Περιεχόμενα
Ήταν 2018 όταν ανακοίνωνε η Amazon πως αποκτούσε τα δικαιώματα για να μεταφέρει σε πλατφόρμα το υλικό του Τόλκιν από τα βιβλία του για τη Μέση Γη και πως ξεκινούσε η παραγωγή για τη σειρά The Rings of Power, που θα μας πάει στην 2η Εποχή, εκεί όπου φτιάχτηκαν τα Δαχτυλίδια της Εξαπάτησης από τον Σάουρον: 3 για τα Ξωτικά, 7 για τους Νάνους Βασιλείς και 9 για τους Βασιλείς των Ανθρώπων. Κάθε λεπτομέρεια που γινόταν γνωστή, γέμιζε με ενθουσιασμό. Υπήρχαν όμως πάντα οι σκεπτικιστές να εκφράσουν ενδοιασμούς για το ότι η Amazon θα αναλαμβάνε να τιμήσει την κληρονομιά του Τόλκιν, πατέρα και γιου, αλλά και του Πίτερ Τζάκσον και των 2 τριλογιών του.
Η πρώτη σεζόν, που κυκλοφόρησε πριν από 2 χρόνια, τους επιβεβαίωσε. Μέχρι το 5ο από τα 8ο επεισόδια, το The Rings of Power δεν προσέφερε κανέναν λόγο ενθουσιασμού. Κάπου εκεί, στα τελευταία 3 επεισόδια, φαινόταν ότι πάει να ξεπεράσει αυτή τη συνθήκη και τους περιορισμούς που επέβαλε το να συστήσει το σενάριο έναν κόσμο στον θεατή που δεν έχει καμία επαφή με τα βιβλία.
Εγώ, για κάποιον λόγο, πίστευα ότι αφού ξεκλείδωσε εκεί η σειρά, τότε η 2η σεζόν θα ήταν συναρπαστική. Αυτό το πίστεψα ακόμα περισσότερο επειδή η 2η σεζόν του House of the Dragon ήταν μέτρια και είπα στο μυαλό μου «ε, δύο μετριότητες δε θα τις έχουμε, να δεις η 2η σεζόν του The Rings of Power θα είναι πολύ καλή». Χωρίς καμία βάση αυτός ο συνειρμός, απλά ήθελα να το πιστέψω. Αφελώς. Κι ας πρόκειται για τη Νο1 σειρά σε όλο το Amazon Prime.
Η 2η σεζόν, που ξεκίνησε τέλος Αυγούστου, βρίσκεται ήδη στο 6ο της επεισόδιο και μέχρι αυτό το σημείο, είναι ξανά απογοητευτική. Δεν ξέρω αν σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγω επειδή έχω ως κριτήριο της τριλογία του Τζάκσον ή αυτό που φαντάζομαι έχοντας διαβάσει τα βιβλία. Ή αυτό που φαντάζομαι ότι θα έκανα εγώ στα σημεία όπου απαιτείται να παρεκκλίνω από τα βιβλία. Αλλά δεν βρίσκω άλλη λέξη από αυτή. Για την ακρίβεια, δεν βρίσκω κάτι λιγότερο βαρύγδουπο από το να χαρακτηρίσω τη σειρά τη μεγαλύτερη απογοήτευση που έχει υπάρξει σε επίπεδο σειρών.
2 πράγματα έχουν ενδιαφέρον στην σειρά στη 2η σεζόν
Δε μου έρχεται στο μυαλό κάποια άλλη περίπτωση όπου οι προσδοκίες να ήταν τεράστιες, όπου η αδημονία να ήταν τεράστια, και τελικά όλα να έπεσαν από μεγάλο ύψος και να έσκασαν στο έδαφος και να ξεχύθηκαν σαν καρπούζι.
Για να νιώσω κάποιον ενθουσιασμό στη 2η σεζόν, έφτασα στο 5ο επεισόδιο, εκεί όπου βλέπουμε την δημιουργία των 9 Δαχτυλιδιών από τον Σάουρον που έχει εξαπατήσει τον Κελέμριμπορ και τους Νάνους ήδη. Κι η αποτύπωση του Σάουρον στην κατάσταση που ήταν, πριν γίνει ένα Σκοτεινό Ξωτικό, είναι μέτρια. Και σε αυτό ευθύνεται και ο ηθοποιός.
Ξενέρωτη είναι και η παρουσία του Τομ Μπομπαντίλ που επίσης είναι ένα πρόσωπο που το περιμένουμε πώς και πώς, διότι θα έπρεπε κανονικά να υπάρχει στο Lord of the Rings, ορθά όμως ο Τζάκσον τον αφαίρεσε για να εξυπηρετήσει την κινηματογραφική αφήγηση.
Στην ουσία, τα 2 ενδιαφέροντα στη σειρά, είναι ότι βλέπουμε τη δημιουργία των Δαχτυλιδιών και το ότι ο Ξένος είναι, μάλλον, ο Γκάνταλφ.
Η Γκαλάντριελ ως χαρακτήρας, αλλά και ερμηνευτικά, είναι από τα μείον, ενώ είδαμε σκηνή όπου ο Έλροντ την φιλάει στο στόμα.
Δεν θέλω να είμαι σαν εκείνους τους εμμονικούς που από την πρώτη στιγμή είχαν άρνηση να τη δουν και είχαν βάλει στόχο της ζωής τους να την «θάψουν».
Τι επιχείρημα να βρει κανείς για να στηρίξει τη σειρά;
Αλλά δεν ξέρω αν θα μπορούσα να έχω κάποιο επιχείρημα για να πείσω κάποιον να δει τη σειρά, ιδίως κάποιον που έχει διαβάσει εις βάθος τον Τόλκιν. Και, φανταστείτε, εγώ δεν θεωρώ εαυτόν από τους πιο γνώστες του κόσμου του Τόλκιν, δεν έχω εντρυφήσει παρά σε ένα 50-60%. Αν, λοιπόν, εγώ, που είχα και αρκετά θετική προδιάθεση, που ακόμα και μετά την πρώτη σεζόν, ήλπιζα και στήριζα τη σειρά, φτάνω να την αποκαλώ ως τόσο μεγάλη απογοήτευση, τι λένε οι πιο φανατικοί.
Δε χρειάζεται να το φανταστείτε. Αν αναζητήσετε κριτικές, άρθρα, σχόλια στα social media, στα βίντεο στο Youtube, παντού, θα τα δείτε όλα.
Το μόνο στοιχείο που με κάνει να διατηρώ μια μικρή αμφιβολία για αυτό που δηλώνει ο τίτλος και για το πώς νιώθω για το The Rings of Power, είναι η ίδια η εποχή. Δεν είμαι βέβαιος πως η εποχή αντέχει επεισόδια 70 λεπτών και υπερανάλυση του κόσμου του Τόλκιν, που δεν είναι και ο πιο εύκολος για να τον καταλάβει κανείς, ιδίως ως προς τα ονόματα, τη γενεαλογία και τους συσχετισμούς.
Δε μπορώ να απαιτώ από όλους να έχουν το χάρισμα του Πίτερ Τζάκσον και να τα κάνουν όλα κατανοητά στον θεατή.
Όταν όμως μια σειρά με μπάτζετ 200 εκατομμυρίων ανά σεζόν, αγγίζει μια από τις ιερότερες fantasy μυθοπλασίες, θα πρέπει να είναι βέβαιοι οι συντελεστές πως θα κάνουν το τέλειο ή κάτι κοντά στο τέλειο. Ειδικά στο 2024 που ο κόσμος βλέπει περισσότερο παθητικά από ποτέ τις σειρές.
Η σειρά θα έχει άλλες 2 σεζόν, μίνιμουμ, και θέλω να κρατήσω μια ελπίδα πως θα μπορέσουν οι δημιουργοί και το καστ να αλλάξουν το συναίσθημα που διακατέχει ένα μεγάλο μέρος των θεατών.
