Στην πορεία της ζωής, με βάση τα βιώματά σου, τις προσλαμβάνουσες, αναπτύσσεις κάποιες θεωρίες. Όχι απαραίτητα επιστημονικά ελεγμένες ή με στόχο να τις καταστήσεις κανόνα, αλλά θεωρίες που εξυπηρετούν εσένα για να ερμηνεύεις πράγματα. Βλέποντας την πρώτη σεζόν της σειράς Severance, επιβεβαιώσα μια θεωρία που ξεκίνησε μέσα μου όταν είδα το Twin Peaks, μετά το Westworld και μετά το Yellowjackets. Όταν βλέπω σειρές ή ταινίες που μπορώ με δυσκολία να τις περιγράψω ή και να τις κατανοήσω συνειδητά, τότε είναι τρομερά υψηλού καλλιτεχνικού επιπέδου, τρομερής σύλληψης.
Αυτό δε σημαίνει πως ισχύει για όλους, διότι δεν αρέσουν σε όλους μας τα ίδια, αλλά το Severance είναι μια σειρά που δεν έχω βρει άνθρωπο να την είδε και να μην εντυπωσιάστηκε. Με όσα κατάλαβε. Κι εγώ δυσκολεύομαι σε αρκετά σημεία να ενώσω τις τελείες, υπάρχει πάντοτε η επιλογή να μπω στο Reddit ή να αναζητήσω ερμηνείες, αλλά δεν θέλω, μου αρέσει να έχω ένα κενό κομμάτι.
Το Severance είχε κυκλοφορήσει το 2022, περίπου 3 μήνες πριν από τη σειρά The Bear και τώρα, 3 χρόνια μετά, το The Bear ετοιμάζεται για την 4η σεζόν του, ενώ το Severance είναι εν εξελίξει της 2ης σεζόν του. Και μετά από 3 επεισόδια, μπορούμε να πούμε πως έχουμε μια σειρά που είναι ακόμα καλύτερη. Και, αν τότε μιλήσαμε για την καλύτερη σειρά της χρονιάς, φέτος θα πρέπει να είμαστε προς αυτή την κατεύθυνση, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.
Δεν είναι κάτι μετρήσιμο, κάτι που μπορεί να το μεταδώσει κανείς ως επιχείρημα, είναι απλά η αίσθηση βλέποντας τα 3 επεισόδια που έχουν κυκλοφορήσει.
Για να θυμηθείς κι εσύ πάνω κάτω τι έγινε στην 1η σεζόν της σειράς, να σου κάνουμε ένα μικρό recap. Α, αν δεν έχεις δει ακόμα την 1η σεζόν, τότε μη συνεχίσεις να διαβάζεις. Από δω και πέρα απευθυνόμαστε σε όσους έχουν ξεχάσει, όχι σε όσους δε γνωρίζουν.
Πώς εξελίσσεται η σειρά από το φινάλε της 1ης ως την αρχή της 2ης σεζόν
Στη σειρά Severance έχουμε μια εταιρεία, τη Lumon, που θέλησε να κάνει κάτι πρωτοποριακό, για να αυξήσει την παραγωγικότητα των υπαλλήλων και να μην αποσπώνται από εξωτερικά ερεθίσματα, τους χώρισε την συνείδηση. Έτσι, όταν πήγαιναν να εργαστούν, έμπαιναν στο ασανσέρ και με έναν συγκεκριμένο ήχο, ενεργοποιούνταν η συνείδηση της δουλειάς και απενεργοποιούνταν η συνείδηση της έξω ζωής. Δεν είχαν τίποτα να μοιραστούν μεταξύ τους έξω από τη δουλειά.
Αυτός ο διαχωρισμός γέννησε τους Innies, τους Μέσα, και τους Outies, τους Έξω. Ίδιο σώμα, άλλο μέρος της μνήμης ενεργοποιημένο. Συνήθως, στην εταιρεία αυτή πήγαιναν άνθρωποι που ήθελαν να αφήσουν πίσω τους ένα τραύμα από την έξω ζωή τους.
Ο Μαρκ πήγε γιατί είχε πεθάνει η γυναίκα του και ήθελε να έχει κάποιες ώρες μες στην ημέρα που δεν νιώθει τον πόνο της απώλειας. Μόνο που, στο φινάλε της πρώτης σεζόν, o Μέσα Μαρκ βλέπει τη γυναίκα του τη Τζέμα, που τελικά δεν έχει πεθάνει, αλλά δουλεύει στη Lumon με το όνομα Κα Κέισι και την αναγνωρίζει σε ένα σημείο που οι 4 βασικοί Innies έχουν καταλάβει τι κάνει η Lumon, γνωρίζουν πως έχουν έναν άλλον Έξω Εαυτό και θέλουν να κάνουν τη Lumon να πληρώσει.
Στην 1η σεζόν της σειράς, η Χελένα μαθαίνει ότι ο Έξω Εαυτός της είναι στην ουσία η κόρη του ιδρυτή της εταιρείας, άρα αυτή πήγε να αυτοκτονήσει εξαιτίας του εαυτού της, εφόσον έκανε αυτόν τον Διαχωρισμό για να πείσει τον κόσμο πως η Lumon είναι αξιόπιστη και για να λάβει η εταιρεία χρηματοδότηση. Όσο όμως είναι μέσα, συνεχίζει να υποσκάπτει την εταιρεία. Παρόλο που οι Innies γνωρίζουν για τους Outies και τούμπαλιν, εξακολουθούν να μη μπορούν να ενώσουν τις συνειδήσεις. Μόνο ο Ίρβινγκ μπορεί να το κάνει κάπως, καθώς είναι πολύ καιρό στην εταιρεία.
Ίσως, λοιπόν, στην πορεία της 2ης σεζόν, να δούμε να ανασύρονται σε όλους μνήμες που ανήκουν στον Μέσα ή στον Έξω Εαυτό και να ενώνουν στιγμιαία τις δύο οντότητες. Οπότε, θα υπάρχει ένα τεράστιο ενδιαφέρον ως προς το πώς θα δράσει η Χελένα, δεδομένου ότι η Innie της βοηθάει τον Μαρκ να βρει τη Τζέμα και να ανατρέψουν τους κανόνες της Lumon, την ώρα που η Outie της ζητά από την Σέλβιγκ να επιστρέψει στην εταιρεία.
Κι ο ρόλος της Σέλβιγκ (Πατρίσια Άρκετ) είναι Άρκετ-α σκιώδης και ίσως να μην είναι ο απόλυτος εργάτης του διαβόλου που είδαμε στην πρώτη σεζόν.
Είναι πάντως σε αυτά τα 3 επεισόδια τρομερή η σύγκρουση ανάμεσα στους Μέσα και στους Έξω, η διαφορά εξέλιξης, ότι ο Μαρκ ξέρει μέσα για τη Τζέμα, αλλά ο Μαρκ έξω δεν το μαθαίνει παρά στο 3ο επεισόδιο.
Ήδη έγραψα αρκετά, θα κλείσω εδώ το κείμενο, εκφράζοντας ξανά τον ενθουσιασμό μου για το Severance, για την ευφυΐα που υπάρχει στο σενάριο, για το πώς καταφέρνει να αναδείξει τις ικανότητες των ηθοποιών, για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί σε κάθε σκηνή και για μια πολύπλοκη πλοκή που ξεθεώνει το μυαλό και το διευρύνει.
Αυτά είναι απλά ένα catch up, θα επανέλθω με το τέλος της 2ης σεζόν προς τα μέσα Μαρτίου, με τη συνολική αποτίμηση.
