Καθώς η Σύνοδος Κορυφής για το Κλίμα, COP26, βρίσκεται σε εξέλιξη στην Γλασκώβη, ολοένα και περισσότερες χώρες έχουν δεσμευτεί στο να δράσουν ώστε να αποφευχθεί μια δραματική άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Οι χώρες που θεωρούνται μεγαλύτεροι ρυπαίνοντες, είναι η Κίνα, οι ΗΠΑ, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ινδία, καθώς είναι υπεύθυνες για πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου και θεωρούνται κλειδί για τον περιορισμό των μελλοντικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε να μειώσει τις εκπομπές τους περίπου 50 τοις εκατό κάτω από τα επίπεδα του 2005 έως το 2030, αν και δεν έχουν θεσπίσει καμία πολιτική προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα ευρωπαϊκά έθνη συζητούν ένα μεγάλο νέο πακέτο καθαρής ενέργειας, ενώ η κυβέρνηση Biden εξακολουθεί να προσπαθεί να περάσει νομοθεσία για το κλίμα από το Κογκρέσο.
Η Κίνα, ο μεγαλύτερος καταναλωτής ορυκτών καυσίμων στον κόσμο, έχει πει ότι οι εκπομπές της θα κορυφωθούν κάποια στιγμή πριν από το 2030, ενώ σκοπεύουν να παράγουν ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, όπως ο αέρας, ο ήλιος ή πυρηνική ενέργεια.
Από την άλλη η Ινδία, δεν έχει ακόμη ορίσει επίσημα ημερομηνία για το πότε θα κορυφωθούν οι εκπομπές της, με τους αξιωματούχους να υποστηρίζουν ότι η χώρα εξακολουθεί να είναι πολύ φτωχότερη από άλλες μεγάλες χώρες και χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αναπτύξει την οικονομία της.
Οι εκπομπές της Ινδίας ανά άτομο είναι περίπου το ένα τέταρτο εκείνων της Κίνας και το ένα έβδομο εκείνων των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο ζήτησε βοήθεια από πλουσιότερες χώρες για να επιταχύνει τις προσπάθειές της.
Οι χώρες είναι ελεύθερες να θέσουν τις δικές τους εθνικές τακτικές για να αποτρέψουν την υπερθέρμανση. Ορισμένες χώρες, όπως η Ρωσία, έχουν θέσει στόχους που είναι πολύ υψηλότεροι από αυτό που αναμένονται πραγματικά να είναι οι εκπομπές τους το 2030 σύμφωνα με τις τρέχουσες ενεργειακές πολιτικές.
Το Ιράν είναι ένα από τα λίγα έθνη που δεν έχουν επικυρώσει τη συμφωνία του Παρισιού και έχουν λίγες πολιτικές για το κλίμα. Ο Καναδάς και η Ιαπωνία έθεσαν πρόσφατα αυστηρότερους στόχους εκπομπών έως το 2030 ενόψει της συνόδου κορυφής της Γλασκώβης, COP26.
Καμία χώρα δεν έχει ακόμη εφαρμόσει τα είδη ενεργειακών πολιτικών που θα επιτύχουν αυτούς τους στόχους, αν και η κυβέρνηση του Καναδά υπολογίζει σε έναν βαρύ φόρο του άνθρακα για να περιορίσει τη χρήση ορυκτών καυσίμων στο μέλλον.
Εάν οι χώρες κρατήσουν τις υποσχέσεις τους, ο κόσμος θα μπορούσε ενδεχομένως να περιορίσει την υπερθέρμανση σε περίπου 2,4 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα μέχρι το 2100, σύμφωνα με το Climate Action Tracker, κάτι που ακόμα θεωρείται απειλή για τον πλανήτη.
Γιατί πρέπει να πάρουν πιο δραστικά μέτρα οι κυβερνήσεις
Για να κρατηθεί η θερμοκρασία στους 1,5 βαθμούς τότε οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κάνουν κάτι πιο δραστικό, μειώνοντας συλλογικά τις εκπομπές ορυκτών καυσίμων περίπου στο μισό αυτήν την δεκαετία. Οι οικονομικά αδύναμες χώρες υποστηρίζουν ότι οι πιο ισχυρές, θα έπρεπε να μειώσουν τα αέρια του θερμοκηπίου ακόμη πιο γρήγορα από ό,τι είχαν υποσχεθεί, για να δώσουν στον υπόλοιπο κόσμο περισσότερο χρόνο.
Ορισμένες χώρες, ιδίως η Βραζιλία και η Ινδονησία, δεν παράγουν μόνο εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από ορυκτά καύσιμα σε σπίτια, αυτοκίνητα και εργοστάσια. Απελευθερώνουν επίσης τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο όταν καίνε τα πλούσια σε άνθρακα τροπικά δάση για τη γεωργία. Ο Bolsonaro δεσμεύτηκε να σταματήσει την παράνομη αποψίλωση των δασών, εάν η διεθνής κοινότητα πληρώσει δισεκατομμύρια δολάρια για προσπάθειες διατήρησης.
Η Ινδονησία έχει λάβει μέτρα για την καταστολή της εκκαθάρισης τροπικών δασών για φυτείες φοινικέλαιου. Οι ερευνητές αμφισβήτησαν πόσο καλά αποδίδουν αυτές οι προσπάθειες, αφού η χώρα βλέπει τακτικά εκτεταμένες πυρκαγιές, που συχνά σκοπίμως πυροδοτούνται και απελευθερώνουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
