Περιεχόμενα
Το Reuters δείχνει πώς θερμαίνονται διαφορετικές επιφάνειες κατά τη διάρκεια μιας τυπικής ζεστής καλοκαιρινής μέρας, ενώ βιώνουμε μια ακραία κλιματική αλλαγή. Με υψηλή θερμοκρασία 38 βαθμών Κελσίου ή 100 βαθμών Φαρενάιτ, το γρασίδι θερμαίνεται στους 40°C (104°F), ενώ η άσφαλτος θερμαίνεται στους 65°C (149°F).
«Χρειάζεται μόνο ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να υποστείτε ένα αρκετά σοβαρό έγκαυμα. Η άσφαλτος και το σκυρόδεμα στο άμεσο ηλιακό φως μπορούν συχνά να φτάσουν σε επιφανειακές θερμοκρασίες έως και 82 Κελσίου (180 Φαρενάιτ) τις πιο ζεστές μέρες», είπε ο Δρ Κέβιν Φόστερ, ο οποίος διευθύνει το Κέντρο Εγκαυμάτων της Αριζόνα στο Φοίνιξ.
Οι μετεωρολόγοι προβλέπουν νέο κύμα καύσωνα στο Φοίνιξ αυτή την εβδομάδα, αφού η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι η πόλη είχε φουσκώσει κάτω από υψηλές θερμοκρασίες άνω των 43°C (115°F) για 30 συνεχόμενες ημέρες τον Ιούλιο με την κλιματική αλλαγή να είναι πιο έντονη από ποτέ.
Σε όλη την Ευρώπη, τα ρεκόρ υψηλών θερμοκρασιών έχουν καταρριφθεί αυτό το καλοκαίρι και μεγάλα κύματα καύσωνα σε μεγάλο μέρος του κόσμου αναμένεται να επιμείνουν μέχρι τον Αύγουστο.
Λόγω των υψηλών θερμοκρασιών στο Φοίνιξ, οι γιατροί έχουν περιθάλψει πολλούς ασθενείς που υπέστησαν εγκαύματα από πτώση στο έδαφος ή άγγιγμα επιφανειών που ήταν πολύ πιο ζεστές από την καταγεγραμμένη θερμοκρασία του αέρα.
Οι επιφανειακές θερμοκρασίες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στο πόσο ζεσταίνεται η γύρω περιοχή και επίσης αποτελούν κίνδυνο για την υγεία κατά τη διάρκεια ακραίων θερμοκρασιών.
Η κλιματική αλλαγή εντείνει τα εγκαύματα
Κατά τη διάρκεια των κυμάτων καύσωνα, ένα σημαντικό ποσό της ενέργειας του ήλιου απορροφάται και αντανακλάται από επιφάνειες που εκτίθενται στις ακτίνες του, με αποτέλεσμα οι θερμοκρασίες τους να αυξάνονται σημαντικά.
Αυτές οι θερμές επιφάνειες μεταφέρουν στη συνέχεια τη θερμότητά τους στον περιβάλλοντα αέρα, αυξάνοντας τη συνολική θερμοκρασία του αέρα.
Ενώ ορισμένες υγρές επιφάνειες, όπως το γρασίδι ή το χώμα, απορροφούν λιγότερη θερμότητα, άλλα δομικά υλικά όπως η άσφαλτος ή το σκυρόδεμα είναι ικανά να απορροφούν έως και το 95% της ενέργειας του ήλιου, η οποία στη συνέχεια ακτινοβολείται πίσω στη γύρω ατμόσφαιρα κάνοντας ακόμα πιο «ανυπόφορη» την κλιματική αλλαγή.
Κατά τις ημέρες που το θερμόμετρο δείχνει 38°C (100°F), αυτή η θερμοκρασία αναφέρεται στη θερμοκρασία του αέρα, την οποία οι μετεωρολόγοι συνήθως μετρούν πάνω από ένα μέτρο (αρκετά πόδια) πάνω από την επιφάνεια.
Ωστόσο, σε αυτές τις θερμοκρασίες, επιφάνειες όπως η άσφαλτος ή το τσιμέντο μπορεί να φτάσουν σε θερμοκρασίες υψηλότερες από 65°C (149°F), γεγονός που μπορεί να προκαλέσει δερματικά εγκαύματα. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε αυτές τις επιφανειακές θερμοκρασίες και να λαμβάνετε προφυλάξεις για την αποφυγή τραυματισμών.
Αστικά νησιά θερμότητας
Η διαδικασία της αστικής ανάπτυξης αλλάζει βαθιά το τοπίο ενώ βιώνουμε μια ακραία κλιματική αλλαγή. Οι φυσικές και διαπερατές επιφάνειες αντικαθίστανται από αδιαπέραστες κατασκευές όπως κτίρια και δρόμοι.
Αυτό δημιουργεί αυτό που οι κλιματολόγοι αποκαλούν «αστικά νησιά θερμότητας», περιοχές εντός πόλεων που παρουσιάζουν σημαντικά υψηλότερες θερμοκρασίες σε σύγκριση με τις κοντινές αγροτικές περιοχές.
Είναι επίσης περιοχές με υψηλές συγκεντρώσεις πληθυσμών. Στην Ευρώπη, σχεδόν τα μισά σχολεία και νοσοκομεία στις πόλεις βρίσκονται σε αστικές θερμικές νησίδες, εκθέτοντας ευάλωτους πληθυσμούς σε θερμοκρασίες απειλητικές για την υγεία καθώς επιδεινώνονται οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τον οργανισμό περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σε ετήσια μέση βάση, οι θερμοκρασίες του αέρα στις μεγάλες πόλεις μπορεί να είναι 1 έως 3°C (1,8 έως 5,4°F) υψηλότερες από εκείνες του αγροτικού τους περιβάλλοντος.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ, η μέση ετήσια θερμοκρασία αέρα μιας πόλης με 1 εκατομμύριο ή περισσότερους ανθρώπους μπορεί να είναι 1 έως 3°C (1,8 έως 5,4°F) υψηλότερη από τις γύρω περιοχές.
Σε μια καθαρή, ήρεμη νύχτα, αυτή η διαφορά θερμοκρασίας μπορεί να φτάσει ακόμη και τους 12°C (22°F) σε σύγκριση με τις αγροτικές περιοχές.
Η κλιματική αλλαγή στις πόλεις
Οι αστικές θερμικές νησίδες δημιουργούνται μέσω ενός συνδυασμού παραγόντων. Οι χώροι πρασίνου και η βλάστηση διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη μείωση της θερμοκρασίας της επιφάνειας μέσω της εξατμισοδιαπνοής, όπου τα φυτά απελευθερώνουν νερό στον περιβάλλοντα αέρα, διαχέοντας τη θερμότητα του περιβάλλοντος.
Εν τω μεταξύ, η αστική γεωμετρία, με τις αποφρακτικές της δομές, παγιδεύει τη ζέστη τη νύχτα. Επιπλέον, οι αστικές επιφάνειες απορροφούν και αποθηκεύουν περισσότερη θερμότητα σε σύγκριση με τη φυσική κάλυψη του εδάφους, αυξάνοντας περαιτέρω τη θερμοκρασία. Η κατανόηση αυτών των παραγόντων μας βοηθά να δημιουργήσουμε πιο δροσερές και πιο βιώσιμες πόλεις με την κλιματική αλλαγή να έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας.
Οι ιδιότητες των αστικών υλικών, ιδίως η ηλιακή ανάκλαση, η θερμική εκπομπή και η θερμική ικανότητα, επηρεάζουν επίσης την ανάπτυξη των αστικών θερμικών νησιών, καθώς καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο αντανακλάται, εκπέμπεται και απορροφάται η ενέργεια του ήλιου.
Οι θερμικές δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν τα θερμικά προφίλ των πόλεων, περιοχές που παρουσιάζουν θερμότερες και ψυχρότερες θερμοκρασίες με βάση το τοπικό τοπίο.
Η διαφορά που κάνουν τα πάρκα στη θερμοκρασία των πόλεων δείχνει την κρίσιμη ισορροπία μεταξύ της αστικής ανάπτυξης και των χώρων πρασίνου, που συμβάλλουν στον μετριασμό των υψηλών θερμοκρασιών ενώ ο πλανήτης πλήττεται από την κλιματική αλλαγή.
Ακόμη και οι μικροί χώροι πρασίνου μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Στην Ελλάδα, οι πολεοδόμοι στην Αθήνα έχουν δημιουργήσει «πάρκα τσέπης», μεταμορφώνοντας μικρά οικόπεδα που κάποτε γέμιζαν σκουπίδια και αγριόχορτα.
«Πρόκειται για τη δημιουργία χώρων πρασίνου, τη μείωση των θερμοκρασιών, την παροχή ποιότητας ζωής και τη δημιουργία νέων σημείων αναφοράς εντός της πόλης», δήλωσε ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης.
