Η ανοσοθεραπεία, εκτιμάται διεθνώς ότι έχει αποδειχθεί ως το πλέον καινοτόμο και δυνατό «όπλο» στην αντιμετώπιση πολλών μορφών καρκίνου και δη του καρκίνου του πνεύμονα, ο οποίος στη χώρα μας αποτελεί την τρίτη σε σειρά αιτία θανάτου, μετά τα εγκεφαλικά και καρδιαγγειακά.

Είναι ελπιδοφόρο δε, πως δύο άτομα με λευχαιμία κατάφεραν να εμφανίσουν πλήρη ύφεση 10 χρόνια μετά την ανοσοθεραπεία. Ορισμένοι ερευνητές δηλώνουν ότι αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να είναι μια μακροχρόνια θεραπεία για τη λευχαιμία. Σημειώνεται πως η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία ευθύνεται για περίπου το ένα τέταρτο των νέων περιπτώσεων λευχαιμίας.

Σύμφωνα με τον Carl June, ανοσολόγος κατά του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, περιγράφεται η 10ετής παρακολούθηση των πρώτων ασθενών που θεραπεύτηκαν με Τ-λεμφοκύτταρα. «Είναι η «πρώτη κυτταρική θεραπεία που έγινε από το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του ασθενούς», είπε.

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης, «μπορούμε τώρα να συμπεράνουμε ότι τα Τ-λεμφοκύτταρα μπορούν πραγματικά να θεραπεύσουν ασθενείς με λευχαιμία», πρόσθεσε ο June.

Τα Τ-λεμφοκύτταρα είναι μια θεραπεία ανοσοθεραπείας που έχει σχεδιαστεί για τη θεραπεία της λευχαιμίας, αξιοποιώντας το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του σώματος για να στοχεύσει στον καρκίνο. Η θεραπεία στέλνει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού ασθενούς σε ένα εργαστήριο για να τροποποιηθούν γενετικά, χρησιμοποιώντας έναν ιό και δίνει στα κύτταρα την ικανότητα να αναγνωρίζουν και να σκοτώνουν την πηγή του καρκίνου.

Χρόνια ύφεση με την ανοσοθεραπεία

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, περιγράφει τις δύο φάσεις που πέρασαν οι ασθενείς. Είχαν μια αρχική φάση που αντιπροσωπεύεται από CD8+ ή CD4−CD8 CAR-T κύτταρα που εκφράζουν έναν δείκτη που ονομάζεται Helios και στη συνέχεια μια στροφή σε μια μακροπρόθεσμη φάση ύφεσης που κυριαρχείται από τον πληθυσμό των κυττάρων CD4+ CAR-T. «Τα κύτταρα CAR T παρέμειναν ανιχνεύσιμα περισσότερα από δέκα χρόνια μετά την έγχυση, με παρατεταμένη ύφεση και στους δύο ασθενείς», έγραψαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και το Ινστιτούτο Novartis για Βιοϊατρική Έρευνα στο Κέιμπριτζ της Μασαχουσέτης, μελέτησαν τα μακροχρόνια Τ κύτταρα σε δύο άτομα με λευχαιμία που βρίσκονταν σε πλήρη ύφεση το 2010 αφού τους είχαν εγχυθεί το κύτταρα ως μέρος μιας κλινικής δοκιμής Φάσης 1. Οι δύο παραμένουν σε ύφεση περισσότερα από 10 χρόνια μετά την έγχυση, σημείωσαν οι ερευνητές.

Ο ογκολόγος David Porter, συγγραφέας της μελέτης, είπε ότι αυτός ο τύπος ανοσοθεραπείας μπορεί να έχει σοβαρές παρενέργειες, αν και εξήγησε ότι αυτές οι θεραπείες έχουν γίνει πιο ασφαλείς με τα χρόνια και χορηγούνται σε εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπους το χρόνο.

Μια παρενέργεια είναι το σύνδρομο λύσης όγκου, «ένα φαινόμενο όπου σκοτώνεις μεγάλο αριθμό καρκινικών κυττάρων ταυτόχρονα και αυτά χύνουν το περιεχόμενό τους στο αίμα και αυτό μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να αρρωστήσουν αρκετά», είπε. Το σύνδρομο λύσης όγκου μπορεί να προκαλέσει ηλεκτρολυτικές ανωμαλίες και βλάβη στα νεφρά.

Μια άλλη παρενέργεια είναι το σύνδρομο απελευθέρωσης κυτοκίνης, το οποίο δίνει στους ανθρώπους ένα σοβαρό γριππώδες σύνδρομο, με πολύ υψηλό πυρετό, ναυτία, έμετο και πόνο στους μύες και τις αρθρώσεις. «Μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ επικίνδυνα χαμηλή αρτηριακή πίεση, δυσκολία στην αναπνοή με διαρροή υγρού στους πνεύμονες», είπε ο Porter.

Η τρίτη σημαντική παρενέργεια είναι μια νευρολογική πάθηση, η οποία οδηγεί σε δυσκολία στην ομιλία ή στην καθαρή σκέψη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι μπορεί να πέσουν σε κώμα ή να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις, σύμφωνα με τον Porter, αλλά η πλειονότητα των περιπτώσεων επιλύεται από μόνα τους.

Με πληροφορίες από CNN