Όταν γίνεσαι παγκόσμιος, όταν είσαι ένα είδωλο διεθνούς κλίμακας, όταν προσφέρεις χαρά σε ένα έθνος 170 εκατομμυρίων για 20 χρόνια, τότε προφανώς και δεν ανήκεις μόνο στην οικογένεια σου. Όσο είσαι μικρός είσαι παιδί όλων κι όσο είσαι ηλικιωμένος, είσαι μπαμπάς και παππούς όλων. Έτσι ίσχυε με τον Pele όσο ήταν εν ζωή. Κι έτσι ίσχυσε και στο τελευταίο του ταξίδι, στην κηδεία του.
Ήταν, μέχρι ενός σημείου, κατανοητό και ανεκτό που η κόρη και ο γιος του πόσταραν στα social φωτογραφίες μαζί του όσο ήταν στα τελευταία του, όσο ήταν ετοιμοθάνατος. Πολλές φορές όμως, αν μπεις στην διαδικασία της έκθεσης, δεν είναι και πολύ μακριά η υπερέκθεση. Στην παραπάνω ρούγα βρίσκεται και έχει το κακό συνήθειο να κάνει βεγγέρες που θυμίζουν αρμένικη βίζιτα.
Αυτό που συνέβη στην κηδεία του Pele, ήταν ένα τσίρκο. Φυσικά, αυτό το κρίνουμε όχι μόνο με τον δικό μας αξιακό κώδικα, αλλά επηρεασμένοι και με τα έθιμα και την κουλτούρα του θανάτου που έχουμε συνηθίσει στα μέρη μας.
Αλλά εδώ δεν υποστηρίζουμε πως ο θάνατος πρέπει να είναι θρήνος, πρέπει να είναι αλύχτισμα και να χτυπιούνται αυτοί που μένουν να θυμούνται, μέχρι να βγάλουν αίμα από το στόμα τους. Άλλωστε, στη Λατινική Αμερική ο θάνατος είναι κι αυτός μια μέρα γιορτής και τιμής του νεκρού. Όχι μια μέρα για να πονάς που έφυγε. Μια μέρα για να γελάς που σου προσέφερε αναμνήσεις.
Άλλο μια κηδεία-γιορτή κι άλλο μια κηδεία-τσίρκο
Από αυτό όμως μέχρι να βγάζει κανείς σέλφι με έναν νεκρό, υπάρχει μια απόσταση που όποιος την διανύει, στο τέρμα της είναι λιγότερο άνθρωπος. Ή, έστω, λιγότερο άνθρωπος απ΄αυτό που έχουμε συμφωνήσει ότι θα έπρεπε να σημαίνει αυτή η ιδιότητα.
Με τις ευλογίες της οικογένειας, των ίδιων του των παιδιών, αλλά και με τη συμβολή του Gianni Infantino, που έχει ξεδιπλώσει όλο του το τσιρκολίκι από την ημέρα που ξεκίνησε το Μουντιάλ, τόσο που δεν είχε προλάβει να δείξει σε τόσα χρόνια παρουσίας στα αξιώματα της FIFA, ο Pele έγινε κάτι παραπάνω από ένα αξιοθέατο, από ένα τιμώμενο πρόσωπο: έγινε θέαμα.
«Είδα τον Pele μέσα στο φέρετρο». Αυτό θα έχουν να αφηγούνται κάποιοι ξέμπαρκοι που βρέθηκαν στον VIP χώρο. Από τους απλούς ανθρώπους, από τους φτωχούς που έβλεπαν τον Pele ως τον ίνδαλμα τους, άντε να το δεχτώ. Από τους Infantino τούτου του κόσμου, είναι τουλάχιστον ιλαροτραγικό να το βλέπεις αυτό.
Οφείλεις ως αξιωματούχος να διατηρείς μια αξιοπρέπεια, να σέβεσαι, να φροντίζεις για το εθιμοτυπικό, όσο τυπικό κι αν είναι. Σεβασμό σε έναν νεκρό που είναι στο φέρετρο δείχνεις. Σεβασμό σε ένα κειμήλιο, σε έναν εθνική θησαυρό της Βραζιλίας δείχνεις. Οι σέλφι μπορούν να περιμένουν για μετά την κηδεία. Η μικροπολιτική σου μπορεί να περιμένει για μετά την κηδεία.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
«-Πώς προφέρεις τον Pele; – Εύκολα: Θ-Ε-Ο-Σ»: Ο Pele μέσα από τα μάτια των άλλων
Pele: Οι κόρες του έβγαζαν φωτογραφίες πάνω από το φέρετρο και ο Infantino selfie
