Περιεχόμενα
- 1. Ο Έγκον και ο Έμοντ είναι οι πιο εκνευριστικές φάτσες που έχουμε δει σε Game of Thrones και House of the Dragon.
- 2. Η Άλισεντ Χαϊτάουερ είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα ως χαρακτήρας σε σχέση με τη Ρεϊνίρα
- 3. Ο Ρις Ίβανς aka Ότο Χαϊτάουερ κρατάει μόνος του όλο το House of the Dragon
- 4. Το σενάριο έχει πολλά στοιχεία που μοιάζουν σαν να γράφτηκαν στο πόδι
- 5. Ο Σερ Κρίστον Κόουλ είναι σχεδόν αστείος χαρακτήρας
Η 2η σεζόν του House of the Dragon ξεκίνησε με ένα μακελειό στο φινάλε του 1ου επεισοδίου, οπότε στο 2ο επεισόδιο βλέπουμε την επόμενη μέρα.
Πριν συνεχίσουμε, αν δεν έχεις δει το 2ο επεισόδιο, μη συνεχίσεις να διαβάζεις, γιατί θα φύγουν σίγουρα κάποια spoilers.
Αφού κάναμε την προειδοποίηση και σου έχουμε αφήσει αρκετό χρόνο για να αποχωρήσεις από το κείμενο, χωρίς να διαβάσεις κάτι που δεν θα ήθελες, συνεχίζουμε στην κανονική ροή του προγράμματος.
Στο 2ο επεισόδιο του House of the Dragon, βλέπουμε τις αντιδράσεις από τον αποκεφαλισμό του γιου του Έγκον, κατόπιν εντολής του Ντέμον που έστειλε δύο πληρωμένους δολοφόνους για να σκοτώσουν τον Έμοντ, αδερφό του Έγκον, αλλά δεν τους είπε τι να κάνουν άμα δεν τον βρουν και αυτοί αυτοσχεδίασαν και σκότωσαν τον γιο του, προκαλώντας μεγαλύτερο πλήγμα στη Ρεϊνίρα παρά στον Έγκον και την Ελέινα.
Είναι σύνηθες μετά από επεισόδιο με τουλάχιστον ένα σημαντικό γεγονός, σε όλες σχεδόν τις σειρές αυτού του είδους, να επέρχεται μια ηρεμία και να μην υπάρχει δράση κι εξέλιξη στην πλοκή, παρά μόνο αντιδράσεις, εστίαση στα συναισθήματα και τις συζητήσεις. Στο House of the Dragon το βλέπουμε σε υπερβολικό βαθμό, ώστε ακόμα κι η τελευταία σκηνή να μην ανεβάζει την αδρεναλίνη.
Με βάση λοιπόν όσα έχουμε δει στην 1η σεζόν του House of The Dragon και σε αυτά τα δύο επεισόδια, έχουμε καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα σχετικά με το σενάριο και τους χαρακτήρας, που είναι σκληρά, αλλά είναι αλήθειες. House of the Dragon Αλήθειας, όπως θα έλεγαν και στο Τσίλι Καφενείο.
1. Ο Έγκον και ο Έμοντ είναι οι πιο εκνευριστικές φάτσες που έχουμε δει σε Game of Thrones και House of the Dragon.
Δεν ξέρουμε αν είχαν αυτόν τον σκοπό οι δημιουργοί της σειράς και όσοι επιμελούνται την εμφάνισή τους, αλλά πραγματικά, τόσο ενοχλητικούς χαρακτήρες, δεν έχουμε ξαναδεί. Ο Τζόφρι Μπαράθεον μπροστά τους είναι ένα γλυκό παλικάρι.
2. Η Άλισεντ Χαϊτάουερ είναι απείρως πιο ενδιαφέρουσα ως χαρακτήρας σε σχέση με τη Ρεϊνίρα
Μπορεί η Ρεϊνίρα να είναι αυτή που έχει τον πιο κεντρικό ρόλο, αυτή που επιθυμεί τον θρόνο και θέλει να γίνει μια δεύτερη Ντενέρις Ταργκάρυεν, απλά χωρίς να τη σφάξουν αυτή τη φορά, να προλάβει να κάτσει στον θρόνο, αλλά η Άλισεντ έχει πιο ενδιαφέρονται στοιχεία ως ρόλος και είναι και καλύτερη ερμηνευτικά η Ολίβια Κουκ σε σχέση με την Έμμα Ντ’ Άρσι. Η Ρεϊνίρα δεν έχει και σεναριακά τα στοιχεία για να μπορέσει η Ντ’ Άρσι να ερμηνεύσει καλύτερα. Δηλαδή αν κάνουμε σύγκριση Ντενέρις-Ρεϊνίρα, μιλάμε για χαώδη απόσταση.
3. Ο Ρις Ίβανς aka Ότο Χαϊτάουερ κρατάει μόνος του όλο το House of the Dragon
Ο Ίβανς πρέπει να είδε όσα έκανε ο Πίτερ Ντίνκλεϊτζ στο Game of Thrones και να το πήγε ένα επίπεδο παραπέρα. Είναι τρομερός στην ερμηνεία του, το σενάριο προσαρμόστηκε στην απίστευτη ικανότητα του να εκφέρει λέξεις, μπροστά του όλο το υπόλοιπο καστ ωχριά.
4. Το σενάριο έχει πολλά στοιχεία που μοιάζουν σαν να γράφτηκαν στο πόδι
Το είδαμε αυτό και στο Game of Thrones. Στο House of the Dragon μπορούμε να μιλήσουμε σίγουρα για την έλλειψη φαντασίας στα ονόματα από τον Τζορτζ Μάρτιν, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τους δίδυμους αδελφούς Έρικ και Άρικ. Κι η μεταξύ τους σκηνή στο 2ο επεισόδιο της 2ης σεζόν είναι από τις πολύ κακές που έχουμε εντοπίσει στη σειρά.
5. Ο Σερ Κρίστον Κόουλ είναι σχεδόν αστείος χαρακτήρας
Κάποιος που είναι αρχηγός της Φρουράς και κάνει αβέρτα σεξ με τη μητέρα του βασιλιά, θα έπρεπε να έχει καλύτερες ατάκες, περισσοτερη συμμετοχή στο House of the Dragon. Ίσως να συμβεί αυτό, τώρα που ο Έγκον τον έκανε Χέρι του Βασιλιά, σουτάροντας τον παππού του, τον Ότο, μέχρι στιγμής πάντως η εικόνα που βγάζει, είναι αντιστρόφως ανάλογη της θέσης και της εξωτερικής του εμφάνισης. Μόνο ρωμαλέος δεν μοιάζει.