Περιεχόμενα
Το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο. Και αυτό είναι αναπόσπαστο στοιχείο της γοητείας του. Αλλά το βράδυ της Τρίτης (18/4), στο Λονδίνο, τίποτα το άδικο δεν υπήρξε στο δρόμο της πρόκρισης της Ρεάλ Μαδρίτης στα ημιτελικά του Champions League, εις βάρος της Τσέλσι.
Ένα δεύτερο «σβηστό» 2-0 και η «Βασίλισσα» τελείωσε τη δουλειά. Απλά και εύκολα. Ήταν ένας θρίαμβος της λογικής το να τιμωρηθούν οι «μπλε» για την αλαζονική και εντελώς αντιποδοσφαιρική προσέγγιση που επί μακρόν έχουν επιδείξει.
Δεν φτιάχνονται έτσι οι ομάδες. Μαζεύοντας δηλαδή απλώς καλούς παίκτες, ξοδεύοντας αλόγιστα, χωρίς να εξετάζεται καθόλου το κομμάτι της συνοχής ή να δίνονται οι δέουσες κατευθυντήριες γραμμές για το πού και πώς θες να πας.
Και χωρίς να υπάρχει ο προπονητής για το υποστηρίξει. Σύμφωνοι, δεν είναι σωστό να φορτώνεται πολλές ευθύνες ο Φρανκ Λάμπαρντ. Ο «καημένος» γύρισε άρον άρον για να βγει η σεζόν, από αγάπη στο κλαμπ που υπηρέτησε περίφημα ως ποδοσφαιριστής και μετά το λάθος του scouting, γιατί τέτοιο ήταν ο Γκρέιαμ Πότερ.
Αλλά καταστρέφει, ίσως ανεπανόρθωτα, το όνομά του ως κόουτς. Έγινε ο πρώτος τέτοιος, στα 118 χρόνια ιστορίας της ομάδας του δυτικού Λονδίνου που άρχισε με τέσσερις ήττες στα ισάριθμα πρώτα παιχνίδια του στον πάγκο. Κηλίδα, μεγάλη.
Όμως, ξαναλέμε, δεν (μπορεί να) φταίει αυτός που παρέλαβε καμένη γη. Ούτε η προπονητική του ως τώρα πορεία έχει πείσει πως θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ διαφορετικό.
Ο Μπόλι και η μη επαφή με την πραγματικότητα
Καταπώς συχνά και σωστά λένε, το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Ο Τοντ Μπόλι ξόδεψε μια περιουσία για να γίνει ο ιδιοκτήτης της Τσέλσι, αλλά η φούρια που έχει να δει την επένδυσή του να αποδίδει αγωνιστικά δεν συνάδει με το άθλημα όπως αυτή τη στιγμή εξελίσσεται. Εδώ έλεγε πριν από το πρώτο ματς στο «Μπερναμπέου» πως η ομάδα του θα κέρδιζε 3-0 εκεί μέσα τη Ρεάλ, ναι, τόση είναι η επαφή του με το ρεαλ-ισμό…
Κοντά 600 εκατ. ευρώ (!) έχουν δοθεί για μεταγραφές από το καλοκαίρι κι έπειτα, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα συνονθύλευμα ομάδας. Γεμάτη ταλέντο ναι, αλλά χωρίς ψυχή, χωρίς δομή. Η χρονιά θα κλείσει δίχως τίτλο και ακόμα χειρότερα, η επόμενη θα είναι δίχως ευρωπαϊκή συμμετοχή – η 11η θέση την τρέχουσα στιγμή στην Premier League δεν αφήνει χώρο για τίποτα άλλο.
Το μέλλον της Τσέλσι μπορεί να είναι πολύ πιο ζοφερό
Και το χειρότερο ίσως δεν έχει ακόμα έρθει. Το προσεχές καλοκαίρι η Τσέλσι θα κληθεί να διαλέξει σωστά προπονητή. Γιούλιαν Νάγκελσμαν και Λουίς Ενρίκε είναι τα ονόματα που ακούγονται περισσότερο. Θα δεχτεί όμως κάποιο από αυτούς ή ένας άλλος της ελίτ του χώρου, να έρθει σε μια ομάδα με εντελώς αλλοπρόσαλλο ρόστερ κοντά 40 παικτών; Και χωρίς να είναι καθόλου σίγουρο πως θα μπορεί να πάρει τους παίκτες που θα ζητήσει για να υπηρετήσει το όραμά του;
Επιβάλλεται να ρυθμιστεί το κολοσσιαίο έλλειμα στο ταμείο που δημιούργησε η αλόγιστη μεταγραφική πολιτική. Η Τσέλσι δηλαδή πρέπει να πουλήσει για να εξισορροπήσει τα «έσοδα-έξοδα» και ταυτόχρονα δεν θα μπορέσει να βγει ξανά στο παζάρι σε φάση «πληρώνω όσο όσο», ειδικά καθώς τα έσοδά της χωρίς Champions League θα είναι κατά πολύ μειωμένα.
Οπότε; Πρέπει να παρακαλά να βρει αγοραστές για όσους θα ψάξει να πουλήσει και μάλιστα σε «σωστές» τιμές. Και την ίδια στιγμή, παίκτες όπως οι Έντσο Φερνάντες, Μιχάιλο Μούντρικ, Ζοάο Φέλιξ (θέλουν να τον κρατήσουν, είναι δανεικός από την Ατλέτικο Μαδρίτης), Γουέσλεϊ Φοφανά να καταφέραν να φτάσουν στο επίπεδο, αγωνιστικό και οικονομικό, των προσδοκιών. Good luck with that υπό τέτοιες δυσμενείς συνθήκες…
