Περιεχόμενα
Είναι εδώ και κανένα 15ημερο που τη βλέπω στην πλατφόρμα της Cosmote TV αυτή τη σειρά και θέλω να την ξεκινήσω. Δεν μου πήγαινε η καρδιά όμως, γιατί πατούσα το play και στα πρώτα 10 λεπτά είχα τρομάξει άσχημα. Είπα μέσα μου ότι θέλω να αφήσω την κατάλληλη στιγμή να με οδηγήσει στο να την δω. Κάπου στην πορεία θυμήθηκα πως πριν 2 χρόνια την είχα κάνει ξανά την προσπάθεια, αλλά την είχα σταματήσει πάλι στο ίδιο σημείο.
Εν τέλει, ξεκίνησα το From την Κυριακή το απόγευμα και έφτασα στα μισά της 2ης σεζόν απόγευμα Τρίτης, δηλαδή μέσα σε 48 ώρες, είδα 15 επεισόδια. Θα αναρωτιέστε πόσο αργόσχολος είμαι και πρόλαβα να τα δω, αλλά λόγω της δουλειάς κι επειδή κάπου στο 5ο επεισόδιο κατάλαβα πως θα γράψω για αυτή τη σειρά, κάποιες σκηνές τις περνούσα γρήγορα, ενώ έβλεπα και στη διάρκεια της δουλειάς. Ναι, με πληρώνουν για να βλέπω σειρές στη βάρδιά μου.
Αφού σας αποκάλυψα και τα μυστικά της δουλειάς, πάμε τώρα στη σειρά, στο From που, αν το ξεκινήσεις, ετοιμάσου κι εσύ να πάθεις έναν μικρό εθισμό και μόλις τελειώνει το κάθε επεισόδιο, θα θες να βάλεις κατευθείαν το επόμενο.
Το From είναι ένα διακριτικό horror, αν δε σε τρομάζουν τόσο τα ανθρωπόμορφα κτήνη, είναι σκληρό horror αν τρομάζεις εύκολα.
Τι θα δεις στη σειρά
Υπάρχει μια μικρή πόλη κάπου στις ΗΠΑ, όπου όποιος άτυχος μπει σε αυτή, δεν υπάρχει γυρισμός, δεν υπάρχει έξοδος. Όλοι οι δρόμοι γίνονται ξαφνικά κυκλικοί, οπότε απλά βγαίνεις για μερικά λεπτά από την πόλη για να γυρίσεις ξανά. Τα αμάξια είναι όλα ακινητοποιημένα, δεν υπάρχουν δουλειές, υπάρχουν μόνο άνθρωποι εγκλωβισμένοι που τα κουτσοφέρνουν βόλτα προσπαθώντας να ζήσουν.
Όποιος πατάει εκεί το πόδι του, από την πρώτη στιγμή τον προσεγγίζουν οι ντόπιοι και του εξηγούν τα καθέκαστα. Ποια είναι αυτά; Δεν υπάρχει επιστροφή, όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο πιο εύκολα θα προσαρμοστεί. Α, και τα βράδια κλειδώνονται όλοι στα σπίτια τους, κατεβάζουν ρολά, βάζουν και διάφορα φυλαχτά στα παράθυρα και τις πόρτες και δεν τολμάνε να ανοίξουν τίποτα. Αν το κάνουν, καλά 40.
Έτσι ξεκινάει η σειρά, βλέπουμε σε ένα σπίτι μια μαμά με την κόρη της, η κόρη της βλέπει μια γιαγιά στο παράθυρο, η γιαγιά της ζητάει να της ανοίξει να μπει, η μικρή το κάνει και μέσα σε λίγα λεπτά η γιαγιά έχει μετατραπεί σε ένα τέρας με νύχια γαμψά που τις καταβροχθίζει και αφήνει μόνο το πρόσωπο άθικτο, καθώς το υπόλοιπο σώμα έχει ανοίξει και του λείπουν διάφορα κομμάτια.
Η σειρά δεν εξηγεί μέχρι τα μισά της 2ης σεζόν που έχω δει, τι είναι αυτά τα τέρατα, πώς γεννήθηκαν, αν αυτά έχτισαν αυτή την πόλη-παγίδα ή είναι προϊόν της, κι από ό,τι διάβασα, δεν εξηγείται ούτε ως το φινάλε της 3ης σεζόν.
Όσοι ζουν εκεί, είτε μένουν σε σπίτια μόνοι ή με οικογένειες είτε σε ένα κοινόβιο. Και στόχος τους είναι να μείνουν άλλη μια μέρα ζωντανή. Τα τέρατα δεν εμφανίζονται ποτέ μέρα, κοιμούνται σε κάτι σπηλιές υπογείως. Δεν υπάρχει όμως κανένας τρόπος να τα σκοτώσεις και δεν υπάρχει και εξήγηση για την ύπαρξή τους, ούτε για τους λόγους που τα φυλαχτά τα απομακρύνουν.
Είναι αντιληπτό πάντως, πως το να μένεις εγκλωβισμένος κάπου και να φοβάσαι κάθε βράδυ αν θα επιβιώσεις, παίζει πολύ με το μυαλό σου, που κάποια στιγμή θα σου τη βαρέσει και μπορεί να φτάσεις ακόμα και να φασώνεσαι με ένα τέτοιο τέρας, όπως κάνει ένας στο 7ο επεισόδιο της πρώτης σεζόν και καθιστά το κοινόβιο έκθετο, με αποτέλεσμα να προκληθεί πανικός.
Το αρνητικό που έχει το From
Στην υπόθεση της σειράς, υπάρχουν κάποιες ξεχωριστές φιγούρες. Ο αστυνομικός Μπόιντ, η Σάρα που ακούει φωνές και φαίνεται να επικοινωνεί με την κεντρική μνήμη των τεράτων και ανοίγει πόρτες για να πεθάνουν κάποιοι με την ελπίδα πως θα σωθούν οι υπόλοιποι, η οικογένεια Μάθιους που η δική της άφιξη στην πόλη θέτει σε κίνηση κάποιες διεργασίες μεταφυσικές, που βλέπουμε στα επόμενα επεισόδια, με τον μικρό γιο να έχει μάλλον κάποιο μεταφυσικό χάρισμα, και ο Βίκτορ, ένας ηλικιωμένος που φαίνεται να τα έχει χαμένα από τα πολλά χρόνια στην πόλη – εγκλωβίστηκε εκεί όταν ήταν παιδί – ο οποίος ερευνά το μεταφυσικό και βρίσκει απαντήσεις.
Το From είναι πραγματικά μια εθιστική σειρά, θες να κατεβάσεις κι εσύ ρολά στα δικά σου τέρατα, δηλαδή στις υποχρεώσεις, και να την δεις μονοκοπανιά.
Μια ερμηνεία που δίνεται στα τέρατα, είναι ότι αποτελούν φόβους και ανησυχίες όσων βρίσκονται στην πόλη και κάθε νέος που έρχεται, δίνει ένα νέο τέρας, ένα νέο στοιχείο εγκλωβισμού.
Είναι το From η τέλεια σειρά; Όχι. Έχει αρκετή σάλτσα, δηλαδή δεν βρήκα λόγο που χρειάστηκαν 15 επεισόδια για να φτάσω στο σημείο που έφτασαν, προσπαθεί χωρίς λόγο να δείξει την ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων, να κάνει character building, να δώσει αναίτιο background, ώστε μπορεί να περάσουν ολόκληρα επεισόδια χωρίς να έχουμε δει τα τέρατα, λες και είναι κάποια μικρή πόλη σε κάποιου είδους γουέστερν.
Σπαταλά πολλές σκηνές η σειρά στο μπλα μπλα, κατανοώ πως χρειάζεται να δείχνει και την ψυχολογική κατάσταση, αλλά το κάνει σε υπερβολικό βαθμό. Είναι 4-5 επεισόδια από τα 15 που είδα, που θα μπορούσαν να σταθούν ως 15λεπτα αντί για 50λεπτα.
Δεν αρκεί βέβαια αυτό το αρνητικό για να σε απωθήσει από το να «καταβροχθίσεις» τη σειρά και να αναρωτιέσαι πώς μπορεί να εξελιχθεί το επόμενο επεισόδιο μετά από κάθε cliffhanger.
Το From είναι διαθέσιμο στην Cosmote TV, οπότε Παρασκευή βράδυ ξεκίνα το και θα δεις ότι ως Δευτέρα θα έχεις δει άνετα τις 2 από τις 3 σεζόν.
