Περιεχόμενα
Η ετερόκλητη μάζα όλων όσοι μιλάνε για πόλεμο γενικά και για ειρήνη, πέρα από τον ιστορικό αναλφαβητισμό που τους διακατέχει, προχωράνε χωρίς ντροπή και σε μια επιλεκτική απώλεια μνήμης. «Γιατί δε φωνάξαμε για τη Σερβία όπως φωνάζουμε στην Ουκρανία, γιατί δεν αντισταθήκαμε στον πόλεμο των Αμερικάνων στο Ιράκ, γιατί το βουλώσαμε στη Συρία». Κάποιοι ακόμα πιο «πεφωτισμένοι» ιστορικά, πάνε στο Βιετνάμ και ακόμα πιο πίσω, στην Κορέα του ΄50, αναζητώντας μόνιμα την ευθύνη των Αμερικάνων. Που βέβαια υπήρξε.
Αν όμως φτάσουμε στη δεκαετία του ’50, ίσως θα έπρεπε να πάμε στη δεκαετία του ’40 και του ’30, όπου πάνω από 20 εκατομμύρια Σοβιετικών εξολοθρεύτηκαν από τον Stalin, δημιουργώντας ίσως τη δεύτερη μεγαλύτερη σφαγή αμάχων, και δη συμπατριωτών, στην Ιστορία.
Μια γενοκτονία στην ουσία που η ελληνική αριστερά την εξωρράιζε και ακόμα και σήμερα δεν την έχει καταδικάσει. Αντίθετα, τώρα ανακάλυψε τον «πασιφισμό», την έσχατη δικαιολογία όσων κάνουν την πάπια. Το ξέρετε όλοι το γνωμικό που λέει ότι η ουδετερότητα σε κρίσιμους καιρούς είναι μια μορφή συνενοχής!
Απ΄ό,τι φαίνεται, μόνο ο Mao κατάφερε να τον ξεπεράσει σε εκατομμύρια θυμάτων τον Stalin. Ακόμα και καθεστώτα τύπου Pol Pot (αριστερός πρωθυπουργός στην Καμπότζη από το 1976 ως το 1979), εξολόθρευσαν 2-3 εκατομμύρια συμπατριωτών τους που δε συμμορφώνονταν με τις υποδείξεις του δικτάτορα. Με θυμάμαι και ντρέπομαι, εκείνη την εποχή να τον υποστηρίζω κιόλας, ως μεγάλο επαναστάτη. Ήταν εποχές που δεν υπήρχε ίχνος πληροφόρησης, ήμασταν στο βρασμό της μεταπολίτευσης, και τότε βλέπαμε μόνο τους Αμερικάνους ως παντοτινούς ενόχους.
Κάποιοι επιλέγουν να αλλοιώνουν την αλήθεια
Σοβαρά τώρα, οι Έλληνες το βούλωσαν στους βομβαρδισμούς των Αμερικάνων στη Σερβία; Όχι μόνο υποστήριξαν με διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις τους Σέρβους, όχι μόνο με γραπτά, αλλά η πλειοψηφία των Ελλήνων είχε ταχθεί με την τότε Γιουγκοσλαβία καθ΄όλη τη διάρκεια του πολέμου. Γι΄αυτό και οι Σέρβοι δείχνουν να μας αγαπάνε. Φτάσαμε στο σημείο να στείλουμε τον Ολυμπιακό στη Σερβία για να παίξει φιλικό με τον Ερυθρό Αστέρα εκφράζοντας τα φιλοσερβικά αισθήματα της Ελλάδας.
Putin: Πόσο εφικτό είναι για τη Δύση να τον καταστρέψει οικονομικά;
Βέβαια, τότε, αν κάτι κάναμε γαργάρα, ήταν οι απάνθρωπες σφαγές του Σέρβου Μιλόσεβιτς με τον στρατηγό Μλάντιτς, που ήταν εγκληματίας πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Για κάντε μια αναζήτηση για τη σφαγή στη Σρεμπένιτσα και την ολοκληρωτική κατεδάφιση του Σεράγεβο, με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Αυτό είχαμε καταπιεί και όχι την ευθύνη των Αμερικάνων.
Στον πόλεμο του Ιράκ, είναι σοβαροί όσοι λένε ότι οι Έλληνες δεν αντέδρασαν εναντίον του Bush; Μάλλον ψεύτες είναι. Και διαδηλώσεις έγιναν χωρίς σταματημό, και το 99% των γραπτών σε εφημερίδες ήταν εναντίον του Μπους, ακόμα και τα σχολεία γέμισαν με παιδάκια που σχημάτιζαν το σήμα της ειρήνης. Και θυμάμαι για κάποιες εβδομάδες που μαζευόταν πλήθος έξω από τη Βουλή.
Όλος αυτός ο ετερόκλητος συρφετός ακροδεξιών που φαντασιώνονται τον Πούτιν ως νέο Χίτλερ, αριστερών που έχουν την ονείρωξη ότι είναι ο νέος Lenin, αλλά και των ούφο που αρνούνται την πραγματικότητα, τον κορωνοϊό και τώρα τον πόλεμο, κάνει ένα παράλογο άλμα και θέλει να ξεχνάει την πραγματικότητα κάνοντας το άσπρο μαύρο.
Πόσο βλαμμένος μπορεί να είσαι και να υποστηρίζεις ότι δεν υπήρξε παγκόσμια διαμαρτυρία, μέχρι και φοιτητικές εξεγέρσεις, για τον πόλεμο των Αμερικάνων στο Βιετνάμ, σε ολόκληρη τη Δύση..;Όλος ο πλανήτης ήταν στη μία ρόδα. Πλημμύριζαν κάθε μέρα οι αμερικάνικες πόλεις από διαδηλώσεις κατά της αμερικανικής εισβολής. Στις αντίστοιχες της Μόσχας τώρα, που δεν είναι και τεράστιες, έχουν υπάρξει πάνω από 2.000 συλλήψεις όσων διαδηλώνουν κατά του πολέμου στην Ουκρανία.
Αν κάτι αλλάζει από τότε, είναι τα social media. Δεν υπήρχαν ούτε επί Stalin, ούτε επί Βιετνάμ, ούτε επί Σερβίας για να αποτυπώσουν το μέγεθος της θηριωδίας. Τώρα με την Ουκρανία, δε χρειάζεσαι ούτε το BBC, ούτε το NBC, ούτε το MEGA για να σου τα δείξει. Αρκεί το TikTok και το Instagram για να παρουσιάσουν το μέγεθος της τραγωδίας και της γενοκτονίας.
Η άκυρη σύγκριση της Συρίας με την Ουκρανία
Πάμε και στη Συρία. Όταν ξεκίνησαν οι εξεγέρσεις εναντίον του Assad, ποιος υποστήριξε το καθεστώς της Δαμασκού για να εξολοθρεύσει τους αντιφρονούντες; Οι Αμερικάνοι ή οι Ρώσοι; Ποιος προμήθευσε με χημικά όπλα τους καθεστωτικούς για να εξολοθρεύσουν αυτούς που διεκδικούσαν τη δημοκρατία; Ή μήπως δημοκράτης ήταν ο Assad και φασίστες οι αντιφρονούντες; Αυτοί που χτύπησε αλύπητα ο Assad, είναι οι Σύροι πρόσφυγες που έρχονται στην Ελλάδα και κόπτεται για τόσα χρόνια η Αριστερά για να τους υποδεχτούμε όπως τους Ουκρανούς. Και δικαίως κόπτεται. Αλλά δεν είναι θύματα των Αμερικάνων αυτοί. Θύματα Ρώσων είναι.
Νατάσσα Μποφίλιου: «Πόλεμος» στο Twitter για την αντιπολεμική συναυλία στο Σύνταγμα
Εδώ κρύβεται και άλλη ιστορική αναλήθεια. Ταυτόχρονα, οι Αμερικάνοι έβαλαν στο στόχαστρο την πιο σκληρή μορφή απάνθρωπου τζιχαντισμού που είναι ο ISIS. Και καλά έκαναν. Εκεί δε, έστω και με κάποια δυστροπία, οι Ρώσοι αναγκάστηκαν να συμμαχήσουν με τους Αμερικάνους.
Προφανώς, ο μουσουλμανικός εξτρεμισμός σε επίπεδο μάλιστα μαζικών εγκλημάτων, ενάντια σε ανθρώπους, τον πολιτισμό και την Ιστορία, για κάποιους, έστω κι αν δύσκολα το κρύβουν, είναι αποδεκτός. Είναι σαν εκείνες τις φεμινίστριες που μάχονται για τα δικαιώματα των γυναικών στη Δύση και το βουλώνουν απέναντι στον ισλαμοφασισμό όχι μόνο απέναντι σε αντιπάλους, αλλά κυρίως απέναντι στις γυναίκες.
Στη Συρία μάλιστα δεν μιλάμε για εισβολή κράτους σε άλλο. Μιλάμε για εμφύλιο. Οι Ρώσοι υποστήριξαν το καθεστώς, οι Αμερικάνοι την ανατροπή του Assad. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.
Στην Ουκρανία έχουμε εισβολή και πόλεμο
Είναι η πρώτη φορά που μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο έχουμε πολεμική εισβολή με τανκς σε ανεξάρτητη χώρα της Ευρώπης. Όχι ακριβώς η πρώτη, για να πούμε την αλήθεια. Υπήρξαν λίγο πιο αναίμακτες, άλλες δύο εισβολές. Μία στην Ουγγαρία και μία στην Τσεχοσλοβακία. Και τις δύο, οι Ρώσοι τις έκαναν. Και τώρα μια τρίτη στην Ουκρανία.
Βέβαια, τα επιχειρήματα των «ανθρωπιστών» και των «πασιφιστών» φτάνουν και στα όρια της γελοιότητας όταν μιλάνε για λογοκρισία στα δυτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και την προπαγάνδα Αμερικάνων και Ευρωπαίων.
Look who’s talkin’! Μιλάμε για μία Ρωσία στην οποία ποτέ στην Ιστορία, από το καθεστώς των Μπολσεβίκων μέχρι σήμερα, δεν έχει επιτραπεί η ελεύθερη έκφραση των mass media.
Όταν δημοσιογράφοι, διανοούμενοι και συγγραφείς κατέληγαν σε γκουλάγκ ή στον τάφο κατά χιλιάδες, ή όταν δηλητηριάστηκε ο Navalny, έγινε καμία διαμαρτυρία; Ποια ήταν η στάση αυτών που μιλάνε για δυτική προπαγάνδα όταν δολοφονήθηκε η Anna Politkovskaya; Έγινε καμία διαμαρτυρία όταν εισέβαλε η Ρωσία στη Γεωργία; Ή μήπως πάλι το ΝΑΤΟ έφταιγε κι εκεί; Μίλησαν για την Κριμαία; Στο φινάλε, στη Δύση ο Τύπος, ελεγχόμενος ή μη, μπορεί πολύ εύκολα να κατεδαφίσει από Προέδρους Αμερικής (σκάνδαλο Watergate) μέχρι Πρωθυπουργούς.
Θα μπορούσατε να μιλάτε τόσο ελεύθερα στη Ρωσία, όσο μιλάτε στη Δύση;
Η μόνη περίπτωση λογοκρισίας, όπως αυτή των Σοβιετικών και των Ρώσων μετά, που να πλησιάζει έστω λίγο την λογοκρισία του Putin, είναι αυτή του Goebbels. Και τώρα, όποιος μιλήσει στη Ρωσία για πόλεμο ή εισβολή στην Ουκρανία, πάει στη φυλακή. Έφτασαν στη γελοιότητα να υποστηρίζουν ακόμα και στην Ελλάδα κάποιοι, ότι η περιβόητη έγκυος που έβγαινε ματωμένη από βομβαρδισμένο κτήριο, ήταν ηθοποιός που την έβαψαν.
Αυτή τη στιγμή όλες οι εκφάνσεις ουδετερότητας και ίσων αποστάσεων, που ουσιαστικά είναι υπέρ του Putin, ιδιαίτερα στον τόπο μας, αλλά και στη Δύση γενικά, έχουν τη δυνατότητα να εκφράζονται όπως γουστάρουν για έναν και μόνο λόγο: για το ότι ζουν στην Ελλάδα και τη Δύση και όχι στη Μόσχα ή την Αγία Πετρούπολη. Ας είναι τουλάχιστον ευγνώμονες γι΄αυτό.
Είναι και μια μεγάλη πολυτέλεια, αν δούμε τι θα συνέβαινε στην ίδια περίπτωση, στη χώρα του Putin. Οι φυλακές και τα γκουλάγκ θα έκαναν χρυσές δουλειές ξανά. Το είδατε και τι έγινε χθες βράδυ με τη δημοσιογράφο που βγήκε με αντιπολεμικό πανό στις ειδήσεις και σήμερα είναι πίσω από τα κάγκελα. Έχετε δει κάτι αντίστοιχο στην πάντα «κακιά» Δύση;
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Ουκρανία: Εδώ κουμάντο κάνουν οι γυναίκες – Έμειναν πίσω, πήραν τα όπλα και αντιστέκονται
Putin: Το – ένα ακόμα – στρατηγικό λάθος που εκθέτει τον ρωσικό στρατό
Joe Biden: Μπροστά στο πιο μεγάλο δίλημμα της σύγχρονης πολιτικής