Παρά τα πρωτοσέλιδα για μεγάλες πυρκαγιές ανά τον κόσμο, όλο και λιγότερες φωτιές προκαλούνται σήμερα, από οποιαδήποτε άλλη εποχή. Παραδόξως, αυτό δεν είναι καλό νέο, αφού καταφέρνοντας να εξαφανίσουμε τις πυρκαγιές από το οπτικό μας πεδίο, τις έχουμε καταστήσει πιο επικίνδυνες, πιο περίεργες και λιγότερο προβλέψιμες.
Οι εκατοντάδες πυρκαγιές που ξέσπασαν σε δασικές περιοχές της Αυστραλίας το 2009, έμοιαζαν – σύμφωνα με μάρτυρες – με σκηνές αποκάλυψης. Ο υδράργυρος εκείνη την ημέρα είχε φτάσει στα ύψη (46.4C ) στη Μελβούρνη. Όταν προκλήθηκαν οι φωτιές, η μέρα έγινε νύχτα καίγοντας στο πέρασμα τους τη φύση και τα ζώα που κατοικούσαν στην περιοχή. Περισσότερα από 2.000 σπίτια κάηκαν ολοσχερώς και 173 άνθρωποι πέθαναν. Τα ζώα που χάθηκαν, εκατοντάδες.
Έκτοτε, πυρκαγιές ανά τον κόσμο αλλά και στον Ελλαδικό χώρο, έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα και έχουν σοκάρει την κοινή γνώμη, αφού στο πέρασμα τους προσμετρώνται ανθρώπινες απώλειες και ανεπανόρθωτες φυσικές καταστροφές.
Αυτό θα συνεχίσει να συμβαίνει, όσο ο πλανήτης θερμαίνεται και ολόκληρες περιοχές υποφέρουν από την ξηρασία. Λιγότερο επιρρεπείς σε πυρκαγιές περιοχές, σύντομα θα γίνουν επίσης ευάλωτες στο φαινόμενο. Οι περιβαλλοντολόγοι καλούν την ανθρωπότητα να φανταστεί τη γη ως έναν φλεγόμενο πλανήτη. Πριν μερικά χρόνια, η καταστροφή του πλανήτη συσχετιζόταν με το λιώσιμο των πάγων, τώρα, ο νούμερο ένα εχθρός της φύσης, είναι οι πυρκαγιές.
Το μήνυμα είναι απλό: όσο περισσότερο αυξάνεται η θερμοκρασία, τόσο περισσότερο θα έχουμε πυρκαγιές – το αποκαλούν μοντέλο του θερμοστάτη.
Η πραγματικότητα, φαίνεται ακόμη πιο περίεργη. Οι δορυφόροι, επιτρέπουν στους ερευνητές να παρακολουθούν τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές παγκοσμίως. Και όταν το κάνουν , δεν βλέπουν έναν πλανήτη που φλέγεται. Αντιθέτως, βλέπουν φωτιές που σβήνονται γρήγορα.
Η φωτιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας, ωστόσο σήμερα, αποτελεί ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτής. Κάποτε, ο άνθρωπος άναβε καθημερινά ελεγχόμενη φωτιά για τις καθημερινές του δραστηριότητες και είχε μια αρμονική σχέση η οποία στη σύγχρονη εποχή έγινε επιθετική.
Ε.Ε: Ανακήρυξε το φυσικό αέριο ως «βιώσιμη» πηγή ενέργειας
Λιγότερες φωτιές προκαλούνται πια, ωστόσο αυτές που ξεσπούν, είναι άκρως επικίνδυνες. Οι τρόποι να αποδράσουμε από τέτοιου είδους πυρκαγιές είναι ελάχιστοι, αφού αποκτούν νέα υπόσταση, ξεσπούν σε μη αναμενόμενες περιοχές και αναζωπυρώνονται από νέες πηγές. Το αποτέλεσμα είναι ανησυχητικό.
Οι πιο θανατηφόρες φωτιές, δεν είναι οι μεγάλες, αλλά παραδόξως οι μικρότερης εμβέλειας σε τοπικό επίπεδο που σπανίως απασχολούν την παγκόσμια επικαιρότητα. Πολλές από αυτές, προκαλούνται από βιομηχανικά συμφέροντα.
Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα ερευνών δεν θα έπρεπε να μας καθησυχάζουν. Αντιθέτως μας ενημερώνουν πως οι φωτιές που ξεσπούν είναι πιο περίπλοκες από ποτέ. Εξαρτώνται από το πως οι άνθρωποι καλλιεργούν το φαγητό τους, πού δημιουργούν οικισμούς και πώς τροφοδοτούν τα οχήματα τους.
Η αντιμετώπιση αυτού του σοβαρού οικολογικού ζητήματος, θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από τρόπους με τους οποίους θα αποτρέψουμε την υπερθέρμανση. Είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε βαθιά στην Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία κατέστησε τη σχέση ανθρώπου – φωτιάς ανύπαρκτη.
Η ταχεία οικονομική εξέλιξη της κοινωνίας, πήρε τη φωτιά από τα μέρη στα οποία συνήθιζε να υπάρχει ελεγχόμενα και την τοποθέτησε σε νέες περιοχές. Η κλιματική αλλαγή, έκανε το πρόβλημα εντονότερο. Οι σύγχρονες, απρόβλεπτες φωτιές, αποτελούν προϊόν της ανεπτυγμένης οικονομίας και της οικολογίας.
Και σίγουρα, είναι ένα φαινόμενο που δεν γνωρίζουμε πως να αντιμετωπίσουμε.
Πηγή: The Guardian
