Η συμφωνία του Παρισιού πίσω στο 2015 είχε θέσει κάποιους στόχους για όλες τις χώρες, ώστε να υπάρξει η βάση της ανατροπής της αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1.5 βαθμούς Κελσίου. Αυτή η βάση δεν χτίστηκε ποτέ και σήμερα, έξι χρόνια μετά, η κλιματική κρίση είναι αναπόφευκτη. Ο στόχος αυτής της δεκαετίας ήταν η μείωση των εκπομπών ρύπων κατά 50%, ώστε το 2050 να έχουμε πιάσει σε παγκόσμια κλίμακα το net emission, δηλαδή την εξισορρόπηση εκπομπής-απορρόφησης. Ας μην ξεχνάμε πως το 2021 υπήρξε ρεκόρ συσσώρευσης αέριων ρύπων στην ατμόσφαιρα.
Σύμφωνα με μια έρευνα του Systems Change Lab, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κανένας τομέας της βιομηχανίας, που επιβαρύνει το περιβάλλον, ο οποίος να έχει αλλάξει στον βαθμό που θα έπρεπε και μόνο ανησυχία μπορούν να προκαλούν δηλώσεις όπως αυτές του Σαουδάραβα επικεφαλής της Aramco.
Αναλύοντας 40 τμήματα της παγκόσμιας βιομηχανίας, η έρευνα εστίασε στον ενεργειακό τομέα, τη βαριά βιομηχανία, την κτηνοτροφία, τις μεταφορές, την τεχνολογία και την οικονομία και παρατήρησε ότι κανένα απ΄αυτα δεν έχει πετύχει τους στόχους.
Πιο συγκεκριμένα, τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να μειωθούν με ταχύτητα πέντε φορές μεγαλύτερη. Η αναδάσωση πρέπει να αυξήσει τρεις φορές την ταχύτητα της. Η ανάκτηση των παράκτιων περιοχών πρέπει να γίνει επίσης με τρεις φορές περισσότερη ταχύτητα. Η κλιματική οικονομία πρέπει να αυξηθεί 13 φορές περισσότερο και η ενεργειακή κατανάλωση των κτηρίων πρέπει να πέσει με ταχύτητα τριπλάσια από την τωρινή.
Στις πλούσιες χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ και τον Καναδά, η κατανάλωση κρέατος πρέπει να μειωθεί με ταχύτητα 1.5 φορά μεγαλύτερη και είναι ενδεικτικό πως η έρευνα εξηγεί πως σε κάθε άνθρωπο θα πρέπει να αντιστοιχεί το πολύ 1.5 μπιφτέκι την εβδομάδα για να μειωθούν όσο πρέπει τα αέρια που επιτείνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Η κλιματική κρίση δεν αντιμετωπίζεται μόνο με καλές προθέσεις
«Πρέπει να βάλουμε ένα στοπ σε κάθε τομέα, να αλλάξουμε την ενεργειακή μας τροφοδότηση, τις διατροφές μας, το πώς διαχειριζόμαστε τη γη και πολλά ακόμα. Και πρέπει να το κάνουμε ταυτόχρονα. Χρειαζόμαστε δομικές αλλαγές για την κλιματική κρίση και είναι ξεκάθαρο πως κινούμαστε πολύ αργά» αναφέρει η Kelly Levin από το Bezos Earth Fund.
Ειδικά οι εκπομπές από την κτηνοτροφία, από τη χρήση αυτοκινήτων και από την αποψίλωση δασών, είναι εντελώς προς τη λάθος κατεύθυνση.
Η έρευνα βέβαια δεν τα βλέπει όλα μαύρα. Αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας, βασιζόμενη στην αύξηση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας κατά 15% τον τελευταίο χρόνο, ενώ έχουν αυξηθεί και οι πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων, με το μερίδιο τους στην αγορά να είναι στο 4%. Παράλληλα, η παραγωγή τσιμέντου και ατσαλιού, αλλά και οι προσπάθειες φορολόγησης των εκπομπών άνθρακα, είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αρκεί όμως αυτό; «Με την κλιματική κρίση, δεν αρκεί απλά να στραφείς προς τη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει να το κάνεις σε έναν ρυθμό, χωρίς τον οποίο θα μπούμε σε καταστροφικές εποχές».
Ο Bill Hare, CEO της Climate Analytics, τονίζει πως «έχουμε την τεχνολογία για όλους αυτούς τους τομείς ώστε να μηδενίσουν τον άνθρακα. Αυτό που απαιτείται όμως είναι πολιτική βούληση και οι κυβερνήσεις να αρπάξουν την ευκαιρία της αλλαγής που θα τονώσει και τις οικονομίες τους».
