Πλάσματα που μοιάζουν με «εξωγήινα» ξεβράζονται στις ακτές της Αυστραλίας, εξαιτίας του ζεστού καιρού. Μπορεί να μοιάζουν ακίνδυνα αλλά οι ειδικοί προειδοποιούν τους πολίτες ότι δεν πρέπει να τα αγγίζουν. Τα bluebottles, ανήκουν στα σιφωνοφόρα, και εντοπίζονται σε ακτές στη Νέα Νότια Ουαλία, τη Βικτόρια, τη Νότια Αυστραλία και την Τασμανία. Το είδος προέρχεται εξελικτικά από τις μέδουσες.
Η δρ. Lisa-ann Gershwin, ειδική στις μέδουσες, είπε ότι ξεβράζονται τόσες πολλές λόγω των υψηλών θερμοκρασιών. Ο πληθυσμός τους μεγαλώνει το καλοκαίρι επειδή αναπαράγονταν περισσότερο τους θερμότερους μήνες, αλλά ο άνεμος είναι επίσης βασικός παράγοντας. «Σίγουρα μας τρομοκρατούν φέτος. Είναι πραγματικά παράξενα, εξωγήινα πλάσματα. Δεν έχουν καμία σχέση με ανθρώπους, ζώα, κοράλλια ή πράγματα που καταλαβαίνουμε ενστικτωδώς. Έχουν απλά ένα δικό τους είδος παραξενιάς με τόσο ωραίο τρόπο».
Τα bluebottles εν κινήσει είναι γνωστά ως «αρμάδα» και μοιάζουν με μπλε φούσκες. Κάποια έχουν πλωκάμια. Κάθε πληθυσμός bluebottle επιπλέει στην επιφάνεια του ωκεανού και αποτελείται από έναν μεγάλο αριθμό μεμονωμένων αποικιών. Κάθε μεμονωμένη αποικία είναι ερμαφρόδιτη, με αρσενικά και θηλυκά αναπαραγωγικά όργανα. Επίσης, κάθε αυτόνομο μέρος είναι υπεύθυνο για τη δική του λειτουργία, όπως η σίτιση, το τσίμπημα ή η αναπαραγωγή.
Είναι σαν να λέμε ότι ένα ανθρώπινο μέρος λειτουργεί εντελώς αυτόνομα κι έχει τη δική του σημαντική δουλειά για να διατηρηθεί ζωντανό το σύνολο. Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για τη βιολογία του, όπως επεσήμανε η ίδια, καθώς ήταν δύσκολο να βρεθεί από πού προέρχονται και να μελετηθούν προτού ολοκληρώσουν τον κύκλο ζωής τους.
Ακόμα, επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή, που δημιουργεί ιδανικά περιβάλλοντα αναπαραγωγής για τα bluebottles. Χαρακτηριστικό είναι ότι κάποια είδη μεδουσών ήδη αναπαράγονται «πιο γρήγορα από τα κουνέλια». Αν κάποιος βρει bluebottle στην παραλία, δεν πρέπει να το αγγίξει, να το χτυπήσει ή να το πατήσει, γιατί ακόμη και πεθαίνοντας μπορεί να τσιμπήσει, προειδοποίησε η Gershwin.
Γιατί δεν πρέπει να πειράζουμε τα bluebottles
Το είδος εκκρίνει μια μικροσκοπική βλέννα στα πλοκάμια του, που δεν είναι ορατή και δεν γίνεται αισθητή όταν την αγγίξει κάποιος. Το δηλητήριο τους εκχέεται στο δέρμα κατά την επαφή από χιλιάδες κύτταρα του. Ακόμη και αν κάποιος το σκουντήξει με ένα ξύλο, θα εκκρίνει μικροσκοπική μεμβράνη που μετά μπορεί να τη βρει ένας σκύλος ή ζώο. Επίσης, έχουν υπάρξει περιπτώσεις στις οποίες μικρά παιδιά πάτησαν τα πλάσματα και το δηλητήριο πετάχτηκε στα μάτια κάποιου δίπλα τους.
Η Gershwin, που έχει τσιμπηθεί 80 φορές για να δοκιμάσει διάφορες μεθόδους αντιμετώπισης, είπε ότι ο πόνος είναι πολύ έντονος και μπορεί να συγκριθεί με το να σε πιτσιλάει καυτό λάδι. «Επέτρεψα η περιέργειά μου να επικρατήσει της λογικής. Ήταν αναμφίβολα το πιο ανόητο πράγμα που έχω κάνει ποτέ. Πλήρωσα το τμήμα: πονούσα πολύ και πρήστηκα. Δεν συνιστώ σε κανέναν το ίδιο», δήλωσε.
Αν κάποιος τσιμπηθεί, συμπλήρωσε πρώτα πρέπει να ξεπλύνει το σημείο με θαλασσινό νερό, προτού το καθαρίσει είτε με πολύ ζεστό είτε με πολύ κρύο νερό. Επίσης, ο πόνος θα υποχωρήσει μόνος του έπειτα από 30 λεπτά.
