Περιεχόμενα
Όλοι γνωρίζουμε πια ότι ο Αμαζόνιος είναι το φιλέτο γης πάνω στο οποίο αναπτύσσεται η βιομηχανία του κρέατος και καταστρέφει το περιβάλλον. Αφαιρώντας πνεύμονες απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα, αυξάνεις την ποσότητα στην ατμόσφαιρα. Αφαιρείται όμως ταυτόχρονα και ένα οικοσύστημα όπου ζουν ζώα, τα οποία επίσης απορροφούν διοξείδιο. Μειώνεται όμως και το παραγόμενο οξυγόνο. Κι όλα αυτά για να έχουν οι Αμερικάνοι στα SUV τους δερμάτινα καθίσματα. Πώς συνδέονται αυτά τα δύο; Θα καταλάβετε όσο συνεχίζετε να διαβάζετε.
Σε μια έρευνα που έκαναν οι New York Times με το Pulitzer Center’s Rainforest Investigations Network, αναδεικνύεται μια τεράστια παρανομία, εγγενής στη βιομηχανία των βοοειδών, που ενδημεί στον Αμαζόνιο. Εκτός από τα σφαγεία που παράγουν το μοσχαρίσιο κρέας και το πουλάνε σε εταιρείες, υπάρχει και η βιομηχανία του δέρματος που εξυπηρετεί μεγάλες εταιρείες στις ΗΠΑ, αλλά και αλλού. Τα συστήματα ανίχνευσης γύρω απ΄αυτές τις δραστηριότητες έχουν φτιαχτεί με τρόπο ώστε να μπορούν τα κοπάδια που βρίσκονται παράνομα στα εδάφη του Αμαζονίου, να μην ανιχνεύονται και να διανέμονται σε stealht mode στα βυρσοδεψεία κι από εκεί στους αγοραστές.
Υπάρχουν πάνω από 600 ράντσα που επιχειρούν στην περιοχή του Αμαζονίου που ονομάζεται Jaci-Paraná, η οποία προστατεύεται ως φυσικό καταφύγιο και η αποψίλωση είναι περιορισμένη. Η ανάγκη όμως της αυτοκινητοβιομηχανίας για παραγωγή βαν, SUV και άλλων οχημάτων με δερμάτινα καθίσματα, οδηγεί σε μια απόκρυφη συναλλαγή εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ανάμεσα στις αυτοκινητοβιομηχανίες και τους παραγωγούς, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις General Motors, Ford and Volkswagen.
Ένα όχημα πολυτελείας απαιτεί δώδεκα και περισσότερες δερμάτινες θήκες και οι προμηθευτές στις ΗΠΑ αγοράζουν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες δέρματος από τη Βραζιλία. Πρόκειται για ένα εμπόριο δέρματος που αποδεικνύει ότι κάθε αγοραστική επιλογή του απλού πολίτη, καταλήγει σε ένα οργανωμένο κύκλωμα περιβαλλοντικής καταστροφής, την οποία καλούνται να διαχειριστούν πρώτα τα κράτη που ελάχιστα συνέβαλλαν σε αυτή. Με κάθε αγορά SUV οχήματος, χρηματοδοτείται η καταστροφή της βιοποικιλότητας του Αμαζονίου.
https://www.intronews.gr/6575-2-amazonios-8-ekatommiria-klm-2-katastrofi
Πληρωμένοι δολοφόνοι σκοτώνουν όσους αντιστέκονται να παραδώσουν τη γη τους
Εκτός από τη χλωρίδα και την πανίδα, οι ραντσέρηδες καταστρέφουν και τις τοπικές κοινωνίες στην πολιτεία Ροντόνια, όπου μένουν γενιές ιθαγενών πληθυσμών και για αιώνες ζούσαν από την περισυλλογή του καουτσούκ από τα δέντρα και προστατεύονται μάλιστα από νόμους της Βραζιλίας και διεθνείς. Αυτές οι κοινότητες εξωθούνται σε εγκατάλειψη των εδαφών και δεν μπορεί να το σταματήσει κανείς.
Μέσα στην τελευταία δεκαετία το 56% της περιοχής αυτής έχει αποψιλωθεί για να ανυψωθούν παράνομες φάρμες δέρματος και σφαγεία που δρουν για λογαριασμό των JBS, Marfrig και Minerva, τριών εκ των μεγαλύτερων εταιρειών συσκευασίας κρέατος στον κόσμο. Η JBS είναι ο μεγαλύτερος επεξεργαστής δέρματος στον κόσμο.
Η JBS δρα και εκτός Ροντόνιας, όπως στην όμορη περιφέρεια του Pará, μέρος του μεγαλύτερου κοπαδιού βοοειδών στον Αμαζόνιο. Εκεί η εταιρεία αγόρασε 301.000 ζώα από τον Ιανουάριο του 2018 ως τον Ιούνιο του 2019 από φάρμες που παραβίασαν τις δεσμεύσεις προστασίας από την παράνομη αποψίλωση.
Η JBS κατηγορήθηκε για το κάκιστο σύστημα ανίχνευσης και δεσμεύτηκε να το αναβαθμίσει, μπλοκάροντας τους προμηθευτές που βρίσκονται στο επίκεντρο της έρευνας, ενώ δώρισε 900.000 δολάρια στην πολιτεία. Παρόλο που αναγνώρισε ότι τα 3/4 των ράντσων που βρίσκονται στην έρευνα των Times παραβίασαν τους νόμους προστασίας των εδαφών, υποστήριξε πως όταν εκείνη έκανε τις αγορές απ΄αυτούς, ήταν εναρμονισμένοι με αυτούς.
Σύμφωνα μάλιστα με την Aidee Maria Moser, δημόσιο κατήγορο που έχει συνταξιοδοτηθεί ύστερα από 20ετή αγώνα για όσα συμβαίνουν στο καταφύγιο Jaci-Paraná, οι παραγωγοί πουλάνε τα ζώα σε μεσάζοντες για να σφραγίσουν την προέλευσή τους κι έτσι αποκτούν σφραγίδα νομιμότητας. Τα σφαγεία μπορούν εύκολα πια να αρνηθούν οποιαδήποτε αιτίαση για παρανομία.
Η πορεία του δέρματος από τα βυρσοδεψεία προς το διεθνές εμπόριο περνάει από τα εργοστάσια του Μεξικό που λειτουργεί η Lear, ένα από τα γνωστότερα brands στην κατασκευή θέσεων για SUV οχήματα σε όλη την Αμερική. Σε συνδυασμό με την διαρκώς αυξανόμενη παραγωγή βοδινού κρέατος, με την Κίνα να είναι ο μεγαλύτερος αγοραστής, αντιλαμβάνεται κανείς πως το εμπόριο δέρματος δημιουργεί έναν τεράστιο οικολογικό βραχνά. Κι όσο υπάρχει τέτοια απαίτηση της αγοράς για μοσχάρι, τόσο θα χρησιμοποιούνται κρυψώνες για κοπάδια που σε άλλη περίπτωση θα στέλνονταν σε χωματερές.
Η βιομηχανία του δέρματος και τα σφαγεία έχτισαν ένα σύστημα την τελευταία δεκαετία μέσα από το οποίο νομιμοποιούν τα ράντσα που διαχειρίζονται τα βοοειδή που αγοράζουν. Κι όταν κατά λάθος βρεθούν ενώπιον του νόμου για μια απλή ακρόαση, κάνουν πως δε γνωρίζουν τα παγκόσμια brands, όπως η Minerva και η Marfrig.
Μόνο στο Jaci-Paraná θα βρει κανείς ένα κοπάδι 120.000 ζώων σε μια περιοχή 2.500 τετραγωνικών μιλίων, όπου κάποτε υπήρχε δάσος. Αν όλα αυτά πωλούνταν, θα μάζευε η βραζιλιάνικη κυβέρνηση τόσα λεφτά ώστε να αναδασώσει ξανά το καταφύγιο.
Εκείνο που τρομάζει περισσότερο είναι πως η διαρκής άρνηση των ιθαγενών να παραδώσουν τα όπλα, οδηγεί τις βιομηχανίες να προσλάβουν πληρωμένους δολοφόνους για να τους βγάλουν από τη μέση. Ο Lourenço Durães, ένας 71χρονος που ζει στην περιοχή δίπλα στον ποταμό Παρανά και μαζεύει καουτσούκ, είδε δύο άντρες να τον πλησιάζουν ένα βράδυ του περασμένου Δεκεμβρίου, να μπαίνουν στο σπίτι του δήθεν για να προστατευτούν και να του αποκαλύπτουν πως πήγαν για να τον σκοτώσουν.
‘Ολη η περιοχή του Παρανά ανήκει σε μια κοινότητα συλλεκτών καουτσούκ. «Είμαστε τρομοκρατημένοι, αλλά ελπίζω στο δίκαιο. Πιστεύω ότι μου χάρισαν τη ζωή επειδή είμαι γέρος και αργά ή γρήγορα θα πεθάνω» λέει ο Durães στους NYT.
Η πολυτέλεια στα SUV είναι χαρακτηριστικό της αμερικανικής νοοτροπίας καταστροφής
Οι 3 εταιρείες που αναφέρθηκαν, έχουν αγοράσει από παράνομα αποψιλωμένη έκταση 17.700 βόδια από το 2018. Τα μισά αγοράστηκαν εκ μέρους τους από τον Armando Castanheira Filho, που είναι άμεσος προμηθευτής τους. Απ΄αυτόν μπόρεσε η κυβερνητική έρευνα και οι Times να βρουν ότι υπάρχουν τόσα παράνομα ράντσα. Συνολικά, έχουν καταγραφεί 124 συναλλαγές «ξεπλύματος» βοοειδών για να δοθεί το δέρμα τους στους κατασκευαστές SUV καθισμάτων.
Κι ενώ αυτά είναι δεδομένα, ο κυβερνήτης της Ροντόνια υπέγραψε τον Μάιο ένα νόμο που μειώνει την προστατευόμενη έκταση στο Jaci-Paraná κατά 90%!
Παρόλο που οι 3 εταιρείες έχουν ένα σύστημα ανίχνευσης της προέλευσης των ζώων που αγοράζουν, δεν έχουν κανένα σύστημα για να τσεκάρουν αν αυτά τα ζώα πέρασαν όλη τη ζωή τους σε αυτή τη φάρμα. Γιατί τις περισσότερες φορές έχουν αγοραστεί από παράνομα ράντσα.
Γυρίζουμε λοιπόν πίσω στην αγοραστική συνήθεια. Τα δερμάτινα καθίσματα αποτελούν must επιλογή για τον μέσο Αμερικάνο και οι ίδιες οι αυτοκινητοβιομηχανίες τα προωθούν, γιατί το δέρμα ανεβάζει την τιμή των SUV οχημάτων στις 100.000 δολάρια, όπως το Cadillac Escalade. Η Lear, που καλύπτει το 1/5 της αγοράς, εισήγαγε το 2020 πάνω από 6.000 τόνους δέρματος. «Το δέρμα σημαίνει πολυτέλεια και προσθέτει σημαντικά στη μεταπωλητική αξία» αναφέρει ο Drew Winter, αναλυτής της Wards Intelligence που ασχολείται με την έρευνα γύρω από την αυτοκίνηση.
Τον περασμένο χρόνο, το 1/3 των 15.000 τόνων που εισήχθη στις ΗΠΑ, προήλθε από τη Βραζιλία, που αντικατέστησε την Ιταλία στη κορυφή του μεγαλύτερου εξαγωγέα δέρματος στις ΗΠΑ.
Στα κεντρικά της General Motors στο Άρλινγκτον του Τέξας, σε μια έκταση 1.000 και πλέον στρεμμάτων, παράγονται καθημερινά 1.300 SUV πολυτελή οχήματα. Κάθε ένα έχει αφαιρέσει μόνο από τα καθίσματα ένα κομμάτι πνεύμονα για τον πλανήτη. Φανταστείτε πόσο μεγαλώνει το κομμάτι αν προσθέσουμε την ατμοσφαιρική ρύπανση από την κατασκευή και φυσικά τη ρύπανση από τη χρήση του.
