Η πρώτη επιτυχημένη εκτροφή ερυθρού τόνου του Ατλαντικού έγινε σε ισπανικό ερευνητικό κέντρο και ώθησε δύο εταιρείες αρχικά, να ενισχύσουν τα σχέδια τους για την εφαρμογή αντίστοιχων πρακτικών.
Θα χρησιμοποιήσουν μόνο ερυθρό τόνο Ατλαντικού που εκτρέφεται σε δεξαμενές γονιμοποιημένων αυγών ή νεαρού τόνου. Μέχρι τώρα, η εκτροφή του ερυθρού του Ατλαντικού, βασιζόταν στην αλίευση νεαρών άγριων ψαριών και στην εκτροφή τους σε κλουβιά ανοιχτής θάλασσας.
Μετά την ανακάλυψη του Ιουλίου, στο κρατικό εργοστάσιο υδατοκαλλιέργειας Mazarrón στη Μούρθια της Ισπανίας, η εταιρεία Next Tuna δήλωσε ότι σχεδιάζει να ξεκινήσει την κατασκευή ενός αγροκτήματος τόνου βόρεια της Βαλένθια. Η Nortuna, μια νορβηγική εταιρεία, υπέγραψε επίσης συμφωνία με τη Mazarrón για την πιλοτική τοποθεσία της εταιρείας στο Πράσινο Ακρωτήρι, στα ανοιχτά της δυτικής ακτής της Αφρικής.
Οι εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας υποστηρίζουν ότι καθώς περισσότερα ψάρια εκτρέφονται από αποθέματα σε κλειστές δεξαμενές, λιγότερα άγρια ερυθρά του Ατλαντικού θα αλιεύονται για άμεση κατανάλωση, μειώνοντας τα θαλάσσια αποθέματα. Ωστόσο, πολλές ΜΚΟ σημειώνουν ότι η αύξηση του τόνου εκτροφής θα σήμαινε περισσότερα ψάρια που λαμβάνονται από τους ωκεανούς. Έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες για την καλή διαβίωση των ζώων, τη χρήση αντιβιοτικών και τη ρύπανση των υδάτων.
Ο Ειρηνικός και ο νότιος ερυθρός
Δύο άλλα είδη, ο Ειρηνικός και ο νότιος ερυθρός, είχαν εκτραφεί με επιτυχία σε παράκτιες ιχθυοκαλλιέργειες στο παρελθόν, αλλά μέχρι τον Ιούλιο κανένας δεν είχε αναπαραγάγει επιτυχώς τον ερυθρό του Ατλαντικού (Thunnus thynnus). Ο γαλάζιος του Ατλαντικού εκτιμάται ιδιαίτερα, λόγω χρήσησ του στο σούσι, αλλά η εμπορική τους σημασία έχει οδηγήσει στην υπεραλίευση και οι πληθυσμοί έχουν πέσει κατακόρυφα έως και 80% σε ορισμένες περιοχές του Ατλαντικού Ωκεανού.
Ο Aurelio Ortega, ο οποίος ηγείται της ερευνητικής ομάδας στο κέντρο Mazarrón, είπε: «Έχουμε περίπου 2.000 ή 3.000 τόνους τώρα. Ζυγίζουν περίπου 5 έως 10 γραμμάρια το καθένα και θα χρειαστούν δύο έως τρία χρόνια για να φτάσουν σε μέγεθος από περίπου 30 κιλά έως 40 κιλά».
Σύμφωνα με τα σχέδια, το εργοστάσιο θα προμηθεύει γονιμοποιημένα αυγά και νεαρό τόνο στις νεοσύστατες εμπορικές εταιρείες, οι οποίες είτε θα συνεχίσουν τον κύκλο αναπαραγωγής στη στεριά είτε θα χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό χερσαίων δεξαμενών και θαλάσσιων κλουβιών.
Οι ανησυχίες των ειδικών
Σχετικές ΜΚΟ εξέφρασαν έντονες ανησυχίες, δεδομένου του πόσο λίγα είναι γνωστά για το είδος του ερυθρού. Η Catalina López, κτηνίατρος και διευθύντρια της Aquatic Animal Alliance στο Ινστιτούτο Aquatic Life, δήλωσε: «Πολύ λίγα είναι γνωστά για τις απαιτήσεις ενός τόνου για επαρκή ευημερία, καθώς είναι ένα μεταναστευτικό είδος με περίπλοκες συμπεριφορές στο κυνήγι. Χωρίς εκτεταμένη επιστημονική έρευνα για την ευημερία του τόνου, είναι ανεύθυνο να εκτρέφονται εντατικά και θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολλά ζητήματα ευημερίας [συμπεριλαμβανομένου] του άγχους, της απογοήτευσης και, τελικά, της κακής ανοσίας».
Οι περιβαλλοντολόγοι έχουν επίσης σημειώσει ότι περισσότερος τόνος στην αιχμαλωσία θα σημαίνει εκτροπή των αποθεμάτων ψαριών που θα μπορούσαν να καταναλωθούν από τον άνθρωπο.
Περισσότερη εκτροφή τόνου θα σήμαινε επίσης αυξημένη χρήση αντιβιοτικών, τα οποία συνήθως χρησιμοποιούν οι αγρότες για να αποφύγουν την εξάπλωση ασθενειών, δεδομένης της σχετικά κακής ανοσίας των εκτρεφόμενων ζώων.
Η Nortuna και η Next Tuna έχουν υπογράψει συμβόλαια με το ερευνητικό κέντρο Mazarrón, είπε ο Ortega. Και οι δύο εταιρείες ισχυρίζονται ότι έχουν άφθονο χώρο, που θα επέτρεπε χαμηλές πυκνότητες τόνου στις δεξαμενές. Ωστόσο, σύμφωνα με την Claudia Millán, ειδική στην καλή διαβίωση των ψαριών της ΜΚΟ Equalia, ακόμη και η ευρύχωρη αιχμαλωσία μπορεί να είναι ασύμβατη με τις ανάγκες ενός μεταναστευτικού είδους που διασχίζει τους ωκεανούς για να βρει τροφή και να αναπαραχθεί.
Οι αναποτελεσματικές πρακτικές σίτισης μπορούν επίσης να παράγουν τοξικά λύματα, είπε ο Salazar. «Αν αφεθούν χωρίς επεξεργασία, [αυτά τα λύματα] μπορεί να εξαντλήσουν τα γύρω νερά από οξυγόνο, προκαλώντας άνθηση φυκιών [ή] νεκρές ζώνες και προβλήματα δημόσιας υγείας», όπως επισημαίνει.
Οι νέες τεχνικές αναπαραγωγής σημαίνουν ότι η προσφορά γονιμοποιημένων αυγών θα μπορούσε να επεκταθεί εκτός της φυσικής αναπαραγωγικής περιόδου του είδους, που συνήθως περιορίζεται σε περίπου 45 ημέρες τον Ιούνιο και τον Ιούλιο. Ελέγχοντας τους φυσικούς παράγοντες ωοτοκίας της θερμοκρασίας του νερού και του φωτισμού, οι ερευνητές είπαν ότι ελπίζουν ότι η περίοδος αναπαραγωγής θα μπορούσε να διαρκέσει για 60 ή περισσότερες ημέρες.
Άλλα εργαλεία για την πρόκληση αναπαραγωγής περιλαμβάνουν την εμφύτευση θηλυκών ψαριών με μια συνθετική εκδοχή μιας ορμόνης που τους αναγκάζει να απελευθερώνουν αυγά για γονιμοποίηση.
Ο Paul Sindilariu, συνιδρυτής της Next Tuna, είπε ότι το σχέδιο καλλιέργειας της εταιρείας περιελάμβανε «ένα κλειστό σύστημα που θα φέρει θαλασσινό νερό, αλλά δεν θα υπάρχει εκροή, επομένως δεν θα υπάρχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις». Είπε ότι το μοντέλο της εταιρείας, γνωστό ως σύστημα υδατοκαλλιέργειας ανακυκλοφορίας, θα χρησιμοποιούσε πλωτά κλουβιά που βρίσκονται στη θάλασσα, αλλά όχι στη στεριά, και αυτό θα επέτρεπε στην εταιρεία να ελέγχει την ποιότητα του νερού και τις συνθήκες θερμοκρασίας με παρόμοιο τρόπο όπως ένα εργαστήριο.
Στόχος της εταιρείας είναι να φέρει τα πρώτα της αποθέματα από τις δεξαμενές του ερευνητικού κέντρου στη νέα τοποθεσία, στο λιμάνι Castellón de la Plana το επόμενο έτος, με στόχο να πουλήσει περίπου 45 τόνους νεαρού τόνου Ατλαντικού έως το 2025 και 1.200 τόνους έως το 2028.
Ο Attramadal απέρριψε τις ανησυχίες σχετικά με την προσφορά τροφίμων, λέγοντας ότι ο τόνος εκτροφής έτρωγε λιγότερο από τους άγριους. «Με τη τυποποιημένη τροφή αναμένουμε να μειωθεί σε 3 έως 4 κιλά τροφής ανά κιλό μυϊκής μάζας [εκτρεφόμενων ψαριών], σε σύγκριση με περίπου 30 κιλά ανά κιλό μυών για τον άγριο ερυθρό του Ατλαντικού», είπε.
