Με την κλιματική κρίση να μαίνεται στο σύνολο του πλανήτη, γεγονός που αποτυπώνεται μέσω ακραίων καιρικών φαινομένων και άστατων θερμοκρασιακών αλλαγών, οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, με φόντο την αβεβαιότητα των ερευνών τους σε σχέση με την επιρροή της εν λόγω συνθήκης σε παραμέτρους που έως τώρα δεν είχαν ληφθεί υπόψιν.
Πιο αναλυτικά, γίνεται λόγος για αύξηση στις πλημμύρες, στα επίπεδα ξηρασίας και παράλληλα στις εστίες ασθενειών που με αυτό τον τρόπο προκλήθηκαν, αρχής γενόμενης από την παρατήρηση του ύψιστου βαθμού των ως άνω φαινομένων το 2016, κατά την διάρκεια του οποίου η άνοδος της θερμοκρασίας παγκοσμίως… «έπιασε κόκκινο».
Οι προειδοποιήσεις για το μοντέλο που προβλέπουν οι ερευνητές, το οποίο δείχνει να φτάνει στην κορύφωσή του την φετινή χρονιά, συσχετίζεται με την υπερθέρμανση των ωκεανών στον Ειρηνικό, γεγονός που αντανακλά τον κίνδυνο καταστροφικών καιρικών φαινομένων σε όλο τον κόσμο.
Οι πιο σχετικές πληροφορίες αναφορικά με τις προειδοποιήσεις αυτές, φθάνουν από την μετεωρολογική υπηρεσία της Αυστραλίας και εφιστούν την προσοχή σε μια κεντρική περιοχή του Ειρηνικού γύρω από τον ισημερινό.
Την Τρίτη μόλις, οι Αυστραλοί μετεωρολόγοι, δήλωναν ότι ότι και τα επτά μοντέλα που είχαν ερευνήσει – συμπεριλαμβανομένων εκείνων από μετεωρολογικές υπηρεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ – έδειξαν ότι η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας υπερβαίνει τα προβλεπόμενα όρια για μια ακόμα φορά, ακόμα και σε σύγκριση με όσα προειδοποιούσε η Παγκόσμια κοινότητα για το ζήτημα το 2016.
Το φαινόμενο, βαπτισμένο «El Nino», συνδυάζεται με αύξηση της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας κατά τουλάχιστον 0,8 βαθμούς, πάνω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο δηλαδή, αφού σε σε μια συγκεκριμένη περιοχή του κεντρικού Ειρηνικού, εντοπίζουν θερμοκρασίες, κατά 2 βαθμούς υψηλότερες από το μέσο όρο.
Κι ενώ οι συνέπειες των μεταβολών θα ήταν ορατές έως τον Οκτώβρη βάσει των μετρήσεων, κάτι τέτοιο παραμένει αμφίβολο από πλευράς ωκεανολόγων, που παρατηρώντας ότι το φαινόμενο θα ξεσπά κάθε τέσσερα χρόνια, σε ασυνήθιστες γι αυτούς μορφές, από το 2015 και ύστερα αυτή η τακτικότητα άλλαξε.
Σαφές παράδειγμα συσχετιζόμενο με το εγωιστικό ανθρώπινο ένστικτο που επιδιώκει να επιβάλλεται με κάθε τρόπο στο περιβάλλον του πάντως, είναι ο λόγος του Δρ ΜακΦέιντεν, ανώτερου ερευνητή στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ, ο οποίος τονίζει χαρακτηριστικά ότι «η φύση έχει τον τρόπο να μας παρασύρει, ακριβώς όταν νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα».
«Τα φαινόμενα αυτά αντηχούν σε όλο τον πλανήτη με ακραίες ξηρασίες, πλημμύρες, καύσωνες και καταιγίδες. Αν συμβεί, θα χρειαστεί να είμαστε σε επιφυλακή, ακόμα και σε περίπτωση που το φαινόμνο «σβήσει». Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και προετοιμασμένοι σε κάθε περίπτωση».
Η Κάθριν Γκάντερ επίσης, κλιματολόγος σπεύδει να επισημάνει ότι «είναι μια δύσκολη εποχή του χρόνου για να κάνουμε προβλέψεις, αλλά βλέπουμε συνοχή μεταξύ των διεθνών κλιματικών μοντέλων της θέρμανσης προς τα επίπεδα Ελ Νίνιο», μια και οι μελέτες του τομέα της παρακολουθούσαν επίσης τις θερμοκρασίες στον Ινδικό Ωκεανό, όπου υπήρχε ελαφρώς αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης συνθηκών που τείνουν να προκαλούν ξηρότερες συνθήκες στα νοτιοανατολικά και κεντρικά τμήματα των γύρω περιοχών.
Πιο χαρακτηριστικές εκφάνσεις των διεργασιών αυτών στο περιβάλλον, αποτυπώνονται με μειωμένες βροχοπτώσεις στην ανατολική Αυστραλία κατά τη διάρκεια του χειμώνα και της άνοιξης και θερμοκρασίες πάνω από τις μέσες ημερήσιες, στα νότια δύο τρίτα της χώρας. Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος για πυρκαγιές και συνεχείς καύσωνες είναι τεράστιος.
Το ενδιαφέρον πάντως, στον τομέα των ωκεανών είναι ότι αυξάνουν μέσα στο ζοφερό αυτό τοπίο, οι προοπτικές μαζικής λεύκανσης των κοραλλιών, ενώ σε παγκόσμια επίσης κλίμακα, το ξέσπασμα των μεταβολών αυτών, εκτόξευσε τις τιμές της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας σε επίπεδα ρεκόρ που συνδέονται με πλημμύρες και κατολισθήσεις στην Κεντρική Αμερική, ξηρασίες στη Νότια Αμερική και αποτυχημένους ή καθυστερημένους μουσώνες στην Ινδία. Τα δε κρούσματα ασθενειών σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της χολέρας και του δάγγειου πυρετού, αναφέρονται σε κάθε επισήμανση.
Πάντα επικίνδυνη η Ανταρκτική
Το λιώσιμο των πάγων δεν το ακούμε για πρώτη φορά, ωστόσο στην συνθήκη «El Niño» μπορεί να επιταχυνθεί το μη αναστρέψιμο λιώσιμο των πάγων της Ανταρκτικής, με ρυθμούς απρόβλεπτους.
Το πιο οδυνηρό εν προκειμένω, είναι ότι ανάλογες προβλέψεις, γίνονταν από το 1950, ενώ ίδιου χαρακτήρα φαινόμενα σημειώθηκαν το 1982, το 1997 και από 2015 έως το 2016. Μερικοί επιστήμονες θεώρησαν τις χρονιές 1972 και1973 παρόμοιες.
Χρειάζονται χρόνο για σαφέστερες εκτιμήσεις πάντως οι αρμόδιοι, θεωρώντας τον Ιούνιο ως πιο καθοριστικό ώστε να εξαχθούν πιο κατάλληλα συμπεράσματα.
