Παντού στον κόσμο, χώρες εισάγουν ειδικά τουριστικά τέλη είτε για να τους φέρει ο εισαγόμενος τουρισμός μεγαλύτερο κέρδος, ώστε να διαφυλάξουν την πολιτιστική τους κληρονομιά που αλλοιώνεται από τον υπερτουρισμό, είτε να απομακρύνουν ένα κομμάτι των τουριστών και να υπάρξει μια πιο ελεγχόμενη κατάσταση. Η Ελλάδα ανήκει σε αυτή την αψίδα, με τη Σαντορίνη και τη Μύκονο να ετοιμάζονται για ειδικό τέλος κρουαζιέρας από το 2025, χωρίς όμως να είναι το μόνο μέτρο, όχι μόνο σε αυτά τα δύο νησιά, μα γενικά στις περιφέρειες της χώρας που έχουν τουρισμό.
Όπως αναφέρθηκε στο 4ο Περιφερειακό συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, καθώς το 2025 βρίσκεται προ των πυλών και απέχουμε 3 μήνες από την έναρξη της επόμενης τουριστικής περιόδου στη χώρα, συζητείται σε κυβερνητικό επίπεδο να υπάρξει μια αύξηση στο Τέλος Ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση αλλά και στο Τέλος Διαμονής Παρεπιδημούντων, κάτι που δημιουργεί μια ανησυχία για το κατά πόσο θα πλήξει την ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος της χώρας.
Ο τουρισμός απέφερε στην Ελλάδα πάνω από 22 δισ. ευρώ το 2024 και ήδη έχουν μαζευτεί αρκετές προκλήσεις για το 2025. Από τη μία τα ειδικά τέλη, από την άλλη η ασταθής κατάσταση στη Μέση Ανατολή και το άγνωστο που υπάρχει για το αύριο της Συρίας, δημιουργούν ανάγκη διερεύνησης των βασικών τουριστικών αγορών και ανάπτυξης σχεδίου ώστε να μην υπάρξει αμφιβολία για το κατά πόσο η Ελλάδα είναι ασφαλής προορισμός.
Τα στοιχεία για το 2024, μέχρι και τον Οκτώβριο, δείχνουν ότι ο τουρισμός είναι σε μια πολύ ανοδική πορεία, με περίπου 25 εκατομμύρια διεθνείς αεροπορικές αφίξεις με προορισμό την Ελλάδα, μια αύξηση 8,1% σε σχέση με το 2023, που μεταφράζεται σε 1,9 εκατομμύρια τουρίστες παραπάνω. Αν σε αυτές συμπληρώσουμε και τις 10,9 εκατ. οδικές αφίξεις, που αυξήθηκαν κατά 13,9% (+1,3 εκατ. αφίξεις) σε σχέση με το 2023, αντιλαμβανόμαστε σε τι μομέντουμ βρίσκεται ο τουρισμός. Καθότι τα στοιχεία ως προς τις οδικές αφίξεις έχουν διάφορες ειδικές παραμέτρους, εκτιμάται ότι η Ελλάδα το 2025 μπορεί και να υποδεχθεί 38 εκατομμύρια τουρίστες και να κάνει απόλυτο ρεκόρ.
Ένας ανισομερώς κατανεμημένος τουρισμός
Το αξιοσημείωτο σε αυτό είναι ότι ο τουρισμός δεν μοιράζεται ισομερώς ή, έστω, αναλογικά στη χώρα. Από τις 13 περιφέρειες, οι 5 απολαμβάνουν τα κέρδη κι από αυτές τις 5, οι 2 έχουν την τεράστια μερίδα του λέοντος. Ο μισός τουρισμός και τα χρήματα που αποφέρει, παράγονται σε 2 περιφέρειες και το 90% σε 5. Αυτό σημαίνει πως οι υπόλοιπες 8 μένουν σε ένα 10% ως προς το άμεσο κέρδος. Φυσικά, εμμέσως, γίνεται μια αναδιανομή, με την εσωτερική μετακίνηση.
Όπως ανέφερε ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας κ. Γιάννης Χατζής «για κάποιες από τις Περιφέρειες αυτές ο τουρισμός έχει υπαρξιακή σημασία και θέλει θέλουμε να επενδύσουμε για να τις δούμε να αναπτύσσονται περισσότερο. Παράλληλα όμως αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν άλλες 8 περιφέρειες που μπορούν, αν θέλουν, να προσθέσουν στο μείγμα της οικονομίας τους τον τουρισμό. Ο τουρισμός δεν είναι ένας διακόπτης που τον ανοίγουμε και τον κλείνουμε όποτε θέλουμε.
Είναι μια επιλογή στρατηγικής σημασίας που χρειάζεται μεγάλο budget, πολλές δεκαετίες σκληρής δουλειάς, τεράστιο commitment, consistency και αδιάκοπή συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Οι προορισμοί που σήμερα κάνουν τουρισμό σε μεγάλο volume έχουν πολλές δεκαετίες θυσιών και επενδύσεων. Οι εδραιωμένοι προορισμοί δεν πρέπει να επιτρέψουν σε κανέναν να βάζει σε κίνδυνο αυτό που έχουν χτίσει οι προηγούμενες γενεές με τόσο κόπο.
Από την πλευρά τους, οι αναπτυσσόμενοι προορισμοί πρέπει να ερωτηθούν ξανά με ειλικρίνεια εάν οραματίζονται και θέλουν ο τουρισμός να είναι ουσιαστικά στο μείγμα της οικονομίας τους. Αν ναι, πρέπει να αποφασίσουν εάν είναι διατεθειμένοι να βάλουν το χρόνο και το χρήμα για να το πετύχουν».
