Από τον Δεκέμβριο του 2022, όταν και ολοκληρώθηκε η 2η σεζόν, πέρασαν 2 χρόνια και 2 μήνες μέχρι την πρεμιέρα της 3ης σεζόν του White Lotus στο φινάλε του Φεβρουαρίου. Η 3η σεζόν μιας από τις πιο συζητημένες σειρές των τελευταίων ετών, με μια από τις μεγαλύτερες αποδοχές στο κοινό παγκοσμίως, ακολούθησε τις πολύ μεγάλες προσδοκίες που δημιούργησε ο ίδιος ο μύθος της σειράς. Οι προσδοκίες αυτές, μετά τα 3 επεισόδια που έχουν κυκλοφορήσει, πέφτουν ελαφρώς κάτω από τον πήχη.
Το πιθανότερο είναι πως η αφήγηση στο White Lotus δεν διαφέρει ιδιαίτερα στην 3η σεζόν σε σχέση με την 1η ή τη 2η, αλλά μιλάμε και για άλλες εποχές. Ναι, όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, το 2022 και το 2020, είναι όντως άλλες εποχές, πολύ διαφορετικές, ιδίως ως προς το κοινό που βλέπει τη σειρά και εν γένει σειρές. Τουλάχιστον έτσι το νιώθω εγώ, σε μένα λειτουργούν πια πολύ διαφορετικά τα πράγματα.
Χωρίς πλοκή, ουσιαστικά, μετά από 3 επεισόδια το The White Lotus
Η πλοκή στο The White Lotus μεταφέρεται στην Ταϊλάνδη, όπου αριβάρουν διάφοροι Αμερικάνοι για να περάσουν μια εβδομάδα σε ένα ξενοδοχείο όπου η ευεξία είναι το παν και καλούνται μέχρι και να τοποθετήσουν τα κινητά τους σε ένα σακουλάκι και να μην τα αγγίξουν μέχρι την αποχώρησή τους.
Η οικογένεια Ράτλιφ, o πατριάρχης Τίμοθι, η αλλοπαρμένη μητέρα Βικτόρια, ο ματσό και μαλ… μεγάλος γιος, ο Σάξον, η κόρη Πάιπερ και ο μικρός γιος Λόχλαν. Οι 3 milfs, οι 2 single, Ζακλίν, Λόρι και Κέιτ. Ο μεσήλικας Ρικ Χάτσετ με την νεαρή σύντροφό του, την Τσέλσι, που θέλει να λέει πως τον πλησίασε για τα λεφτά του, αλλά εκείνη τον θεωρεί αδελφή ψυχή της. Και κάποιοι από όσους δουλεύουν στο ξενοδοχείο. Όλοι τους είναι σημαντικά κομμάτια της ιστορίας.
Μόνο που η ιστορία, στα 3 πρώτα επεισόδια, αγνοείται. Ξεκινάει το πρώτο επεισόδιο με πυροβολισμούς και νεκρούς, κάνει ένα cliffhanger και μετά αρχίζει την υπόθεση από την αρχή. Σε αυτά τα επεισόδια, κοντά 3 ώρες σύνολο, δεν έχει υπάρξει ούτε ένα εμφανές στοιχείο που να συνδέεται με το βασικό περιστατικό στο οποίο φαίνεται ότι θα καταλήξει το White Lotus.

Για δύο από τους χαρακτήρες, τον πατέρα Ράτλιφ και τον Ρικ Χάτσετ, υπάρχουν στιγμές που υποδηλώνεται ότι έχουν αφήσει ένα αρκετά σκοτεινό παρελθόν στις ΗΠΑ, κάποια στιγμή ο Ράτλιφ γίνεται καταζητούμενος από το FBI, αλλά δεν διατίθεται καμία λεπτομέρεια για τους λόγους. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το μυστήριο έχει πάει σε υπερβολικό βαθμό, ώστε να καθίσταται δύσκολο να παρακολουθήσεις τη σειρά.
Προσπαθώ να θυμηθώ πώς ήταν τα πράγματα στις 2 σεζόν, αν ένιωθα το ίδιο, αλλά έχει περάσει τόσος καιρός που δε θυμάμαι. Και δε θυμάμαι για ποιον λόγο ξεκίνησα να βλέπω το White Lotus και μου άρεσε. Ίσως να ήταν η Τζένιφερ Κούλιτζ ο λόγος.

Ενώ οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες, ενώ βλέπουμε τους συσχετισμούς, ενώ είμαι καθολικά γοητευμένος από την Έιμι Λου Γουντ που υποδύεται την Τσέλσι, δεν βλέπω κάποια ιστορία να τους ενώνει όλους αυτούς, πέραν του ότι βρέθηκαν στο ίδιο ξενοδοχείο. Προφανώς, στη συνέχεια θα εμφανιστεί ο συνεκτικός ιστός, αλλά είναι ήδη too much να έχουν περάσει 3 ώρες και όλα να είναι θολά.
Το πιθανότερο είναι πως θα συνεχίσω να βλέπω White Lotus μέχρι το φινάλε της σεζόν και μετά από 3-4 επεισόδια θα το αποθεώνω, αλλά θα είναι ένας αυθορμητισμός, μια παρόρμηση της στιγμής. Η γενική εικόνα για το White Lotus είναι ότι στην 3η σεζόν βασίζεται υπερβολικά πολύ στο brand του και στο ότι έχει διαμορφώσει το κοινό του ως προς το τι να περιμένει, που δεν αλλάζει μανιέρες. Αν δεν υπήρχε κι η σκηνή με τον Πάτρικ Σβαρτσενέγκερ γυμνό ή η σκηνή με τα φίδια που απελευθέρωσε πραγματικά ο Γουόλτον Γκόγκινς, δεν ξέρω τι θα συζητούσε το κοινό για τη σειρά.
Μοιάζει πολύ ψυχογραφική, σε βαθμό που δεν είναι πια τόσο γοητευτικός όσο ήταν στο παρελθόν.
Τουλάχιστον, διατηρεί το legacy του ως προς τα τοπία και δημιουργεί αυτό το ρεύμα ενδιαφέροντος για τα μέρη που δείχνει.