Η κλιματική κρίση και η άνοδος της θερμοκρασίας των νερών, ενδέχεται να επηρεάζουν τα άλμπατρος, σύμφωνα με έρευνα που δημοσίευσε η Guardian. Πρόκειται για τα πιο πιστά μοναγικά πλάσματα στη φύση, τα όποια όμως παρατηρείται τελευταία πως «χωρίζουν» πιο συχνά, λένε οι ερευνητές.
Πιο συγκεκριμένα, νέα μελέτη της Royal Society, της βρετανικής ακαδημίας επιστημών, ερευνητές λένε ότι η κλιματική αλλαγή και η άνοδος της θερμοκρασίας των νερών αυξάνουν τους χωρισμούς ανάμεσα στα άλμπατρος. Υπό κανονικές συνθήκες, μόνο το 1-3% χωρίζει, αφού επιλέξουν σύντροφο.
Για τα θαλασσοπούλια, τα θερμότερα νερά σημαίνουν λιγότερα ψάρια, λιγότερη τροφή και ένα πιο σκληρό περιβάλλον. Λιγότεροι νεοσσοί επιβιώνουν, οι ορμόνες άγχους των πτηνών αυξάνονται και αναγκάζονται να πάνε ακόμη πιο μακριά για να κυνηγήσουν. Δεδομένου ότι είναι από τους πιο πιστούς συντρόφους του ζωικού βασιλείου, η ερωτική ζωή των άλμπατρος ήταν διαχρονικά αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Τα πτηνά αυτά έχουν κάποιες «ομοιότητες» με τους ανθρώπους.
https://www.intronews.gr/7929-2-txai-surui-ithagenis-amazonios-planitis
Ζουν 50-60 χρόνια, περνούν μια μακρά, αμήχανη περίοδο εφηβείας κατά την οποία μαθαίνουν πώς να «ξελογιάζουν» έναν σύντροφο με τον χορό και κάνουν ταξίδια μακριά από το «σπίτι» τους, που διαρκούν χρόνια, καθώς ωριμάζουν. Συνήθως ζευγαρώνουν για μία ζωή και γιορτάζουν έντονα όταν υποδέχονται έναν σύντροφο έπειτα από μακρά απουσία.
Όμως τώρα, ολοένα και περισσότερο παρατηρείται ένα άλλο στοιχείο που θα μπορούσε να ακουστεί οικείο σε νεαρούς ανθρώπους. Λόγω του άγχους από την κλιματική κρίση, εξαιτίας των περισσότερων ωρών «δουλειάς» για την τροφή και αντιμέτωπα με τις δυσκολίες που ενέχει η απουσία ενός συντρόφου που ταξιδεύει, κάποια άλμπατρος πασχίζουν να διατηρήσουν τις σχέσεις τους.
Οι επιστήμονες εξεπλάγησαν με τη διαπίστωση ότι τα θερμότερα νερά σχετίζονται με ασυνήθιστα υψηλά ποσοστά ζευγαριών άλμπατρος που χωρίζουν, λέει ο Francesco Ventura, ερευνητής του πανεπιστημίου της Λισαβόνας και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης της Royal Society.
Συνήθως, το «διαζύγιο» των άλμπατρος αναμενόταν από μία αποτυχία αναπαραγωγής, σημειώνει ο Ventura. Αν ένα ζευγάρι δεν αποκτούσε νεοσσούς, είχε περισσότερες πιθανότητες χωρισμού. Η λιγότερη τροφή για τα πτηνά θα μπορούσε να οδηγήσει σε περισσότερες αποτυχίες αναπαραγωγής. Αλλά οι ερευνητές με έκπληξη διαπίστωσαν ότι ακόμη κι όταν το υπολόγιζαν αυτό, οι υψηλότερες θερμοκρασίες των νερών είχαν επιπλέον συνέπεια, ανεβάζοντας τα ποσοστά «διαζυγίων» ακόμη και όταν η αναπαραγωγή ήταν επιτυχής.
Ο Ventura αναφέρει δύο πιθανούς λόγους. Ο ένας, ότι τα θερμότερα νερά αναγκάζουν τα πτηνά να κυνηγούν για περισσότερο και να πετούν πιο μακριά. Αν αποτύχουν να επιστρέψουν για την εποχή αναπαραγωγής, μπορεί οι σύντροφοί τους να προχωρήσουν με κάποιον άλλον. Επιπλέον, όταν τα νερά είναι θερμότερα όταν είναι σε σκληρότερο περιβάλλον, οι ορμόνες άγχους των άλμπατρος ανεβαίνουν. Ο Ventura λέει ότι τα πτηνά μπορεί να το νιώθουν αυτό και να κατηγορούν τους συντρόφους τους.
Η έρευνα έρχεται σε μία εποχή που ο πληθυσμός των άλμπατρος μειώνεται, επισημαίνει ο Eliot, επιστημονικός σύμβουλος του υπουργείου Περιβάλλοντος της Ν. Ζηλανδίας. Οι πληθυσμοί των περιφερόμενων άλμπατρος που μελετά τώρα μειώνονται σε ποσοστό 5-10% τον χρόνο και είναι σε πτώση από το 2005.
https://www.intronews.gr/7196-2-iperthermansi-planiti-ti-tha-pathei-to-soma
Αυτή η μείωση αλλάζει το μοτίβο ζευγαρώματος των πτηνών, καθώς υπάρχουν περισσότερα ζευγάρια ίδιου φύλου. «Έχουμε ζευγάρια αρσενικών πτηνών στα Antipodes Islands, κάτι που δεν είχαμε παλιότερα. Ένα ποσοστό αρσενικών γίνονται ζευγάρι, επειδή δεν μπορούν να βρουν θηλυκή σύντροφο», σημειώνει ο Έλιοτ που τονίζει ότι απαιτείται μία διεθνής καμπάνια για να σωθούν αυτά τα πτηνά. «Αν δεν το αντιστρέψουμε, θα εξαφανιστούν», προειδοποιεί.
Η μελέτη της Royal Society επικεντρώθηκε στα μελανόφρυδα άλμπατρος στους νήσους Φόκλαντ, όπου ο πληθυσμός είναι ακόμη ισχυρός και το «διαζύγιο» δεν είναι καταστροφικό, σημειώνει ο Ventura, καθώς τα πτηνά μπορούσαν να βρουν άλλους συντρόφους.
Αλλά σημείωσε η ίδια δυναμική μπορεί να ισχύει για άλλους πληθυσμούς άλμπατρος και να έχει πιο καταστροφικές συνέπειες, εκεί όπου είναι εύθραυστος ο αριθμός των πτηνών. «Αν μιλάμε για έναν πληθυσμό με πολύ μικρότερο αριθμό ζευγαριών αναπαραγωγής, αυτή η διακοπή του δεσμού μπορεί να προκαλέσει κάποια αναστάτωση στην κανονική διαδικασία αναπαραγωγής», καταλήγει.
