Περιεχόμενα
Απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης σου φταίει το χαμηλό μπάτζετ. Απέναντι στην ΤΣΣΚΑ σου φταίει το χαμηλό μπάτζετ. Απέναντι στη Βιλερμπάν; Απέναντι στη Μονακό; Απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα; Ο Παναθηναϊκός έχει γεμίσει μιζέρια και εύκολες δικαιολογίες τα τελευταία δύο χρόνια κι αυτή η νοοτροπία έχει ποτίσει τον οργανισμό από τα αποδυτήρια μέχρι το γήπεδο, με αποτέλεσμα να έχει ξηλωθεί εντελώς η νοοτροπία νικητή που είχε η ομάδα μέχρι και την τελευταία πρόσληψη του Ρικ Πιτίνο.
Από τον Ιανουάριο του 2020 μέχρι σήμερα, ο Παναθηναϊκός διά στόματος των παραγόντων του, αναφέρεται διαρκώς στο χαμηλό ταβάνι λόγω του μικρού μπάτζετ, σε δυσκολίες, σε προβλήματα. Όταν έρχεται ένας καινούργιος παίκτης, αγνοεί παντελώς την πίεση για τη νίκη, τα παίρνει όλα στο χαλαρό και έχει έτοιμη τη δικαιολογία για απανωτές ήττες στην Ευρωλίγκα. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό. Με τέτοια νοοτροπία, δεν πρόκειται ποτέ να κάνει καμία ομάδα κάτι παραπάνω. Με το ζόρι μπορεί να κάνει μια ομάδα αυτό που της αναλογεί.
Κι όταν μάλιστα έχει στελεχωθεί άσχημα και έχει έναν προπονητή πελαγωμένο, τότε θα πάει χειρότερα κι απ΄αυτό που ενδεχομένως να μπορεί.
Ας είμαστε λογικοί. Ναι, με 5.5 μύρια αγωνιστικό μπάτζετ δεν παίρνεις παιχταράδες. Αλλά εδώ μιλάμε για κάκιστη διαχείριση των χρημάτων. Ποια ομάδα στο σύγχρονο μπάσκετ επιλέγει να διαθέσει ποσό 1 εκατομμυρίου και βάλε στη θέση 4, αντί να πάει να πάρει έναν καλό άσο; Ποιος απορρίπτει τον Νέιτ Γουόλτερς για να πάρει τον Κέντρικ Πέρι; Δεν ισχυρίζομαι πως αν είχαν πάει αντίστροφα οι δυο τους, ότι θα είχαν την ίδια απόδοση. Μπορεί στον Παναθηναϊκό αυτής της νοοτροπίας ο Γουόλτερς να ήταν χάλια και ο Πέρι στον Ερυθρό να πετούσε. Η λογική όμως λέει ότι δε μπορείς ως ομάδα να πας σε 5 παίκτες-στοιχήματα με μηδέν εμπειρία Ευρωλίγκας.
Η λογική λέει ότι ελαχιστοποιείς το ρίσκο αν επιλέξεις για την κομβικότερη θέση στο μπάσκετ, τη θέση 1, παίκτη που γνωρίζει από Ευρωλίγκα κι ας έχει μικρότερο επιθετικό ταλέντο. Ο Γουόλτερς δεν έκανε με τον Ερυθρό χθες κάποια εμφάνιση επική. Ούτε εμφάνιση που δεν μας έχει συνηθίσει. Αυτή είναι η απόδοση του 4 χρόνια τώρα στην Ευρωλίγκα, είτε στη Ζαλγκίρις είτε στη Μακάμπι είτε πιο πριν πάλι στον Αστέρα.
https://www.youtube.com/watch?v=sG694C_cQv8
Ο Παναθηναϊκός απέρριψε τον Γουόλτερς για τον Πέρι
Ναι, είχε τραυματισμούς. Ναι, θα ήταν μεγάλο ρίσκο να έχει η ομάδα και Νέντοβιτς και Γουόλτερς. Αλλά σίγουρα είναι μικρότερο ρίσκο από το να πάρεις έναν παίκτη 29 ετών με μηδέν εμπειρία στην Ευρωλίγκα, ο οποίος δεν έχει δείξει και τίποτα το σπουδαίο και να του δώσεις τη μπαγκέτα του ενορχηστρωτή. Πιθανότατα ο Πέρι δεν είναι τόσο κακός παίκτης. Είναι όμως παίκτης που δεν μπορεί να αντέξει τις παραπάνω ευθύνες. Αν ήταν δεύτερος playmaker για 12-15 λεπτά, θα έδινε περισσότερα πράγματα. Δυστυχώς όμως, κάποιος τον επέλεξε για πρώτο.
Και γράφω «κάποιος», γιατί δεν μπορεί το μυαλό να πιστέψει ότι ο Δημήτρης Πρίφτης ή οι Διαμαντίδης-Αλβέρτης-Παππάς συμμετείχαν σε μια απόφαση να πάρουν τον Πέρι αντί του Γουόλτερς. Προφανώς αυτοί το επέλεξαν, αλλά δεν καταπίνεται. Είναι εξ ορισμού λάθος επιλογή, απ΄αυτές που θέτουν σε κίνδυνο την δική σου πορεία, την αξιοπιστία, το όνομα στην αγορά. Δηλαδή ο Δημήτρης Πρίφτης που έχτισε ένα όνομα 3 χρόνια στο Καζάν, μέσα σε ένα μήνα στον Παναθηναϊκό το διέλυσε.
Αυτό είναι κάτι που επίσης πρέπει να διερευνηθεί. Τα τελευταία χρόνια, οι προπονητές που φεύγουν από τον Παναθηναϊκό, εξαφανίζονται μετά. Ο Αργύρης Πεδουλάκης πήγε στο Περιστέρι, αλλά δεν κράτησε πάνω από μερικούς μήνες. Ο Γιώργος Βόβορας δεν έχει κάτσει σε πάγκο από πέρσι τον Δεκέμβριο. Ο Όντετ Κάτας επίσης αγνοείται. Κι ο Δημήτρης Πρίφτης αν φύγει – που όπως πάνε τα πράγματα, δε φαίνεται τρόπος να μένει για πολύ – δεν πρόκειται να βρει πρόταση της προκοπής με ένα τόσο οικτρό τελευταίο δείγμα.
Ο Παναθηναϊκός έχασε με 33 πόντους από τον Ερυθρό Αστέρα και έβαλε μόλις 48 πόντους. Αυτό δεν είναι ζήτημα μπάτζετ. Όσο κακή στελέχωση κι αν έχει ο Παναθηναϊκός, δεν είναι η απόσταση του από τον Ερυθρό αυτοί οι 33 πόντοι και η τραγική επιθετική συγκομιδή. Και να σκεφτεί κανείς ότι από τον Αστέρα έλειπε και ο Ιβάνοβιτς, που είναι επίσης ένας άσος τον οποίο δεν έχει ούτε κατά διάνοια σε ικανότητα ο Παναθηναϊκός.
Είναι πολλά τα ζητήματα στην ομάδα πια. Πώς γίνεται να υπάρχουν στα γκαρντ οι Μέικον, Φέρελ, Πέρι, Μποχωρίδης, Σαντ Ρος και να μην κάνει ούτε ένας απ΄αυτούς για βασικός άσος; Πώς γίνεται ούτε ένας απ΄αυτούς να μην ξέρει τα βασικά; Ποιος έδωσε συγκατάθεση για να έρθει ο Φέρελ, που είναι ίδιος ακριβώς παίκτης με τον Πέρι και τον Μέικον, ενώ δεν λείπει αυτό από την ομάδα; Πώς γίνεται να επιλέγει ένας προπονητής να έχει 3 παίκτες κοντούς, με σχεδόν κακή δημιουργική ικανότητα, με μηδέν εμπειρία από Ευρωλίγκα, που πάνε γιούργια απέναντι σε 2-3 αντιπάλους και χάνουν πανεύκολα τη μπάλα;
Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις επίσης γιατί χθες, σε ένα ματς χαμένο από το 24ο λεπτό, ο Μαντζούκας μπήκε μόλις 2 λεπτά πριν το τέλος. Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις πως η περσινή κακοφτιαγμένη ομάδα, θα έριχνε άνετη 20αρα στη φετινή, κι ενώ το μπάτζετ είναι ακριβώς ίδιο. Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις γιατί δεν έμεινε ο Δίπλαρος αντί του Μποχωρίδη που είναι μη επαρκής για την Ευρωλίγκα και δεν τον εμπιστεύεται κιόλας ο Πρίφτης.
Κι αυτή η μη εμπιστοσύνη δεν εμφανίστηκε ξαφνικά. Από την πρώτη στιγμή είναι έτσι. Άρα το καλοκαίρι που τον κράτησε, τον κράτησε γνωρίζοντας πως δεν θα τον χρησιμοποιεί. Εκτός κι αν δεν τον κράτησε ο κόουτς Πρίφτης, αλλά του τον φόρτωσαν.
Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για τον Κασελάκη που είναι τραγικός φέτος. Πώς γίνεται πέρσι να ήταν ένας τίμιος ρολίστας και φέτος να μην βλέπεται ούτε αυτός και να μην έχει κάνει ούτε ένα ματς σχετικά καλό, είτε στην Ευρωλίγκα είτε στο πρωτάθλημα; Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις που προτιμήθηκε να αποδεσμευτεί ο Ντιαλό ή ο Χουγκάζ, που σίγουρα δε θα τα πήγαιναν χειρότερα από τον Οκάρο Γουάιτ, τον Έβανς ή τον Κασελάκη και τον Σαντ Ρος.
Δε γίνεται να φταίει πάλι ο προπονητής
Όλα τα παραπάνω δεν είναι ζήτημα μπάτζετ. Είναι ζήτημα κακών επιλογών. Επιλογές που δεν πάνε μόνο στον προπονητή. Πάνε και στον τεχνικό διευθυντή, τον κ. Νίκο Παππά, που 3 χρόνια τώρα δε θα λέγαμε πως έχει δείξει κάτι το ιδιαίτερο στο σκάουτινγκ. Σίγουρα πάντως έχει χάσει και credits λόγω έλλειψης χρημάτων, όπως στην περίπτωση του Χέρβι της Μπολόνια, που ήταν κλεισμένος αλλά χάθηκε.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα αδιέξοδο που δεν διαφαίνεται έξοδος πουθενά. Αφήνουμε στην άκρη τις ήττες. Είναι πολλές οι τραγικές εμφανίσεις. Η ομάδα δεν έχει μπορέσει να φτιάξει έναν κορμό που να παράγει ένα συγκεκριμένο μπάσκετ. Ο Ερυθρός, η Ζαλγκίρις, η Βιλερμπάν, η Μονακό, η Άλμπα, ομάδες δηλαδή που είναι στα ίδια κυβικά οικονομικά ή δεν έχουν την εμπειρία ως οργανισμοί, έχουν μια στόχευση, έχουν μια φιλοσοφία και παίρνουν παίκτες που να ταιριάζουν σε αυτή και να προσαρμόζονται εύκολα. Ο Παναθηναϊκός τι έχει; Τι έχει προστεθεί φέτος για παράδειγμα στην ομάδα που πήγε να φτιάξει πέρσι ο Κάτας με την πεντάδα των δίμετρων; Τίποτα.
Μέσα σε όλα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει πλέον την ευχέρεια να «κάψει» άλλον ένα προπονητή. Δε γίνεται όλοι να είναι κακοί, δε γίνεται όλοι να μην κάνουν. Όταν μια σχέση σου δεν πάει καλά, λες ότι φταίει ο άλλος. Όταν όμως όλες οι σχέσεις σου έχουν την ίδια εξέλιξη και κατάληξη, τότε μάλλον εσύ έχεις το πρόβλημα.
Αν είναι κι ο Πρίφτης ανεπαρκής για τον πράσινο πάγκο, τότε ποιος μένει ευρωπαϊκά που να μπορεί κάτι να κάνει; Ποιος προπονητής θα έρθει στην ομάδα γνωρίζοντας ότι σε 2 μήνες μπορεί να φύγει; Είναι ο Ράντονιτς, ο Μίτροβιτς ή ο Πάρκερ τόσο καλύτεροι προπονητές από τον Πρίφτη; Δεν το πιστεύω. Άρα, ακόμα κι αν φύγει ο Πρίφτης, που όντως προς το παρόν δεν πείθει, ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση που να μπορεί κάποιος να πει πως θα είναι για καλύτερα;
Αυτά τα ερωτήματα δεν έχουν προφανώς απάντηση από εμάς που παρακολουθούμε το μπάσκετ. Και γι΄αυτό ο Παναθηναϊκός μοιάζει εγκλωβισμένος.
