Περιεχόμενα
Το ημερολόγιο έγραφε 2 Δεκεμβρίου 1941. Το πρώτο Boeing 314 της Pan American, με την ονομασία California Clipper ή Pacific Clipper, έκανε το πρώτο του ταξίδι, αναχωρώντας από το νησί Τρέζουρ του Σαν Φρανσίσκο με προορισμό το Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Ένα τυπικό συνηθισμένο δρομολόγιο που έμελλε να γράψει, τελικά, ιστορία.
Η Pan Am ήταν, στο μεταξύ, μία από τις πιο ιστορικές αεροπορικές εταιρείες. Το logo της συμμετείχε και σε μεγάλες ταινίες, όπως αυτή του James Bond, ενώ η γρήγορη ανάπτυξή της, υπό την ηγεσία του θρύλου της εμπορικής αεροπορίας Juan Trippe, την έκανε να είναι η αγαπημένη εταιρεία των αστέρων του κινηματογράφου, της μουσικής, της μόδας και γενικότερα των πλούσιων ταξιδιωτών. Συχνά φωτογραφίζονταν να κατεβαίνουν τις σκάλες μετά από ένα ταξίδι με τζετ αεροσκάφος της Pan Am. Όταν οι Beatles προσγειώθηκαν στη Νέα Υόρκη το 1964 για την πρώτη τους τηλεοπτική εμφάνιση στις ΗΠΑ στο The Ed Sullivan Show, κατέβηκαν από ένα 707 της Pan Am με την ονομασία Clipper Defiance. Το τελευταίο ταξίδι πραγματοποιήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1991.
Στις 3 Δεκεμβρίου, λοιπόν, μία ημέρα μετά την απογείωση, έγινε στάση στη βάση του Περλ Χάρμπορ, λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Χονολουλού και στις 7 Δεκεμβρίου έφτασε στον τελικό του προορισμό. Έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του, ετοιμαζόταν για την επιστροφή, όταν τα δυσάρεστα νέα ακούστηκαν στον ασύρματο. Οι Ιάπωνες είχαν βομβαρδίσει το Περλ Χάρμπορ.
Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ
Στις 7 Δεκεμβρίου, ο Αμερικανικός στόλος μόλις είχε βιώσει μια τεράστια τραγωδία. Οι εγκαταστάσεις της Pan Am, σε όλο τον Ειρηνικό, δεχόντουσαν επιθέσεις. Από τη Νήσο Γούεικ, όπου το Martin M-130 Philippine Clipper πρόλαβε να διασώσει την τελευταία στιγμή το προσωπικό της Pan Am και να δραπετεύσει μέχρι τη βάση στη Μανίλα και το Χονγκ Κονγκ, όπου το Sikorsky S-42B καταστράφηκε στην αποβάθρα του.
Και το μεγάλο ερώτημα που γεννήθηκε, ήταν το πώς θα επέστρεφαν πίσω. Το βάρος έπεσε στους ώμους του Robert Ford, που έπρεπε να αποφασίσει τον τρόπο που θα γυρνούσε το πλήρωμά του στη βάση τους. Χρειάστηκε μία εβδομάδα, για να λάβει από την Πρεσβεία των ΗΠΑ, τον τρόπο που θα ταξίδευαν, ο οποίος ήταν να πετάξουν από τα δυτικά, με τον ανεφοδιασμό της βενζίνης και των προμηθειών, να είναι καθαρά δική τους υπόθεση.
Δύο ημέρες μετά, ξεκίνησαν για το ταξίδι που θα έγραφε ιστορία…
Η θρυλική πτήση 18602
Στις 16 Δεκεμβρίου απογειώνονται. Η πρώτη στάση έγινε στη Νέα Καληδονία, όπου παρέλαβαν το προσωπικό της Pan Am που είχε αφεθεί εκεί και συνέχισαν προς την Αυστραλία. Λίγες ώρες μετά, προσγειώθηκαν στο Γκλάντστοουν, βόρεια του Μπρισμπέιν στη Θάλασσα των Κοραλλιών.
Την επόμενη ημέρα, κατευθύνθηκαν βορειοδυτικά προς το Ντάργουιν, πετώντας πάνω από την έρημο του Κουίνσλαντ. Ο επόμενος στόχος ήταν να φτάσουν στη Σουραμπάγια, στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, με την ελπίδα ότι οι ιαπωνικές δυνάμεις δεν θα είχαν φτάσει τόσο μακριά. Το πλήρωμα πέταξε 1.400 μίλια πάνω από τον ανοιχτό ωκεανό και έφτασε στην πόλη.
Στη Σουραμπάγια, το Pacific Clipper ανεφοδιάστηκε με βενζίνη αυτοκινήτου, καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμο καύσιμο 100 οκτανίων. Απογειώθηκε με προσοχή και κατευθύνθηκε προς το Τρινκομάλε της Κεϋλάνης χωρίς χάρτη, ακολουθώντας μόνο τις συντεταγμένες του προορισμού του.
Με ακρίβεια, ο πιλότος Roderick Brown βρήκε το νησί και την πόλη-λιμάνι, όπου αποβιβάστηκαν με ασφάλεια, αφού κατάφεραν να διαφύγουν της προσοχής ενός ιαπωνικού υποβρυχίου που περιπολούσε την περιοχή. Ανεφοδιάστηκαν ξανά με βενζίνη και προμήθειες και την παραμονή των Χριστουγέννων αναχώρησαν.
Σχεδόν αμέσως όμως επέστρεψαν πίσω. Ένας κινητήρας τους είχε «αφήσει». Ανήμερα των Χριστουγέννων η ζημιά επισκευάστηκε και την επόμενη ημέρα, το Pacific Clipper σηκώθηκε και πάλι στον αέρα. Προορισμός του, ήταν το Καράτσι της Ινδίας.
Συνέχισε με ασφάλεια στο Μπαχρέιν, διέσχισε την τεράστια έκταση της ερήμου της αραβικής χερσονήσου στο Χαρτούμ του Σουδάν και κατέβηκε στο Νείλο. Μη θέλοντας να διακινδυνεύσει περαιτέρω πτήση στην έρημο, το πλήρωμα προχώρησε στο Βελγικό Κονγκό και μπόρεσε να κατεβάσει το σκάφος στον ποταμό Κονγκό.
Η ζέστη όμως ήταν αφόρητη και το ρεύμα του ποταμού εξαιρετικά ισχυρό. Έτσι, το Boeing σηκώθηκε ξανά στον ουρανό. Ταξιδεύοντας επί 20 ώρες χωρίς στάση, το Pacific Clipper έφτασε στο λιμάνι του Νατάλ στη Βραζιλία. Ο κίτρινος πυρετός όμως σάρωνε τον πλανήτη. Με διαταγή των αρχών χώρας το αεροσκάφος ψεκάστηκε και το πλήρωμα υποβλήθηκε στις απαραίτητες εξετάσεις. Λίγο πριν αναχωρήσουν, διαπίστωσαν ότι όλα τους τα προσωπικά αντικείμενα, τα στρατιωτικά έγγραφα και τα χρήματα, είχαν κλαπεί. Οι δράστες αποδείχθηκε ότι ήταν οι υπάλληλοι της εταιρείας που έκανε την απολύμανση στο αεροπλάνο.
Αφήνοντας πίσω τους ένα ακόμα εμπόδιο και με τον τελικό τους προορισμό να βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ, ο κυβερνήτης και το πλήρωμα ταξίδεψαν στο Τρινιδάδ. Στις 6 Ιανουαρίου του 1942 προσγειώθηκαν στον τερματικό σταθμό Marine στο αεροδρόμιο Λα Γκουάρντα στη Νέα Υόρκη, μετά από 209 ώρες και περίπου τρεις εβδομάδες, έχοντας διανύσει 31.500 μίλια (50.694 χλμ). Κανείς τους δεν είχε συνειδητοποιήσει μέχρι εκείνη τη στιγμή ότι έγραφαν ιστορία, έχοντας πραγματοποιήσει τον πρώτο γύρο του κόσμου με εμπορικό αεροπλάνο, κατά λάθος, επειδή δεν υπήρχε άλλος τρόπος διαφυγής.
Μετά από αυτή την ιστορική πτήση, το California Clipper μετονομάστηκε σε Pacific Clipper και διατέθηκε από την Pan Am στο Ναυτικό των ΗΠΑ για το υπόλοιπο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, το αεροσκάφος πουλήθηκε στην Universal Airlines. Καταστράφηκε ολοσχερώς κατά τη διάρκεια πτήσης εν μέσω καταιγίδας. «Το να πετάς σε όλο τον κόσμο χωρίς χάρτες είναι εκπληκτικό», είπε ο F. Robert van der Linden, επιμελητής αεροπορικών μεταφορών και αεροσκαφών στο Smithsonian National Air and Space Museum και πρόσθεσε: «Δεν ήταν η πρώτη πτήση σε όλο τον κόσμο. Αρκετοί πιλότοι το είχαν κάνει στο παρελθόν. Αλλά όλα αυτά ήταν προγραμματισμένα ταξίδια με χάρτες και συντεταγμένες σχεδιασμένες».