Περιεχόμενα
Λοιπόν και νέτα σκέτα: Η κλιματική κρίση είναι «εδώ». Αν ανήκετε σε αυτούς που πιστεύουν πως «όλα είναι ψέματα» και «φίλε, μας θέλουν πρόβατα» το κόμμα ΝΙΚΗ σας ευχαριστεί για τη ψήφο σας και οι κάτωθι γραμμές δεν σας ενδιαφέρουν – κρίμα.
Τουλάχιστο η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου κατανοεί πως τα πράγματα είναι σε οριακό σημείο – αν δεν το ξεπεράσαμε ήδη – και είτε αλλάζουμε είτε βουλιάζουμε. Συνιστά άρνηση πραγματικότητας το να προσποιούμαστε πως δεν συμβαίνει τίποτα τη στιγμή που ξεκάθαρα τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται όλο και πιο συχνό φαινόμενο.
Έστω και ετεροχρονισμένα, γίνονται κινήσεις προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Ένα εξ αυτών είναι το πού (θα) μένουμε. Τα σπίτια πρέπει να αρχίσουν να κατασκευάζονται με διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που είχαμε μάθει να θεωρούμε δεδομένο προκειμένου να είναι πολύ πιο ανθεκτικά.
Καταπολεμώντας την αδράνεια και τον εφησυχασμό
Όπως μας πληροφορεί ένα ρεπορτάζ των New York Times, στις ΗΠΑ γίνεται σιγά σιγά τάση, καθώς αρκετοί αρχιτέκτονες αλλάζουν τον τρόπο της δουλειάς τους και τη φιλοσοφία τους. Σχεδιάζοντας όλο και πιο προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες μοντέλα σπιτιών. Το ζητάει ο κόσμος, το απαιτούν οι καιροί.
Είναι μια εξέλιξη που θα μπορούσε να διώξει την αδράνεια που προκύπτει ως συνέπεια της δυσκολίας (απροθυμίας;) πολλών ανθρώπων να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή. Υπάρχουν ήδη οι τεχνολογίες και οι γνώσεις για να προστατεύουν τα σπίτια από τα έντονα καιρικά φαινόμενα. Αλλά αυτές οι καινοτομίες άργησαν να εισχωρήσουν στη mainstream οικοδομική δραστηριότητα, αφήνοντας τους περισσότερους ανθρώπους εκτεθειμένους στα διαδοχικά κλιματικά σοκ.
Είναι θέμα υγείας πρώτα και κύρια, είναι όμως και οικονομικό, αφού οι ιδιοκτήτες κατοικιών βλέπουν την αξία της περιουσίας τους να μειώνεται, ασφαλιστικές εταιρείες να αρνούνται να κάνουν μαζί τους συμβόλαιο.
Ενώ, βέβαια, είναι και το επώδυνο συναισθηματικό κομμάτι του να κατανοείς πως το σπίτι σου δεν είναι πλέον το «καταφύγιο» σου. Το ψυχολογικό σκέλος της υπόθεσης δεν αναλύεται όσο θα έπρεπε, κακώς, είναι πολύ σημαντικό και θα μας απασχολήσει αναπόφευκτα στη συνέχεια.
Τα στοιχεία στις ΗΠΑ δείχνουν ότι περί τα 3,3 εκατ. Αμερικανοί ενήλικοι πολίτες αναγκάστηκαν να χάσουν τα σπίτια τους λόγω καταστροφών που σχετίζονται με καιρικά φαινόμενα. Εξ αυτών, το λιγότερο 1,2 εκατ. έμειναν χωρίς στέγη για τουλάχιστον ένα μήνα. Και 500.000 άνθρωποι δεν επέστρεψαν ποτέ σε αυτό που κάποτε ήταν ο δικός τους χώρος…
Κλιματική κρίση: Ποιες λύσεις για νέα σπίτια βρίσκονται, ποια προβλήματα προκύπτουν
Η κατασκευή σπιτιών σε σχήμα θόλου κερδίζει έδαφος. Με υλικά που αντανακλούν τη ζέστη, είναι πυρίμαχα και μονώνουν καλύτερα το χώρο. Αντέχουν επίσης σε ισχυρούς ανέμους και βαριές χιονοπτώσεις. Οι θόλοι αποτελούνται από πολλά μικρά τρίγωνα και αντέχουν περισσότερο βάρος και πιέσεις από άλλα σχήματα.
Και αυτοί οι (γεωδαιτικοί, όπως τους λένε) θόλοι είναι μόνο ένα παράδειγμα της καινοτομίας που είναι υπό εξέλιξη στο χώρο των κατασκευών. Σπίτια από ατσάλι και σκυρόδεμα ανεβαίνουν επίσης στη λίστα των προτιμήσεων, επειδή είναι πιο ανθεκτικά στη ζέστη, τις πυρκαγιές και τις καταιγίδες.
Ακόμη και τα σπίτια με ξύλινο σκελετό μπορούν να κατασκευαστούν με τρόπους που θα μειώνουν σημαντικά τις πιθανότητες σοβαρών ζημιών από τυφώνες ή πλημμύρες. Ηλιακές κυψέλες, γεννήτριες, εφεδρικές μπαταρίες για παροχή ενέργειας, πόρτες, ταράτσες και παράθυρα που να αντέχουν ακόμα και σε τυφώνες, όλα αυτά μπαίνουν πια στη συζήτηση.
Βέβαια υπάρχει ένα πρόβλημα: Το αυξημένο κόστος. Τουλάχιστον 10% πάνω από μια παραδοσιακή οικοδομική δραστηριότητα, λένε αυτοί που ξέρουν. Όμως αν σκεφτούμε σε βάθος, είναι μια επένδυση. Γιατί σε γλιτώνει δυνητικά από πιθανές ζημιές που θα κοστίσουν πολύ παραπάνω αργότερα για να επισκευαστούν.
Μέχρι στιγμής, ο περισσότερος κόσμος δεν έχει τις απαραίτητες γνώστες ώστε να ζητάει σπίτια με πιο ισχυρές προδιαγραφές. Και οι κατασκευαστές διστάζουν να τους το προτείνουν γιατί φοβούνται μην θεωρήσουν οι καταναλωτές πως πάνε να τους κοροϊδέψουν.
Μία λύση ίσως θα ήταν να παρέμβει το κράτος και θα θέσει όρους και στάνταρ που θα ισχύουν για όλες τις κατασκευές σπιτιών. Αυτά, μία ή άλλη, θα βρεθούν στην πορεία, η ανάγκη θα τα φέρει μπροστά. Αρκεί να υπάρχει πρώτα και κύρια η συνειδητοποίηση των απειλών που γεννά η κλιματική κρίση και η θέληση για προσαρμογή, καινοτομία. Ο κατασκευαστικός κλάδος βρίσκεται, και αυτός, μπροστά σε αυτή τη μεγάλη πρόκληση.
