Τις πρώτες σκέψεις του, τις ενέργεις που η αδρεναλίνη τον οδήγησε να κάνει, αλλά και την παραδοχή πως δεν θα άντεχε να φύγει γνωρίζοντας ότι πίσω του υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τη βοήθειά του, μοιράστηκε σήμερα το πρωί ο Ανδρέας Αλικανιώτης με το τηλεοπτικό κοινό. Ο 20χρονος φοιτητής θεωρείται από αρκετούς ένας εκ των ηρώων του μοιραίου δυστυχήματος στα Τέμπη, καθώς βοήθησε πολλούς επιβάτες να εξέλθουν της σμπαραλιασμένης αμαξοστοιχίας.
Ο Ανδρέας σπουδάζει στην Ακαδημία του Εμπορικού Ναυτικού και εισήλθε εν μέσω χειροκροτημάτων στο πλατό της εκπομπής του ΑΝΤ1 «Το Πρωινό μου». Ο Γιώργος Λιάγκας έσφιξε το χέρι του Ανδρέα και είπε χαρακτηριστικά: «Να τον χαίρεστε τον γιο σας, καλώς ήρθες, πραγματικά σε θαυμάζω. Μακάρι και τα παιδιά μου να γίνουν σαν και εσένα».
Οι εφιαλτικές στιγμές της σύγκρουσης
Περιγράφοντας την εφιαλτική εμπειρία του είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο». «Είδα άτομα ακρωτηριασμένα, που είχε κοπεί το πόδι τους» δήλωσε ο νεαρός σε άλλο σημείο της συνέντευξής του.
Ο Ανδρέας στη συνέχεια μίλησε το τι βίωσε από τη σύγκρουση και μετά: «Εκείνη την ώρα που μιλούσα στο τηλέφωνο, εννοείται ότι μου ήρθε από το πουθενά, ακούστηκε ένα εκκωφαντικό μπαμ, μία έκρηξη, και βρεθήκαμε σε ένα βαγόνι εκτροχιασμένο, αυτό που φαίνεται στις εικόνες να κάνει το «γάμα». Εσβησαν αμέσως τα φώτα στο τρένο, καθώς αποσυνδέθηκε από το ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν έσπασαν όλα τα τζάμια.
Το δικό μου τζάμι το έσπασα με βαλίτσα, καθώς δεν μπορούσαμε να βρούμε το σφυράκι. Στην κάθε καμπίνα ήμασταν έξι άτομα. Εγώ εκσφενδονίστηκα και βρέθηκα στις απέναντι θέσεις με αποτέλεσμα να τραυματιστούμε. Εκείνη την ώρα υπήρξε φωτιά γύρω από το βαγόνι αλλά όχι μέσα. Υπήρχαν έντονες αναθυμιάσεις. Κατά την ώρα της σύγκρουσης νιώσαμε όλη αυτή την θερμότητα μέσα από το τρένο η οποία μου προκάλεσε εγκαύματα. Εγώ βρέθηκα στο πάτωμα του τρένου καταπατημένος, αλλά κατάφερα και σηκώθηκα. Στην συνέχεια ανοίξαμε τους φακούς με άλλους συμφοιτητές μου και είδαμε κόσμο αιμόφυρτο να είναι πανικοβλημένος, να κλαίει και να ζητάει βοήθεια».
«Είχα αποδεχθεί τον θάνατό μου»
Συγκλονιστικά είναι όσα αναφέρει ο Ανδρέας για τις στιγμές πριν σταματήσει το τρένο την τρελή πορεία του. «Την ώρα που έγινε η συντριβή είχα αποδεχθεί τον θάνατο μου. Είχα στο νου μου την οικογένεια μου, ότι δεν θα προλάβω να τους πω ούτε ένα γεια. Είχα τρομάξει πάρα πολύ».
Παρ’ όλα αυτά, παρά το νεαρό της ηλικίας του και το ένστικτο της επιβίωσης που λειτουργούσε εκείνη την ώρα, ο 20χρονος φοιτητής δεν έφυγε. Δεν άφησε πίσω του ανθρώπους που τον χρειάζονταν. Σχετικά με το πως βοήθησε στην διάσωση των άλλων επιβατών ο Ανδρέας ανέφερε: «Στην καμπίνα που βρισκόμουν, υπήρχε ένδειξη για φωτιά στο τζάμι όπως βρισκόμασταν από τα δεξιά, οπότε δεν μπορούσαμε να αντιδράσουμε. Καταφέραμε από την αριστερή πλευρά και βγάλαμε μαζί με τους συμφοιτητές μου περίπου 10 άτομα. Το ένστικτο της επιβίωσης μου πέρασε εκείνη τη στιγμή από το μυαλό και θα μπορούσα να έχω φύγει. Αλλά με κράτησε η ψυχραιμία μου, ότι υπήρχαν στην καμπίνα τρία άτομα δικά μου και ότι δεν θα είχα καθαρή την συνείδηση μου. Αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται συνέχεια στο μυαλό μου. Από τη στιγμή που έγινε το συμβάν μέχρι και σήμερα έχω κοιμηθεί στο σύνολο 3-3,5 ώρες. Πριν κοιμηθώ βλέπω εικόνες από την σύγκρουση των δύο τρένων».
