Αύριο, οι δείκτες των ρολογιών μας θα πάνε μία ώρα πίσω. Παρόλο που γίνονται εκτεταμένες συζητήσεις ώστε να καταργηθεί η αλλαγή ώρας, εδώ και περίπου ένα χρόνο, ακόμα δεν έχει παρθεί κάποια σχετική απόφαση. Ωστόσο, τη δεκαετία του ’70, οι ΗΠΑ είχαν προχωρήσει σε ένα πείραμα που δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Στις 7 Ιανουαρίου του 1974, τα παιδιά στην περιοχή της Ουάσιγκτον ξεκινούσαν για το σχολείο εκείνο το πρωινό, με πλήρες σκοτάδι γύρω τους, εξαιτίας του νέου εθνικού πειράματος, το οποίο πάρθηκε κατά τη διάρκεια μιας καταστροφικής ενεργειακής κρίσης. Πολλά παιδιά, μάλιστα, χρησιμοποιούσαν φακούς για να περπατήσουν.
Η αλλαγή αυτή θα ωφελούσε τους Αμερικανούς σε βάθος χρόνου, είχε προβλέψει ο Steve Grossman του Υπουργείου Μεταφορών. Στο σήμερα, έχοντας πια αποκτήσει η αλλαγή ώρας μια κάποια πολιτική δύναμη, αξίζει κάποιος να κοιτάξει σε εκείνη την περίοδο που οι ΗΠΑ επιχειρούσαν έναν μπέρδεμα με τον χρόνο.
Στις 14 Δεκεμβρίου του 1973 το Κογκρέσο είχε ψηφίσει να θέσει τις ΗΠΑ σε θερινή ώρα για δύο χρόνια. Ο πρόεδρος Nixon υπέγραψε το νομοσχέδιο την επόμενη ημέρα κιόλας. Οι ΗΠΑ είχαν επιλέξει τη μόνιμη θερινή ώρα ξανά στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε, επίσης, θεσπίστηκε το μέτρο προς εξοικονόμηση καυσίμων.
Ο Paul Mullinax, ένας γεωγράφος που εργαζόταν στο Πεντάγωνο, πρότεινε να ενταχθούν οι ηπειρωτικές ΗΠΑ σε μια ενιαία ζώνη ώρας. Το USA Time θα ίσχυε από το Μπέινγκορ στο Μέιν ως το Μπάρστοου της Καλιφόρνια, θα εξάλειφε το jet lag και θα έκανε κοινά τα τηλεοπτικά προγράμματα των σταθμών. Η ιδέα του βρήκε υποστήριξη στο Κογκρέσο, μέσω ενός νομοσχεδίου από την Αντιπρόσωπο της Χαβάης, Patsy Mink. «Ο άνθρωπος είναι ένα πολύ προσαρμοστικό ζώο. Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε σκλάβοι του ήλιου», είχε πει τότε η ίδια.
Διαβάστε ακόμη: Πώς η Chloe Cherry βρέθηκε από τη βιομηχανία του πορνό στην σειρά Euphoria
Ωστόσο το σκοτάδι από τα ξημερώματα, αποδείχτηκε γρήγορα επικίνδυνο και σε ορισμένες περιπτώσεις μοιραίο για τα παιδιά: Ένα 6χρονο κορίτσι από την Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια, χτυπήθηκε από αυτοκίνητο καθώς πήγαινε στο Δημοτικό Σχολείο της στις 7 Ιανουαρίου και έσπασε το πόδι της. Δύο μαθητές της κομητείας του Πρινς Τζωρτζ τραυματίστηκαν τον Φεβρουάριο. Τις εβδομάδες μετά την αλλαγή, οκτώ παιδιά από τη Φλόριντα σκοτώθηκαν σε τροχαία ατυχήματα. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Reubin Askew, ζήτησε από το Κογκρέσο να ακυρώσει το μέτρο.
«Ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε ότι μπορεί κάλλιστα να κάναμε λάθος», είπε ο Αμερικανός γερουσιαστής Dick Clark της Αϊόβα κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Κογκρέσο στις 28 Ιανουαρίου 1974. Στην περιοχή της Ουάσιγκτον, ορισμένα σχολεία καθυστέρησαν την ώρα έναρξης τους μέχρι να φέξει ο ήλιος.
Το Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας ανέφερε τον Φεβρουάριο του 1974 ότι οι θάνατοι πριν από την ανατολή του ηλίου είχαν αυξηθεί σε 20 από 18 το προηγούμενο έτος. Τον Ιούλιο, ο Roger Sant, τότε βοηθός διαχειριστής για την Ομοσπονδιακή Διοίκηση Ενέργειας, έγραψε μια επιστολή στην Post που σημείωνε ότι η εξοικονόμηση ενέργειας 1% που επιτυγχάνεται με τη μετάβαση στη θερινή ώρα, ισοδυναμεί με την εξοικονόμηση 20.000-30.000 τόνων άνθρακα καθημερινά. Περαιτέρω, υποστήριξε ότι τα απογευματινά ατυχήματα είχαν μειωθεί.
Μέχρι τον Αύγουστο, όμως, καθώς το σκάνδαλο Watergate προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης Νίξον και η Αμερική ήταν πλέον έτοιμη να σταματήσει τα πειράματα του ρολογιού της. Ενώ το 79% των Αμερικανών ενέκρινε την αλλαγή τον Δεκέμβριο του 1973, η έγκριση είχε πέσει στο 42% τρεις μήνες αργότερα, ανέφεραν οι New York Times.
Επτά ημέρες μετά την παραίτηση του Προέδρου Nixon, ο Αμερικανός γερουσιαστής Bob Dole από το Κάνσας εισήγαγε μια τροπολογία τον Αύγουστο που θα τερμάτιζε το πείραμα της θερινής ώρας, η οποία και εγκρίθηκε. Παρόμοιο νομοσχέδιο πέρασε κι από τη Βουλή. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, το Κογκρέσο ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που θα αποκαθιστούσε την τυπική ώρα στις 27 Οκτωβρίου.
