εισαγγελέας: Ένας άνθρωπος που έπρεπε να είναι καταρρακωμένος ψυχολογικά …
Μάρτυρας: Εγώ δεν μπορούσα να μιλήσω,
Εισαγγελέας: Είχε δηλαδή ψυχραιμία και κάποια άνεση;
Μάρτυρας: Μεγάλη
Εισαγγελέας: Πώς ήταν;
Μάρτυρας: Σαν να μιλάει για κάποιο τρίτο όχι για την γυναίκα του…
Αντίστοιχα και την επόμενη ημέρα η μάρτυρας, όπως κατέθεσε , αναρωτήθηκε για την κατάσταση του Αναγνωστόπουλου «Τον ρώτησα τι θα κάνεις τελικά και μου είπε, με απόλυτη ψυχραιμία, πως μετά το γεγονός θα καθυστερούσε το σπίτι που θα έχτιζαν. Τότε αναρωτήθηκα αν έχει πάρει ένα κουτί ηρεμιστικά ή αν είναι σε σύγχυση…
Σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά… Ήταν πολύ ψύχραιμος , δεν είχε συναίσθημα . Είχε έρθει σπίτι και δεν μου μίλησε ποτέ για την Καρολάιν … Του έστειλα μήνυμα ότι η Καρολάιν θα είναι πάντα στην καρδιά μου και δεν μου απάντησε ποτέ».
Σύμφωνα με την μάρτυρα , η Καρολάιν «ένα χαμογελαστό ευγενικό παιδί και στοργική μητέρα» το τελευταίο διάστημα δεν έδειχνε καλά, παραμελούσε τον εαυτό της ενώ μία μέρα πριν την δολοφονία της μου είχε εκμυστηρευτεί πως πνίγεται. Η μάρτυρας περιέγραψε πως οι γείτονες της έδειχναν ένα ευτυχισμένο ζευγάρι πλην όμως ο κατηγορούμενος ασκούσε έλεγχο στην σύζυγο του.
«Η Καρολάιν πιεζόταν , δεν πήγαινε στο πανεπιστήμιο, έβγαινε πολύ λίγο και είχε χρήματα μόνο το απόγευμα. Είχε άγχος τους τελευταίους μήνες είχε παραμελήσει τον εαυτό της. Προφανώς δεν ήταν ευχαριστημένη από τη ζωή της. Εκ των υστέρων θα πω ότι η Καρολάιν ζούσε σε ένα χρυσό κλουβί. Δεν ήταν ελεύθερη. Παρακολουθούσε κάθε βήμα ο σύζυγός της».
