Τα «ζωτικά σημάδια» της Γης είναι χειρότερα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ανθρώπινη ιστορία, προειδοποίησε μια διεθνής ομάδα επιστημόνων, πράγμα που σημαίνει ότι η ζωή στον πλανήτη βρίσκεται σε κίνδυνο.
Τα πρώτα ζωτικά σημάδια
Η έκθεσή τους διαπίστωσε ότι 20 από τα 35 πλανητικά ζωτικά σημάδια που χρησιμοποιούν για την παρακολούθηση της κλιματικής κρίσης βρίσκονται σε ακραία επίπεδα ρεκόρ. Εκτός από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, την παγκόσμια θερμοκρασία και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, οι δείκτες περιλαμβάνουν επίσης τον αριθμό του πληθυσμού των ανθρώπων και των ζώων. Πολλά κλιματικά ρεκόρ καταρρίφθηκαν με τεράστια περιθώρια το 2023, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας θερμοκρασίας του αέρα, της θερμοκρασίας των ωκεανών και της έκτασης του πάγου της θάλασσας της Ανταρκτικής, είπαν οι ερευνητές.
Η υψηλότερη μηνιαία θερμοκρασία επιφάνειας που καταγράφηκε ποτέ ήταν τον Ιούλιο και ήταν πιθανώς η θερμότερη που υπήρξε ο πλανήτης τα τελευταία 100.000 χρόνια. Οι επιστήμονες τόνισαν επίσης μια εξαιρετική εποχή δασικών πυρκαγιών στον Καναδά που παρήγαγε άνευ προηγουμένου εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Αυτ;ές ανήλθαν συνολικά σε 1 δισεκατομμύριο τόνους CO2, που ισοδυναμεί με ολόκληρη την ετήσια παραγωγή της Ιαπωνίας, του πέμπτου μεγαλύτερου ρυπογόνου στον κόσμο. Είπαν ότι η τεράστια έκταση που κάηκε θα μπορούσε να υποδηλώνει ένα σημείο καμπής σε ένα νέο καθεστώς πυρκαγιάς. Οι ερευνητές προέτρεψαν μια μετάβαση σε μια παγκόσμια οικονομία που έδινε προτεραιότητα στην ανθρώπινη ευημερία και περιόριζε την υπερκατανάλωση και τις υπερβολικές εκπομπές ρύπων των πλουσίων. Το κορυφαίο 10% των εκπομπών ήταν υπεύθυνο για σχεδόν το 50% των παγκόσμιων εκπομπών το 2019, είπαν.
Ο Δρ Christopher Wolf, στο Oregon State University (OSU) στις ΗΠΑ και επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης, είπε: «Χωρίς ενέργειες που αντιμετωπίζουν το βασικό πρόβλημα της ανθρωπότητας που παίρνει περισσότερα από τη Γη από όσα μπορεί να δώσει με ασφάλεια, είμαστε στο δρόμο μας. στην πιθανή κατάρρευση των φυσικών και κοινωνικοοικονομικών συστημάτων και ενός κόσμου με αφόρητη ζέστη και ελλείψεις τροφίμων και γλυκού νερού. «Μέχρι το 2100, 3 έως 6 δισεκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να βρεθούν εκτός των κατοικήσιμων περιοχών της Γης, που σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσουν έντονη ζέστη, περιορισμένη διαθεσιμότητα τροφίμων και αυξημένα ποσοστά θνησιμότητας». Ο καθηγητής William Ripple, επίσης στο OSU, είπε: «Η ζωή στον πλανήτη μας είναι σαφώς υπό πολιορκία.
Οι στατιστικές τάσεις δείχνουν βαθιά ανησυχητικά πρότυπα μεταβλητών και καταστροφών που σχετίζονται με το κλίμα. Βρήκαμε επίσης μικρή πρόοδο όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής από την ανθρωπότητα. «Στόχος μας είναι να κοινοποιήσουμε τα δεδομένα για το κλίμα και να κάνουμε συστάσεις πολιτικής. Είναι ηθικό καθήκον των επιστημόνων και των ιδρυμάτων μας να ειδοποιήσουν την ανθρωπότητα για οποιαδήποτε πιθανή υπαρξιακή απειλή και να επιδείξουν ηγετικό ρόλο στην ανάληψη δράσης».
Η ανάλυση, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Bioscience, είναι μια ενημέρωση μιας έκθεσης του 2019 που έχει εγκριθεί από 15.000 επιστήμονες. «Για αρκετές δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει με συνέπεια για ένα μέλλον που χαρακτηρίζεται από ακραίες κλιματικές συνθήκες που προκαλούνται από συνεχείς ανθρώπινες δραστηριότητες», αναφέρει η έκθεση. «Δυστυχώς, ο χρόνος έχει τελειώσει… ωθούμε τα πλανητικά μας συστήματα σε επικίνδυνη αστάθεια». Ο καθηγητής Tim Lenton, στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο συν-συγγραφέας, είπε: «Αυτές οι ακραίες ακραίες τιμές είναι από μόνες τους ανησυχητικές και κινδυνεύουν επίσης να προκαλέσουν σημεία ανατροπής που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μη αναστρέψιμη ζημιά και να επιταχύνουν περαιτέρω την κλιματική αλλαγή.
«Η καλύτερη ελπίδα μας για να αποτρέψουμε έναν καταρράκτη σημείων καμπής για το κλίμα είναι να εντοπίσουμε και να ενεργοποιήσουμε θετικά σημεία καμπής στις κοινωνίες και τις οικονομίες μας, για να διασφαλίσουμε μια ταχεία και δίκαιη μετάβαση σε ένα βιώσιμο μέλλον».
Οι επιστήμονες δήλωσαν: «Είμαστε συγκλονισμένοι από την αγριότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων το 2023, [που προκάλεσαν] να εκτυλιχθούν βαθιά οδυνηρές σκηνές οδύνης. Φοβόμαστε την αχαρτογράφητη περιοχή στην οποία έχουμε εισέλθει τώρα». Μια κατεστραμμένη γειτονιά στη Ντέρνα, μέρες μετά την καταιγίδα Ντάνιελ που κατέστρεψε την ανατολική Λιβύη τον περασμένο μήνα.
Η έκθεση ανέφερε ότι μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου, υπήρξαν 38 ημέρες με παγκόσμιες μέσες θερμοκρασίες πάνω από 1,5 C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, που είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος του κόσμου για τον περιορισμό της κλιματικής κρίσης. Μέχρι φέτος, τέτοιες μέρες ήταν κάτι σπάνιο, είπαν οι ερευνητές. Άλλες πολιτικές που πρότειναν οι επιστήμονες περιελάμβαναν τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων ορυκτών καυσίμων, την ενίσχυση της προστασίας των δασών, τη στροφή προς τη διατροφή με βάση τις φυτικές τροφές σε πλούσιες χώρες και την υιοθέτηση διεθνών συνθηκών για τον τερματισμό νέων έργων άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. «Καλούμε επίσης να σταθεροποιηθεί και να μειωθεί σταδιακά ο ανθρώπινος πληθυσμός με δικαιοσύνη φύλου μέσω του εθελοντικού οικογενειακού προγραμματισμού και με την υποστήριξη της εκπαίδευσης και των δικαιωμάτων των γυναικών και των κοριτσιών, που μειώνει τα ποσοστά γονιμότητας», ανέφεραν. «Τα μεγάλα προβλήματα χρειάζονται μεγάλες λύσεις. Ως εκ τούτου, πρέπει να μετατοπίσουμε την οπτική μας για την κλιματική έκτακτη ανάγκη από ένα μεμονωμένο περιβαλλοντικό ζήτημα σε μια συστημική, υπαρξιακή απειλή.
Αν και η παγκόσμια θέρμανση είναι καταστροφική, αντιπροσωπεύει μόνο μια πτυχή της κλιμακούμενης και διασυνδεδεμένης περιβαλλοντικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε – π.χ. απώλεια βιοποικιλότητας, λειψυδρία γλυκού νερού και πανδημίες». Ο Δρ Glen Peters, στο Global Carbon Project, είπε πρόσφατα ότι η προκαταρκτική εκτίμηση για τις παγκόσμιες εκπομπές CO2 το 2023 ήταν μια αύξηση 1% σε ένα ακόμη ρεκόρ. Οι παγκόσμιες εκπομπές πρέπει να μειωθούν κατά 45% για να έχουμε καλές πιθανότητες να παραμείνουμε κάτω από 1,5 C θερμοκρασίας.
Τον Σεπτέμβριο, μια διαφορετική ανάλυση του συστήματος της Γης χρησιμοποιώντας εννέα πλανητικά όρια κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα συστήματα υποστήριξης της ζωής αυτού του πλανήτη είχαν υποστεί τέτοια ζημιά που η Γη ήταν «πολύ έξω από τον ασφαλή χώρο λειτουργίας για την ανθρωπότητα». Τα πλανητικά όρια είναι τα όρια βασικών παγκόσμιων συστημάτων – όπως το κλίμα, το νερό και η ποικιλομορφία της άγριας ζωής – πέρα από τα οποία η ικανότητά τους να διατηρήσουν έναν υγιή πλανήτη κινδυνεύει να αποτύχει.
Πηγή: Τhe Guardian
photo credits: Unsplash
