Στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, ο Ιωάννης Παπαπέτρου έχει τη μπάλα στα χέρια του μετά από ριμπάουντ που έχει πάρει και σηκώνεται να κάνει lay up από κάτω, έχοντας γύρω του τρεις παίκτες του Ολυμπιακού. Έχοντας φάει ένα poster κάρφωμα στο πρώτο ματς, από τον Παπανικολάου, θέλει να απαντήσει. Δεν το κάνει το ίδιο εμφατικά, αλλά έχει την ανάγκη να πάρει αυτοπεποίθηση και αυτή η φάση του την προσφέρει.

Είναι κιόλας μια φάση που εδραιώνει το καλό μομέντουμ της ομάδας στην οποία είναι αρχηγός και η οποία παίζει στην έδρα της για την επιβίωση, για να κλείσει στόματα, για να φωνάξει πως δεν είναι σάκος του μποξ. Άσχετα με την τελική έκβαση, αυτό συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. Οπότε στον πανηγυρισμό του ο Ιωάννης Παπαπέτρου σηκώνει τα μπράτσα του και τα δείχνει στην εξέδρα. Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει αυτό αθλητής, ούτε η τελευταία. Και σίγουρα δεν αποτελεί μια κίνηση πέρα από τα αθλητικά ιδέωδη ή τον σεβασμό στον αντίπαλο.

Όλα καλά μέχρι εδώ. Ελάτε όμως που ήταν βέβαιο πως θα πέσει τρολάρισμα με αυτή του την κίνηση. Και το τρολάρισμα, η καζούρα, βγάζουν πλάκα ως ένα σημείο. Μια αθλήτρια στο μπάσκετ του Ολυμπιακού μάλλον δεν έχει ιδέα τι είναι πλάκα και προέβη σε μια ανάρτηση κι έναν σχολιασμό που δείχνει πολλά.

Παπαπέτρου

Η κ. Βαμβακά θεώρησε, με το άγουρο μυαλό των 20 ετών μάλλον, πως είναι πικάρισμα να αποκαλέσει τον Ιωάννη Παπαπέτρου «Ιωάννα», αλλά λογικά δεν ήξερε τι είναι αυτό ακριβώς που έκανε.

Κατάφερε μέσα σε ένα σχόλιο να ξεράσει μισανδρισμό, ομοφοβία και υποτίμηση προς τον ίδιο της τον εαυτό και το ίδιο της το φύλο, χρησιμοποιώντας μια τακτική που ήταν συνηθισμένη όταν ήμασταν 10 χρονών και παίζαμε μπάλα, που επιχειρούσαμε να μειώσουμε κάποιον βγάζοντας τον «αδερφή» ή «γυναικούλα», γιατί ως γνωστόν οι γκέι και οι γυναίκες δεν είναι καλοί για τα αθλήματα. Ε, κυρία Βαμβακά που παίζετε και μπάσκετ..;

Βέβαια, εδώ δεν είναι για να τα βάλεις με το μυαλό μιας 20χρονης, που ελπίζουμε να αντιληφθεί το λάθος της. Είναι όμως να τα βάλεις με το πώς αντέδρασαν όσοι είδαν αυτή την ανάρτηση. Ακριβώς: ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ.

Αν δεν ήταν κάποια φιλοπαναθηναϊκά ή αντιολυμπιακά σάιτ να γράψουν για την ανάρτηση για να πουν ότι αυτή είναι η νοοτροπία των αθλητών του Ολυμπιακού, με καθαρά αθλητική σκοπιά δηλαδή, αυτή η ανάρτηση θα είχε περάσει στα ψιλά.

Είναι απορίας άξιο το πώς μεγεθύνεται μια ανάρτηση υποτίμησης της γυναίκας όταν την έχει κάνει άντρας και πώς περνάει στο ντούκου αν έχει γίνει από γυναίκα. Αν η αθλήτρια ήταν αθλητής και λεγόταν Βαγγέλης Βαμβακάς, μπορεί να μην είχε κατακλύσει τα social media, αλλά θα είχε πάρει σίγουρα μεγάλες διαστάσεις.

Εμείς δε θα φοβηθούμε να το πούμε. Όπως υπάρχει αναμφίβολα μεγάλος μισογυνισμός και ομοφοβία στην ελληνική κοινωνία, καλλιεργείται τα τελευταία χρόνια με έναν τρόπο και μισανδρισμός. Ναι, υπάρχουν και τα τρία. Και δεν είναι κεκτημένα μόνο του άντρα. Υπάρχουν αρκετοί άντρες μισογύνηδες με πατριαρχικά κατάλοιπα, αλλά υπάρχουν και περισσότερες απ΄όσες φαντάζεστε γυναίκες με μισανδρισμό. Όπως επίσης, το σχόλιο της κ. Βαμβακά, κι αυτό σεξισμός λέγεται. Του αισχίστου είδους μάλιστα.

Φυσικά το να μπαίνεις στη διαδικασία να διαχωρίζεις το μίσος ανάλογα με το από πού προέρχεται και πού καταλήγει, είναι από αυτούς τους χιπστερονεολογισμούς που δεν κατανοούμε. Κατάλοιπα μίσους, το ίδιο το μίσος, δεν έχει να κάνει με το φύλο. Όπως και η βία. Έχει να κάνει με τον άνθρωπο, με το πώς απορροφά όλα τα ερείσματα, όλες τις προσλαμβάνουσες του από την κοινωνία. Ναι, στο παρελθόν είχε καλλιεργηθεί σε όλα τα μικρά αγοράκια η αντίληψη πως μπορούμε να υποβιβάσουμε κάποιον αν τον μετατρέψουμε σε θηλυκό ή σε γκέι.

Αλλά για κάθε 4-5 αγοράκια που το έκαναν αυτό, υπήρχαν κι ένα ή 2 κοριτσάκια που θα είχαν την ίδια συμπεριφορά και εν τέλει αντίληψη.

Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Πουλάει να κατακεραυνώσουμε έναν άντρα στα social media για να αποδείξουμε κάποια ηθική ανωτερότητα, λες κι αυτή έχει να κάνει με το φύλο. Χρησιμοποιεί δηλαδή κάποιος μια ρητορική για να καταγγείλει μια συμπεριφορά ή νοοτροπία και με τον τρόπο του κάνει αυτό που κατηγορεί.

Εμάς πάλι δε μας νοιάζει να κολλήσουμε μια στάμπα σε μια κοινωνική ομάδα και να την ανάγουμε σε κάτι γενικό, γιατί αυτό είναι απολυταρχικό. Αν κάποιος άντρας πει ή κάνει κάτι σάπιο, θα χαρακτηρίζει μόνο αυτόν τον άντρα. Αν μια γυναίκα πει ή κάνει κάτι σάπιο, θα χαρακτηρίζει μόνο αυτή τη γυναίκα. Αν ένας γκέι ή οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα φύλου πει ή κάνει κάτι σάπιο, θα αφορά αποκλειστικά και μόνο αυτό το ένα άτομο. Ξέρετε γιατί; Γιατί οι ταυτότητες φύλου είναι περιττές ως αναφορά και παντελώς άσχετες με τις πράξεις τους.

Εκτός αν κάποιος θεωρεί πως η πράξη ενός άντρα καθιστά σάπιους και βίαιους και μισογύνηδες και πατριάρχες όλους τους υπόλοιπους, ενώ τα υπόλοιπα φύλα πετάνε λουλουδάκια στον ουρανό και στέλνουν μηνύματα με λευκά περιστέρια…

Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:

Πόσο δίκιο έχει ο Light για το τι είναι ραπ;

Νεπο(τι;)σμος: Μακριά τα χέρια σας από την Jennifer Aniston

Rebel Wilson: Το αναγκαστικό coming out της και η ταυτότητα φύλου ως μέσο εκβιασμού