Οι επιστήμονες έχουν βρει κοινότητες πλασμάτων, συμπεριλαμβανομένων μικροσκοπικών καβουριών και ανεμώνων, που ζουν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από εκεί που θα έπρεπε και, μάλιστα, ζουν σε πλαστικά σκουπίδια στο Great Pacific Garbage Patch, που είναι μια συλλογή θαλάσσιων απορριμμάτων στον βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, έκτασης άνω του 1 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων. Τα θαλάσσια σκουπίδια είναι απορρίμματα που καταλήγουν στον ωκεανό, στις θάλασσες και σε άλλες μεγάλες υδάτινες μάζες

Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Ecology & Evolution», τη Δευτέρα (17/04), μια ομάδα ερευνητών αποκάλυψε ότι δεκάδες είδη παράκτιων ασπόνδυλων οργανισμών έχουν καταφέρει να επιβιώσουν και να αναπαραχθούν σε πλαστικά σκουπίδια, που επιπλέουν στον ωκεανό εδώ και χρόνια.

Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η ρύπανση του ωκεανού με πλαστικά μπορεί να επιτρέπει τη δημιουργία νέων πλωτών οικοσυστημάτων από είδη που κανονικά δεν μπορούν να επιβιώσουν εκεί.

Σε αντίθεση με τα οργανικά υλικά που αποσυντίθενται και βυθίζονται μέσα σε μήνες ή, το πολύ, σε λίγα χρόνια, τα πλαστικά απορρίμματα μπορούν να επιπλέουν στους ωκεανούς για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, δίνοντας στα πλάσματα αυτά την ευκαιρία να επιβιώνουν και να αναπαράγονται στον ωκεανό για χρόνια.

«Ήταν εκπληκτικό να δούμε πόσο συχνά υπήρχαν αυτά τα παράκτια είδη. Βρίσκονταν στο 70% των απορριμμάτων που βρήκαμε», δήλωσε στο CNN η Λίνσεϊ Χάραμ, επιστημονική συνεργάτης στο Εθνικό Ινστιτούτο Τροφίμων και Γεωργίας και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Η Λίνσεϊ Χάραμ και οι συνάδελφοί της εξέτασαν 105 πλαστικά αντικείμενα που αλιεύθηκαν από το Great Pacific Garbage Patch μεταξύ Νοεμβρίου 2018 και Ιανουαρίου 2019. Εντόπισαν 484 θαλάσσιους ασπόνδυλους οργανισμούς πάνω στα απορρίμματα, που αντιστοιχούν σε 46 διαφορετικά είδη, εκ των οποίων το 80% βρέθηκαν συνήθως σε παράκτιους οικοτόπους.

«Αρκετά μεγάλο ποσοστό της ποικιλομορφίας που βρήκαμε, ήταν παράκτια είδη και όχι τα ενδημικά είδη του ωκεανού που περιμέναμε σε μεγάλο βαθμό να βρούμε» δήλωσε η επικεφαλής της έρευνας, προσθέτοντας: «Στα δύο τρίτα των απορριμμάτων, βρήκαμε και τις δύο κοινότητες μαζί να ανταγωνίζονται για χώρο, αλλά πολύ πιθανόν να αλληλεπιδρούν με άλλους τρόπους».

Επίσης, η Λίνσεϊ Χάραμ σημείωσε: «Πιθανόν να υπάρχει ανταγωνισμός για χώρο, επειδή ο χώρος είναι πολύτιμος στον ωκεανό, πιθανόν να υπάρχει ανταγωνισμός για τροφικούς πόρους, αλλά μπορεί επίσης να τρώει το ένα το άλλο. Είναι δύσκολο να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά έχουμε δει στοιχεία ότι ορισμένες από τις παράκτιες ανεμώνες τρώνε είδη του ωκεανού, οπότε γνωρίζουμε ότι υπάρχει κάποια θήρευση μεταξύ των δύο κοινοτήτων».

Πάντως, το πώς ακριβώς τα πλάσματα φτάνουν στον ωκεανό και πώς επιβιώνουν εκεί, παραμένει ασαφές.

Ωκεανοί από πλαστικό

Το Great Pacific Garbage Patch, το οποίο είναι διπλάσιο σε μέγεθος από το Τέξας, αποτελεί τη μεγαλύτερη συσσώρευση πλαστικού στους ωκεανούς στον κόσμο.

Η κηλίδα οριοθετείται από ένα περιστρεφόμενα κυκλικά ρεύματα στους ωκεανούς του κόσμου που τραβούν τα σκουπίδια προς το κέντρο και τα παγιδεύουν εκεί, δημιουργώντας μια δίνη σκουπιδιών.

Ωστόσο, είναι λάθος να θεωρούμε το Great Pacific Garbage Patch ως ένα μέρος σκουπιδιών, όπως δήλωσε στο CNN ο Ματίας Έγκερ, επικεφαλής των περιβαλλοντικών και κοινωνικών υποθέσεων του «The Ocean Cleanup», ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού που αναπτύσσει τεχνολογίες για την απαλλαγή των ωκεανών από το πλαστικό.

«Αν είστε εκεί έξω, αυτό που βλέπετε είναι απλώς ένας παρθένος μπλε ωκεανός», δήλωσε ο Ματίας Έγκερ, ο οποίος βοήθησε την έρευνα της Λίνσεϊ Χάραμ, συλλέγοντας τα δείγματα με δίχτυ.

«Μπορείτε να το φανταστείτε σαν τον νυχτερινό ουρανό. Αν κοιτάξετε ψηλά τη νύχτα, βλέπετε όλες αυτές τις λευκές κουκκίδες, αυτό είναι ουσιαστικά αυτό που βλέπετε στον σκουπιδότοπο. Δεν είναι τόσο πυκνές, αλλά υπάρχουν πολλές. Αρχίζεις να βλέπεις όλο και περισσότερο πλαστικό όσο περισσότερο κοιτάς», είπε ο ίδιος χαρακτηριστικά.

*Photo credits: Wikimedia Commons | Justin Dolske