Είναι μία από τις πολυαναμενόμενες σειρές της φετινής σεζόν καθώς η νέα σειρά του Ertflix «Η Μαρία που έγινε Κάλλας» αναφέρεται στα νεανικά χρόνια της Ελληνίδας diva της όπερας Μαρίας Κάλλας.
Όπως μας είπε η Όλγα Μαλέα που σκηνοθετεί τη σειρά, το σενάριο βασίζεται σε ένα μεγάλο μέρος στο βιβλίο του Νίκου Πετσάλη – Διομήδη «Η άγνωστη Κάλλας» που έπεσε στα χέρια της στο πλαίσιο μίας μετακόμισης πριν από επτά χρόνια και κυριολεκτικά τη γοήτευσε τόσο, που ονειρευόταν κάποια στιγμή να σκηνοθετήσει μέρη του.
Στη δημοσιογραφική προβολή που μας προσκάλεσε η ΕΡΤ είδαμε το δεύτερο επεισόδιο της σειράς, όταν η Μαρία, η αδερφή της Τζάκι και η μητέρα της Λίτσα μένουν πλέον στην Αθήνα και προσπαθούν να επιβιώσουν ενώ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι σε εξέλιξη.
Η σειρά αποτελείται από δέκα επεισόδια και τα επόμενα πέντε θα ανέβουν στην πλατφόρμα του Ertflix μία εβδομάδα αργότερα, στις 20 Δεκεμβρίου.
Ας ξεκινήσουμε από την ιστορία…
Πού εστιάζει η σειρά
Παρακολουθούμε τη Μαρία μέσα από τη σχέση της με τα βασικά πρόσωπα της νεανικής ζωής της: τη μητέρα της, την Ισπανίδα δασκάλα της, τον βαρύτονο εραστή της, την πιανίστρια αδελφή της, τον Γερμανό μαέστρο. Όμως, καθένας από αυτούς, εντυπωσιασμένος από το ταλέντο της, έχει άλλα σχέδια για τη Μαρία.
Μ’ ένα ταξίδι ανάμεσα στην αγάπη και την αιωνιότητα, η Μαρία ψάχνει κάποιον που θα την αγαπήσει γι’ αυτό που είναι, χωρίς όρους ή απαιτήσεις. Η έλλειψη αγάπης αποτελεί την κινητήρια δύναμη, ώστε να αναπτύξει το ταλέντο της και να καλλιεργήσει τη μοναδική φωνή της, που αποτελεί σημείο αναφοράς και ορόσημο για την όπερα παγκοσμίως.
Η ανάγκη της Μαρίας Κάλλας για αγάπη ήταν κάτι που τη συνόδευσε σε όλη της τη ζωή, καθώς μπορεί να λατρεύτηκε για το ταλέντο της, αλλά η ίδια ένιωθε ότι δεν αγαπήθηκε ως γυναίκα.
Η σκηνοθεσία της Όλγας Μαλέα έχει ταυτότητα και η αλήθεια είναι πως με ό,τι καταπιάνεται έχει μία πετυχημένη συνταγή… Διηγείται την ιστορία με μία ελαφρότητα που είναι ευχάριστη για τον θεατή, εύπεπτη και τον κρατάει καθηλωμένο. Αυτή τη «συνταγή» ακολουθεί και σε αυτή τη σειρά, αναμειγνύοντας ασπρόμαυρα πλάνα αρχείου της εποχής με έγχρωμη εικόνα, σε ρετρό χρωματική παλέτα, και τον Παναγιώτη Βασιλάκη να επιτυγχάνει ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα στη φωτογραφία.
Σεναριακά η ομάδα των Απόστολου Αλεξόπουλου, Βαγγέλη Νάση, Πένυς Φυλακτάκη και Μανίνας Ζουμπουλάκη είναι πολύ έμπειρη, με τα δικά του διαπιστευτήρια στη συγγραφή καθένα από τα μέλη της και με λόγο ρέοντα και φυσικό αποδίδουν ένα ευχάριστο σενάριο με τις σωστές δόσεις σοβαρότητας, συναισθήματος και χιούμορ (ναι, η σειρά έχει χιούμορ, αποδίδοντας έτσι ίσως και την αφέλεια μία παιδικής ψυχής καθώς η Κάλλας βρίσκεται ακόμη στην εφηβεία). Στα διαλογικά μέρη ίσως έπρεπε να δοθεί λίγη προσοχή στη λεπτομέρεια, ώστε ο λόγος να συμβαδίζει με τη χρονική περίοδο που διαδραματίζεται η σειρά, η γλώσσα έχει χρονική εξέλιξη, επομένως είναι άλλη η γλώσσα του σήμερα συγκριτικά με εκείνη που ομιλούσαν σε παρελθοντικους χρόνους.
Η μουσική που επέλεξε ο Σταμάτης Σταματάκης έχει ενδιαφέρον, ωστόσο όλη η σειρά έχει εξ ορισμού κλασική μουσική και όπερα στο προσκήνιο. Εδώ θα επιστρέψω στη Μαλέα που καταφέρνει ένα είδος μουσικής που για πολλούς θεωρείται βαρύ ή δυσπρόσιτο ή ακόμη και βαρετό, την κλασική μουσική και την όπερα δηλαδή, ακριβώς επειδή προσδίδει στις σκηνοθεσίες της αυτή την τρυφερή ελαφρότητα, το κάνει πιο εύπεπτο και το απευθύνει σε ένα ευρύ κοινό, μακριά από comme il faut περιτυλίγματα και περιττές γαρνιτούρες… Μία μουσική για όλα τα αφτιά, χωρίς επίσης να καλύπτει την ουσία που είναι η ζωή και τα όνειρα μίας νεαρής κοπέλας στην Κατοχή.
Τα κουστούμια της Μαρίας Μαγγίρα ταυτίζονται με την εποχή και τους ρόλους με αρμονία, δένουν με την εικόνα που χαρακτηρίζει τη σειρά, με μία μικρή ένσταση στα κουστούμια των δύο Άγγλων που είναι στολές εξόδου και όχι πολέμου, παρότι οι δύο άνδρες βρίσκονται στην Αθήνα ως στρατιώτες και όχι για εθιμοτυπική επίσκεψη. Ίσως στην κρυψώνα θα έπρεπε να φορούν και κάτι άλλο εκτός της στολής.
Ωραία αισθητική επικρατεί και στα σκηνικά που σχεδίασε η Χρύσα Δαπόντε με μεράκι, γούστο και αρμονική χρωματική παλέτα. Εξίσου πετυχημένα τα μακιγιάζ και τα μαλλιά.
Στα επεισόδια που είδαμε, όπου δεν ξετυλίχθηκαν όλοι οι ρόλοι, η Ελένη Ράντου (υποδύεται τη Λίτσα, τη μητέρα της Κάλλας) σαφώς «ζωγραφίζει»: παίζει με τα μάτια, με το σώμα και την στάση του, με τις γκριμάτσες, υποδυόμενη αυτό τον τύπο καπάτσας γυναίκας που ξέρει να επιβιώνει παντού, χωρίς δισταγμούς και αναστολές, την οδηγεί μόνο ο σκοπός και όχι τόσο το συναίσθημα. Η Μαρία Κάλλας είχε περιγράψει με αυτό τον τρόπο τη μητέρα της αρκετές φορές και ήταν ένας από τους λόγους που οι σχέσεις τους ήταν συγκρουσιακές.
Η Κλεοπάτρα Ελευθεριάδου βάζει ένα δυνατό στοίχημα, δεν είναι εύκολο να υποδυθείς μία diva της όπερα, ωστόσο η ίδια αντεπεξέρχεται στις απαιτήσεις του ρόλου, καθώς πέρα από τις υποκριτικές της ικανότητες, έχει και φωνητικές ικανότητες, ασχολείται και η ίδια με την όπερα επαγγελματικά και δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό της για την ευκαιρία που της δόθηκε να μπει για λίγο στα… παπούτσια της Κάλλας.
Ευχάριστη έκπληξη η Demy Παπαδέα… Είναι εμφανές ότι οι γνώσεις της στο μιούζικαλ χρησιμεύουν και στο ρόλο της Τζάκι, της αδερφής της Μαρίας. Προσδίδει στο ρόλο την απαιτούμενη φρεσκάδα, αλλά και την τσαχπινιά του θηλυκού.
Ο Χάρης Μαυρουδής είναι ταιριαστός και φυσιογνωμικά με ένα Ιταλό αξιωματικό, τον Μάριο Μπονάλτι, θαυμαστή της Μαρίας… Ωστόσο και δεν ευθύνεται ο ηθοποιός που παίρνει στα χέρια του ένα σενάριο και προσπαθεί να το αποδώσει όσο καλύτερα γίνεται -και το έκανε!- αλλά αυτό το σπαστά ιταλικά αναμειγμένα με αγγλικά, κάπως ξένιζε για την εποχή που διαδραματίζεται η σειρά.
Η σειρά έχει εξαιρετικά προσεγμένο και επιμελημένο κάστινγκ.
Θα ήθελα να σταθώ και σε δύο ακόμη σημεία: συνήθως την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όσοι αποδρούσαν στην Αίγυπτο, έφευγαν με καΐκια ή μικρά πλοιάρια, στα κλεφτά, και όχι με εισιτήρια που πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να τους πιάσουν οι κατακτητές. Είναι γνωστό και το τραγούδι που αναφέρεται σε αυτή τη δράση που ταυτίστηκε με τον πόλεμο:
«Το λέγαν Άγια Κυριακή εκείνο το καΐκι
Που στης σκλαβιάς τη κατοχή
Δούλευε στη διαφυγή, πάλευε για τη Νίκη
Αλεξάνδρεια – Ραφήνα πήγαινε τα χρόνια εκείνα
Και για μπάρκο μες στ’ αμπάρια είχε όλο παλληκάρια».
Επίσης ήταν λίγο αδέξια η σκηνή όπου ενώ η παρέα ετοιμάζεται να αποδράσει, οι κατακτητές τελικά ανατρέπουν τα σχέδιά της, είχε μία προχειρότητα.
Όμως… αυτά είναι λεπτομέρειες… Η συγκεκριμένη σειρά πιστεύω ότι θα αγαπηθεί από το τηλεοπτικό κοινό, έχει ενδιαφέρον, είναι βιογραφική, έχει ωραία και ενδιαφέροντα στοιχεία στο στήσιμό της και θα το κερδίσει το στοίχημα, όπως το κέρδισε η… Μαρία που έγινε Κάλλας.
* Η σειρά είναι διαθέσιμη με τα πρώτα 5 επεισόδιά της αποκλειστικά στο Ertflix
