Περίεργο πράγμα αυτό με τις βαθμολογίες που έχουν ταινίες και σειρές σε IMDB, Rotten Tomatoes και Metascore. Τείνουμε όλοι να τις παίρνουμε πολύ στα σοβάρα. Και κάποιες φορές, μπορεί να μη δούμε μια ταινία ή σειρά επηρεασμένοι από μια χαμηλή βαθμολογία ή, χειρότερα, να τη δούμε επηρεασμένοι από υψηλή βαθμολογία, να μη μας αρέσει και να νιώθουμε πως είμαστε χαζοί ή ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα.
Στην περίπτωση της σειράς The Studio, που κυκλοφόρησε την Τετάρτη στο Apple TV, συνέβη κάτι παράξενο. Πριν 3 εβδομάδες περίπου, όταν είχε διανεμηθεί σε δημοσιογράφους που γράφουν για σειρές και σινεμά στις ΗΠΑ, ένα link με το πρώτο επεισόδιο, οι βαθμολογίες είχαν κάτι το οξύμωρο. Το The Studio είχε 5.1 στο IMDB και 100% στο Rotten Tomatoes. Τίποτα από τα 2 δε θα μπορούσε να ισχύει, από μια πρώτη αίσθηση από το trailer.
Δεν περίμενα όμως πως θα δω μια τόσο μεγάλη άνοδο στον πρώτο αριθμό και, επί της ουσίας, καμία πτώση στον δεύτερο. Διότι, μετά την διάθεση των 2 πρώτων επεισοδίων, η σειρά του Σεθ Ρόγκεν έχει βαθμολογία 7.5/10 και 97% αντίστοιχα, στις δύο πλατφόρμες. Κι από αυτό που είδα και ψυχανεμίζομαι, μπορώ να πω πως θα πέσει πολύ λίγο το ποσοστό, κάπου στο 90-93%, κι ότι θα ανέβει ο πρώτος αριθμός, για να στρογγυλοκαθίσει στο 8/10.
Τέτοια είναι η βαθμολογία που αξίζει στη σειρά, αν πρέπει να αποτυπώσουμε με έναν αριθμό, που είναι πάντα πιο κατανοητός, την ποιότητά της.
Ο Σεθ Ρόγκεν είναι και θα είναι στο top-3 των κωμικών, των δημιουργών κωμωδίας στην αμερικάνικη μυθοπλασία και το The Studio μπορεί να γίνει το κορυφαίο του πόνημα.
Η πλοκή της σειράς
Ο Ρόγκεν υποδύεται τον Ματ Ρέμικ, έναν υπάλληλο σε ένα κινηματογραφικό στούντιο, που του παρουσιάζεται η μεγάλη ευκαιρία της ζωής του, να γίνει επικεφαλής και να δίνει αυτός εγκρίσεις και απορρίψεις σε σενάρια. Για να κρατήσει όμως τη θέση που του προσφέρεται, πρέπει να κάνει μια ταινία με τίτλο και θέμα ένα αναψυκτικό, το Kool-Aid.
Καλείται να βρει σκηνοθέτη που θα του παρουσιάσει μια κεντρική ιδέα, ένα σενάριο, μέσα σε λίγα 24ωρα, και να αρχίσουν άμεσα τα γυρίσματα. Είναι απελπισμένος, καταλήγει σε μια επιλογή που δεν του αρέσει, μέχρι που εμφανίζεται μπροστά του ο Μάρτιν Σκορσέζε και του προτείνει ένα σενάριο για μια αίρεση στις ΗΠΑ και μια ομαδική αυτοκτονία, στην οποία εμφανιζόταν και το αναψυκτικό.
Ο Ματ νιώθει πως του έχει έρθει χρυσάφι στην πόρτα του και αγοράζει το σενάριο του Σκορσέζε, θεωρώντας πως αυτό θα του εξασφαλίσει τη θέση και θα τον συστήσει στις μεγάλες αίθουσες του Χόλιγουντ.
Μόνο που ο ιδιοκτήτης του στούντιο, προτιμάει το σενάριο του Νικ Στόλερ, όχι τον Σκορσέζε και ο Ρέμικ έχει ως πρώτη αποστολή να ρίξει άκυρο στον Μάρτιν και να βρει τρόπο να μεταπείσει τον Στόλερ που του ακύρωσε την αρχική συμφωνία. Κι όταν ακυρώνεις τον Σκορσέζε, σου κλείνουν πολλές πόρτες στο Χόλιγουντ.
Θυσιάζοντας αρκετά και επαναφέροντας σε θέση παραγωγού τη γυναίκα που αντικατέστησε, την Πάτι, ο Ματ θα μάθει σιγά σιγά πώς είναι να διοικείς μια κινηματογραφική βιομηχανία και πως η τέχνη δεν μπορεί να σταθεί μόνη της όταν είναι μπίζνα. Εμπλέκεται ένα τμήμα μάρκετινγκ που σου ορίζει το ποιοι ηθοποιοί είναι που απαιτούνται και πολλά ακόμα, άσχετα με το όραμα του δημιουργού.
Ο Ματ ονειρευόταν πάντα να παίρνει αποφάσεις για ταινίες, τώρα όμως κατανοεί πως η δουλειά αυτή περιέχει πολλά ζόρια και πολλούς ενοχλημένους δημιουργούς, σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ηθοποιούς. Γιατί, αρκετές φορές, ένα γεμάτο ταμείο, σημαίνει δυσαρεστημένος σκηνοθέτης.
Στα πρώτα δύο επεισόδια της σειράς, βλέπουμε τη διαδρομή του Ρέμικ ως παραγωγός, το πώς καλείται να εμπλακεί σε διάφορα στάδια μιας παραγωγής, την επαφή του με την αλήθεια του Χόλιγουντ. Τα πισώπλατα μαχαιρώματα, το γλείψιμο, τους εκβιασμούς, την ανακάλυψη πως δεν υπάρχουν δίπολα, δεν υπάρχει ηθικό και ανήθικο, καλό ή κακό, παρά μόνο ο ενδιάμεσος χώρος, που είναι θολός, πολυδιάστατος και ο νικητής είναι αυτός που εκμεταλλεύεται σωστά την κάθε περίσταση. Χωρίς φραγμούς ή ηθικολογίες.
Η σειρά The Studio έχει ως κωμικό χαρακτήρα, αυτόν που προσδίδει ο ίδιος ο Ρόγκεν με την αδεξιότητά του, με την αγχώδη διαταραχή του, που τα βάζει ως στοιχεία του χαρακτήρα του και τα επιδεινώνει μέσω των στοιχείων που έχουν οι έτεροι χαρακτήρες, όπως οι χειριστικές Πάτι (Κάθριν Ο’ Χάρα) και Μάγια (Κάθριν Χαν), ή ο κολλητός του και δεξί του χέρι, ο Σαλ.
Ο χαρακτήρας του Ρόγκεν στη σειρά είναι σαν ένα νεογέννητο αρσενικό λιοντάρι που το έχουν πετάξει μέσα σε μια αγέλη με λέαινες και πρέπει να μάθει να κυνηγά σαν αυτές.
Φτάνοντας ως εδώ, ίσως δε χρειαζόταν να γράψω όλο αυτό το κείμενο για τη σειρά. Ίσως αρκούσε να πω ότι για να αποδέχτηκε ο Μάρτιν Σκορσέζε να κάνει γκεστ για πρώτη φορά σε σειρά, λέει πολλά!
