Περιεχόμενα
Κάθε χρόνο για 24 χρόνια, ομάδες Ιρλανδών, Σκωτσέζων, Άγγλων και Γάλλων επιστημόνων συναντούν καρχαρίες και σαλάχια στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Η ερευνήτρια της λειτουργικής οικολογίας, Τζο Αντελούντζι συμμετέχει στα ερευνητικά πλοία που διασχίζουν τα νερά και προσπαθούν να βρουν, στις ίδιες περιοχές με το προηγούμενο έτος, τα είδη που είχαν εντοπιστεί στο παρελθόν.
Αλλά χρόνο με το χρόνο, οι καρχαρίες και τα σαλάχια λείπουν: στην πραγματικότητα κινούνται βορειότερα ή βαθύτερα, όπου τα νερά είναι πιο κρύα, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Μια παρατήρηση που τόσο εκπλήσσει όσο και ανησυχεί. Από καιρό πιστεύεται ότι τα σαλάχια και οι καρχαρίες θα μπορούσαν να εγκλιματιστούν σε ζεστές θάλασσες, επειδή ήταν σε θέση να επιβιώσουν σε προηγούμενες περιόδους όπου οι ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις CO2 ήταν υψηλότερες από σήμερα.
Οι μεταναστεύσεις στα σαλάχια και τους καρχαρίες έχουν επίσης εξεταστεί πολύ λιγότερο από αυτή άλλων θαλάσσιων ψαριών. Ως εκ τούτου, αυτές οι νέες παρατηρούμενες μεταναστεύσεις προκαλούν ανησυχία επειδή αυτά τα είδη διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο για το οικοσύστημά τους.
Πώς αξιολογούνται οι μεταναστεύσεις των καρχαριών και των σαλαχιών;
Για να γίνει αυτή η παρατήρηση, πραγματοποιήθηκε δειγματοληψία των πληθυσμών 61 ειδών καρχαριών και σαλαχιών. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας μια τράτα βυθού, ένα είδος αλιευτικού διχτυού που έχει σχεδιαστεί για να αιχμαλωτίζει ψάρια και άλλους θαλάσσιους οργανισμούς που ζουν κοντά ή στον πυθμένα του ωκεανού. Αυτό το δίχτυ, σε σχήμα κώνου ή σάκου, είναι εξοπλισμένο με συσκευές σύλληψης, όπως πάνελ που ακολουθούν κατά μήκος του βυθού.
Από την πλευρά της η Αντελούντζι, συμμετείχε στις εκστρατείες παρακολούθησης στο ωκεανογραφικό σκάφος Thalassa, στην Κελτική Θάλασσα.
Όταν το δίχτυ ανυψώνεται, τα σαλάχια και οι καρχαρίες διαχωρίζονται, ταξινομούνται ανάλογα με το είδος και στη συνέχεια τοποθετούνται σε οξυγονωμένες δεξαμενές. Παρατηρώντας την παρουσία ή την απουσία των πτερυγόποδων, δηλαδή των οργάνων που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση του σπέρματος, στη συνέχεια τα χωρίζουν ανά φύλο, ζυγίζουν τα ψάρια πριν τα ξαναβάλουμε στο νερό.
Όλες αυτές οι μετρήσεις επιτρέπουν στους επιστήμονες να έχουμε πληροφορίες για τις μεταναστεύσεις και για τις αντιδράσεις των ειδών στην αλιεία και την κλιματική αλλαγή. Σημειώστε ότι θα ήταν σκόπιμο, στο μέλλον, να προστεθεί σε όλα αυτά η διενέργεια υπερήχων θηλυκών στο πρωτόκολλο, προκειμένου να διευκολυνθεί η μελέτη της διακύμανσης του μεγέθους στην ωριμότητα με την πάροδο του χρόνου. Πληροφορίες ζωτικής σημασίας για τον καθορισμό των εγκεκριμένων μεγεθών αλιευμάτων.
Πώς η μετανάστευση στο βορρά μπορεί να επηρεάσει την ανανέωση των γενεών
Μόλις πραγματοποιηθεί, τι θα μπορούσε να μας επιτρέψει να παρατηρήσουμε αυτή η δειγματοληψία;
Από εννέα είδη σαλαχιών και καρχαριών που μελετήθηκαν τα τελευταία 24 χρόνια, έξι έχουν μετακινηθεί βορειοανατολικά ή σε βαθύτερα, ψυχρότερα νερά.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν είδη, που παλαιότερα υπήρχαν σε βάθη 20 μέτρων στη Μάγχη, τώρα ζουν σε βάθη έως και 50 μέτρα στη Βόρεια Θάλασσα.
Απροσδόκητες κινήσεις παρατηρούνται επίσης σε άλλα είδη καρχαριών, όπως το αγκαθωτό σκυλόψαρο ( Squalus acanthias ), το οποίο μπορεί να υποδηλώνει μεγαλύτερη ευαισθησία στην αυξημένη θερμοκρασία και σε παράγοντες που ενδέχεται να δρουν ταυτόχρονα, όπως το ψάρεμα ή η υποβάθμιση του οικοτόπου.
Μεταναστεύσεις που έχουν επιπτώσεις στο οικοσύστημα
Αυτές οι άνευ προηγουμένου μεταναστεύσεις δεν είναι επίσης χωρίς επιπτώσεις σε ολόκληρη την τροφική αλυσίδα και το οικοσύστημα. Τα σαλάχια και οι καρχαρίες καταλαμβάνουν τώρα μια χαμηλότερη θέση στην τροφική αλυσίδα στη Βόρεια Θάλασσα. Αυτή η μεταβολή αποδίδεται κυρίως στην επέκταση του ευνοϊκού ενδιαιτήματος για το κηλιδόψαρο, έναν μεσαίου μεγέθους καρχαρία που τρέφεται με μαλακόστρακα και επομένως έχει σχετικά χαμηλή θέση στην τροφική αλυσίδα.
Ενώ τα αρχεία αυτού του είδους στη νότια Βόρεια Θάλασσα ήταν περιορισμένα μέχρι τη δεκαετία του 1980, η αφθονία του αυξήθηκε εκθετικά μετά το 2000, στενά συνδεδεμένη με την ευνοϊκή θέρμανση της επιφάνειας της θάλασσας. δυνητικά μη αναστρέψιμες αλλοιώσεις των οικοσυστημάτων .
Εδώ, αν και ο βιότοπος ορισμένων ειδών δεν είναι πλέον ευνοϊκός για αυτά, η ανίχνευση των κινήσεών τους μπορεί να αποδειχθεί περίπλοκη. Για παράδειγμα, το σαλάχι καταλαμβάνει έναν βιότοπο που βρίσκεται στο γεωγραφικό όριο της περιοχής που καλύπτεται από επιστημονικές εκστρατείες, εγείροντας έτσι ερωτήματα σχετικά με την πιθανότητα η περιοχή μελέτης να μην είναι πλέον ευνοϊκή για ανίχνευση. Επομένως, αυτή η κατάσταση εγείρει ανησυχίες σχετικά με την ικανότητά μας να παρακολουθούμε είδη βαθέων υδάτων χωρίς να αλλάξουμε το ερευνητικό μας πεδίο.
Επιπλέον, μόνο εννέα είδη μπορούσαν να μελετηθούν επειδή συναντώνται συχνά κατά τη διάρκεια επιστημονικών εκστρατειών αλιείας με τράτες βυθού. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι παρατηρούμενες τάσεις θα μπορούσαν επίσης να σχετίζονται με άλλα είδη που μοιράζονται παρόμοιους περιορισμούς οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που απειλούνται επί του παρόντος με εξαφάνιση.
Ως εκ τούτου, φαίνεται λογικό να θεωρηθεί ότι τα παράκτια είδη, τα οποία υποστηρίζουν ένα στενότερο φάσμα οικοτόπων από τα περισσότερα είδη, όπως το μικρόφθαλμο σαλάχι ( Raja microocellata ) ή το καφέ σαλάχι ( Raja undulata ), έχουν επίσης επηρεαστεί από την κλιματική αλλαγή λόγω χαμηλή οικολογική ευελιξία. Αυτό το χαρακτηριστικό τους καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτους.
Ελασμοκλαδιά σε κίνδυνο
Στον Βορειοανατολικό Ατλαντικό, σχεδόν οι μισοί καρχαρίες και σαλάχια, ή 56 από τα 136 είδη, απειλούνται επί του παρόντος με εξαφάνιση λόγω των παρεμπιπτόντων αλιευμάτων και της απώλειας και υποβάθμισης των οικοτόπων . Οι κίνδυνοι που συνδέονται με την αλιεία θα μπορούσαν να ενισχυθούν από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η οποία τείνει να εντείνει τη δύναμη και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων.
Αυτά τα καιρικά φαινόμενα μπορούν να έχουν καταστροφικό αντίκτυπο στα νεαρά στάδια ζωής των ειδών με αργούς κύκλους ζωής, διαταράσσοντας σημαντικά τη δυναμική του πληθυσμού τους. Ως βασικά είδη για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, επικίνδυνα ευάλωτα τόσο στην κλιματική αλλαγή όσο και στην αλιεία, θα ήταν απαραίτητη μια επείγουσα αναθεώρηση των μέτρων διαχείρισης που ισχύουν επί του παρόντος προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργία και η ισορροπία των οικοσυστημάτων.
Πηγή: The Conversation
Photo Credit: Shutterstock
