Η τελευταία φορά που η Madonna δικαιολόγησε τον χαρακτηρισμό «Βασίλισσα της Ποπ», ήταν πριν από πολλά χρόνια. Ο τίτλος φυσικά δεν βγαίνει από πάνω της, είναι σαν τον μπασκετικό Άρη που εξακολουθούμε να τον αποκαλούμε «Αυτοκράτορα». Αλλά το παρόν και το μέλλον έρχονται για να κατασπαράξουν το παρελθόν και να του πουν μες στα μούτρα «θα σε θυμόμαστε, να είσαι καλά, αλλά δε χωράς πια εδώ». Κι η πραγματικότητα είναι πως η Madonna δε φαίνεται εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, να έχει θέση στο παρόν και το μέλλον της μουσικής.

Οι τελευταίοι δύο δίσκοι της, το Madonna X (2019) και Rebel Heart (2015) έκαναν μόλις 169.000 και 238.000 πωλήσεις αντίστοιχα στις ΗΠΑ, οι περιοδείες της θα ήταν εκτός πραγματικότητας να υποστηρίξει κανείς πως σάρωσαν και πλέον περιφέρει μια λάμψη του παρελθόντος, μια αίγλη από τα παλιά. Δεν είναι κακό αυτό. Είναι η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Έχει συμβεί με πολλούς αστέρες αυτού του μεγέθους. Άλλωστε, ποιος μπορεί να διαχειριστεί εύκολα το ότι ήταν για 30 χρόνια διάσημος σε όλο τον κόσμο και έρχεται η νέα γενιά να τον εκτοπίσει; Κανείς. Πολύ περισσότερο η Madonna.

Όμως, στην περίπτωση της συμβαίνει κάτι επίσης σύνηθες, αλλά σε πολύ λιγότερες περιπτώσεις. Υπάρχουν κάποιοι αστέρες που παλεύουν με νύχια και με δόντια να πείσουν τον κόσμο πως είναι ακόμα εδώ, πως τίποτα δε θα τους στερήσει τα κεκτημένα. Η Madonna είναι το ακριβώς αντίθετο από τη Barbra Streisand. Η τελευταία κάνει πολύ επιλεγμένα πράγματα και ελάχιστα παρουσιάζει τον εαυτό της στον κόσμο πλέον.

Από Madonna, «μαϊντάνα»

Η Madonna από την άλλη, θέλει να δείξει εναγωνίως ότι δεν είναι 61 ετών, αλλά 30-35, και καταφεύγει σε συμπεριφορές που περισσότερο άβολες είναι, παρά όντως υποδεικνύουν αυτό που θέλει. Η εμφάνιση της για παράδειγμα πριν ένα μήνα στο σόου του Jimmy Fallon, όπου ξάπλωσε πάνω στο γραφείο του παρουσιαστή με διάθεση να δείξει τα οπίσθια της στο κοινό στο πλατό, ήταν από τις πιο άβολες. Στη συνέχεια μάλιστα, σήκωσε τη φούστα της για να φλασάρει την πίσω πλευρά της και έφερε σε πολύ δύσκολη θέση τον παρουσιαστή που πάσχιζε να τη συγκρατήσει.

Αυτός ο παλιμπαιδισμός έχει την πλάκα του όταν συμβαίνει μεταξύ φίλων και συγγενών, αλλά, όσο αδυσώπητο κι αν ακούγεται, είναι ευτελιστικός όταν γίνεται δημόσια και από ένα πρόσωπο με αυτό το background. Ακόμα και η Dolly Parton που ανέκαθεν μιλούσε με άνεση για το πληθωρικό της στήθος, δεν έχει κάνει ποτέ κάτι αντίστοιχο.

Η Madonna έχει πατήσει γερά και με τα δυο της πόδια στη σφαίρα του πολύ κιτς και θα λέγαμε πως περισσότερο χαλάει την εικόνα της, παρά δηλώνει ότι ένας άνθρωπος στα 60 του παραμένει ενεργός και με την ίδια ποιότητα. Αυτό το κάνει η Meryl Streep, το κάνει η Streisand. Δεν το κάνει με τίποτα η Madonna.

Κι η εμφάνιση της στα MTV Awards σε αυτόν τον άξονα κινήθηκε. Εκεί η Madonna ήταν κάτι ανάμεσα σε dominatrix και γκεσταπίτισσα, φορώντας δερμάτινα και καπαρντίνα, την οποία έβγαλε για να γυρίσει και να μοστράρει ξανά τα οπίσθια της. Μπορεί ο στόχος της να είναι το body positivity για γυναίκες της ηλικίας της, μα με τον τρόπο της μάλλον το αντίθετο καταφέρνει, αφού αυτοπαρουσιάζεται ως καρικατούρα. Συνειδητά πλήρως ή πάνω στην τρέλα της ζωής της; Δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό.

Η φωτογράφιση στο περιοδικό V μπορεί ως κόνσεπτ να ήταν ευφυές, να γίνει δηλαδή ο παραλληλισμός με τη Marilyn Monroe, όμως αποτελέσε ένα ακόμα πειστήριο για το ότι η Madonna υπερβάλλει στην επιβολή της εικόνας που θέλει να έχει. Χαρακτηρίζεται κιόλας από μια αντιστροφή της κόντρας του γιου με τον πατέρα για το θρόνο, που περιγράφει ο Ζιράρ στη βία και το ιερό.

Είναι η βασίλισσα, η μητριάρχις που κατασπαράζει τα παιδιά της για να μην την υπερπηδήσουν.