Σειρά στο Netflix που να καταπιάνεται με την αρχαία Ελλάδα; Εννοείται πως θα ξεσήκωνε θύελλα αντιδράσεων στη χώρα μας, γιατί εξυπακούεται πως η σειρά θα έπαιζε πολύ με ζητήματα φύλου και η απόδοσή της θα ενοχλούσε αρκετά πολλούς συντηρητικούς και αντι-wokeιστές ή σκέτους αντι- στα πάντα. Τα ζήσαμε και με τον Μέγα Αλέξανδρο.
Πριν μπω στα της σειράς του Netflix, γιατί γι’ αυτό γράφω αυτό το κείμενο, για να την κρίνω ως σειρά, χωρίς να με πολυενδιαφέρουν ατζέντες και πολιτικές που θέλει να εξυπηρετήσει το Netflix και όσοι δε γουστάρουν καθόλου να βλέπουν LGBTQ σκηνές στις σειρές, θέλω να πω απλά ότι στην αρχαία Ελλάδα, αν διαβάσεις λίγο, ξέρεις ότι δεν τους πολυένοιαζε το φύλο, ήταν ζητήματα εξουσίας και επιβολής. Οπότε, όταν βλέπουμε μια αποτύπωση μυθοπλασίας, δεν είναι και «φασισμός της woke ατζένας» να βλέπεις γκέι και άφυλες καταστάσεις.
Δηλαδή η λέξη «ερμαφρόδιτο» από πού μας ήρθε; Από τη θεία μου τη χίπισσα; Η Μέδουσα δεν είναι μήπως ως μυθολογική φιγούρα μια κατάργηση των διαχωρισμών φύλου; Δε βρίσκω κανέναν λόγο επομένως να κάτσω να ασχοληθώ με το αν προπαγανδίζει η δημιουργός της σειράς Τσάρλι Κόβελ (μας έδωσε την πολύ καλή σειρά The End of the Fucking World) που, όπως διαβάζω και για να είμαι σωστός, είναι οι δημιουργοί της σειράς, απαντάνε δηλαδή στο They. Που σίγουρα έχει και τέτοιο κίνητρο, θεωρούν δηλαδή ότι με αυτές τις αποτυπώσεις πάνε να προσφέρουν κάτι ανατρεπτικό και προκλητικό, με στόχο την εξοικείωση.
Δεν είναι κάτι που προσωπικά μου χαλάει την αισθητική. Η σειρά του Netflix από μόνη της, σε όλα της τα επίπεδα, έχει άφθονα πράγματα να εστιάσεις για να την κριτικάρεις.
Τι είναι το KAOS στο Netflix
Το premise της σειράς του Netflix είναι ένα παράθυρο σε ένα πολυσύμπαν, σε μια άλλη διάσταση, σαν της Marvel ή, καλύτερα, σαν το Man In the High Castle. Τι θα γινόταν αν όντως υπήρχε το Δωδεκάθεο και δεν είχε εμφανιστεί ο χριστιανισμός να το εξαφανίσει; Πώς θα ήταν η σημερινή εποχή;
Φέρνει λοιπόν η σειρά του Netflix στη σύγχρονη εποχή τον Δία, την Ήρα και κάμποσες ακόμα μυθολογικές φιγούρες, άλλες πασίγνωστες, άλλες καθόλου γνωστές στην ευρεία μάζα ανθρώπων (όπως ο Καινέας, μια περίπτωση γυναίκας που παραπλάνησε τον Ποσειδώνα και έγινε άνδρας και θεωρήθηκε θρύλος, διότι σκότωσε 5 Κενταύρους στην Αργοναυτική Εκστρατεία).
Από αυτή και μόνο την περίπτωση, την Καινίδα που έγινε Καινέας, θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει ότι όταν μιλάμε για αρχαιότητα, επιβάλλεται να καταργήσουμε τον δυαδικό χαρακτήρα των φύλων και των σεξουαλικών ταυτοτήτων. Εκτός κι αν η αρχαία γραμματεία είχε συνθέσει κάποια Μασονία και φρόντισαν να μεταλαμπαδεύσουν μέχρι και το σήμερα την «προπαγάνδα» τους.
Το KAOS λοιπόν αρχίζει από την ημέρα που στο Ηράκλειο θα αποκαλυφθεί ένα άγαλμα προς τιμήν του Δία, ο οποίος παρουσιάζεται ίσως και πιο αυτάρεσκος και νάρκισσος απ’ ό,τι στην αρχαία γραμματεία, και ζει σε έναν κανονικό παράδεισο, με ήλιο, με υπηρέτες και με το ελεύθερο από την Ήρα να κάνει και τις κουτσουκέλες του ερωτικά.
Όταν όμως το άγαλμα δεν είναι άγαλμα και τα αποκαλυπτήρια επισκιάζονται από αμφισβητίες, από άπιστους, τότε οργίζεται και μέσα σε μια μέρα πεθαίνουν κάμποσες εκατοντάδες άνθρωποι, που πάνε στον Άδη.
Ο Δίας έχει εξοργιστεί με τους ανίερους και θέλει να τιμωρήσει την ανθρωπότητα, οπότε βάζει μπρος ένα διπλό σχέδιο που θα διασπείρει τη διχόνοια, θα προκαλέσει εμφύλιο κι ο ίδιος θα τα βλέπει από ψηλά και θα χαίρεται.
Δεν θα του είναι όμως όλα τόσο εύκολα, διότι υπάρχει μια προφητεία που θα φέρει τον θάνατο των θεών, πρωτίστως του ιδίου και της Ήρας, η οποία ραδιουργεί με τον Ποσειδώνα πίσω από την πλάτη του. Ο Δίας είναι τόσο τυφλωμένος από την οργή του, που δεν βλέπει τίποτα πέραν αυτής.
Ε, σε όλο αυτό το KAOS βάλτε κάποιες σημαντικές φιγούρες, όπως την Ευρυδίκη, τον Ορφέα και την Αριάδνη στις οποίες βρίσκεται το κλειδί της εκπλήρωσης της προφητείας, βάλτε και τους κατατρεγμένους Τρώες, βάλτε τον Καινέα που είναι δύτης στον Κάτω Κόσμο και μεταφέρει τις ψυχές στο Πλαίσιο για την επιστροφή τους στη ζωή, βάλτε και μπόλικους συμβολισμούς ιδίως γύρω από τις 3 τρανς Μοίρες και έχετε τον αχταρμά.
Μόνο μέλι και τηγανίτα τίποτα
Ίσως να φταίω εγώ που αναζητώ μια ολοκληρωμένη ιστορία, κάτι που η σειρά του Netflix δεν είναι. Έχει σίγουρα μια σάτιρα πολύ δυνατή, δεν θα ήταν άτοπο να μιλήσουμε για ένα «παιδί» των Monty Python, αλλά μου φαίνεται πως αυτό γίνεται πιεσμένα, γίνεται για να γίνει, όχι γιατί έχει κάποια ουσία. Όσο KAOS είναι ο κόσμος μετά την οργή του Δία και τον επικείμενο θάνατο των θεών, τόσο KAOS είναι και η σειρά του Netflix.
Αλλά υπάρχει το ωραίο χάος και ο αχταρμάς. Εδώ, το πράγμα μοιάζει περισσότερο με αχταρμά, με κάτι ανερμάτιστο, παρά με μια καλή αφήγηση. Ορισμένες σκηνές δε, δεν έχουν καμία αξία ύπαρξης. Είναι σαν μια φιλοσοφική περιπλάνηση η σειρά του Netflix. Μια περιδιάβαση σε παραισθήσεις.
Το KAOS είναι αυτό που προσπαθείς να εξηγήσεις στην ψυχοθεραπεία για τα όνειρά σου. Είναι τα όνειρά σου αν έχεις φάει βαριά το βράδυ και το βασανισμένο σου στομάχι πυροδοτεί όλες τις άκυρες συνδέσεις στο υποσυνείδητο για να μετατραπούν σε ονειρική σάτιρα!
Ακόμα και με αυτά, βέβαια, δεν βλέπω λόγο να μην τη δεις. Πυροδοτεί σκέψεις, έστω και με σκωπτική, σατιρική οπτική. Άλλωστε, ξαναδιαβάζοντας όσα έγραψα, δεν τα λες και αντικίνητρο!
