Το μπασκετικό ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός επέστρεψε στο ελληνικό πρωτάθλημα μετά από 33 μήνες και όλα όσα συζητούσαμε πριν το ματς, πετάχτηκαν στα σκουπίδια γιατί κανείς δεν είχε υπολογίζει πως ο Ολυμπιακός θα είχε μόνο 2 παίκτες να τον κουβαλήσουν και στην αντίπερα όχθη, ο Παναθηναϊκός θα εμφάνιζε τον περσινό Νέντοβιτς που σμπαράλιαζε όπως ήθελε τις αντίπαλες άμυνες.

Είναι σχετικά γνωστή και διαδεδομένη η εξής θυμοσοφία: υπάρχει η αλήθεια, υπάρχει το ψέμα, υπάρχει και η στατιστική. Αρκετοί νομίζουν πως το κάθε ένα καταλαμβάνει τη δική του περιοχή. Δεν είναι όμως έτσι. Και τα τρία συνδέονται με ένα διάγραμμα τύπου Wenn, με τη στατιστική να βρίσκεται ανάμεσα τους σαν το τρίτο πρόσωπο στη σχέση. Και το παίζει διπλό ταμπλό.

Η στατιστική λοιπόν πριν το ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είχε τον Ολυμπιακό να σουτάρει στη Basket League με ποσοστό 40% και άνω στο τρίποντο και τον Παναθηναϊκό να σουτάρει με ποσοστό κάτω από 30%. Μάλιστα, για τους πράσινους αυτό το χαμηλό ποσοστό τους ακολουθεί και στην Ευρωλίγκα. Δεν είναι δηλαδή μικρό το δείγμα ή κάποιες ιδιαίτερες συγκυρίες. Μιλάμε για σχεδόν δύο μήνες αγώνων, με 7 στο πρωτάθλημα, 11 στην Ευρωλίγκα και άλλους 2 στο Super Cup. Κι εκεί είχε κάκιστα ποσοστά.

Ήρθαν όλα τα παραπάνω να καταστρατηγηθούν μέσα σε ένα δεκάλεπτο, το 4ο. Εκεί ο Ολυμπιακός είχε 0/9 τρίποντα, με 3 του Ουόκαπ απόλυτα ελεύθερα και δύο ακόμα (Σλούκας, Ντόρσεϊ) που ήταν ημιμαρκαρισμένα. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη είχε 7/10 και μάλιστα σκόραρε 4 συνεχόμενα στο διάστημα που πέρασε μπροστά. Στο 69-64 ακολούθησε ένα γκολ-φάουλ του Νέντοβιτς και από το 69-67 είχαμε την εξής διακύμανση: 69-70, 70-73, 72-76, 74-79.

Αν βάλουμε κι ότι πριν το γκολ-φάουλ του Νέντοβιτς ο Παναθηναϊκός είχε σκοράρει με τρίποντο, τότε μιλάμε για 6 σερί επιθέσεις τριών πόντων. Δύο απ΄αυτές κιόλας με κρεμασμένο αντίπαλο πάνω τους. Ένα τρίποντο του Νέντοβιτς από τα 9 μέτρα με τον Φαλ μπροστά του, που σε όλο το ματς δεν είχε αφήσει τα γκαρντ του Παναθηναϊκού να κάνουν ούτε μισό ντράιβ, κι ένα τρίποντο του Σαντ Ρος με τον Ντόρσεϊ να του κάνει και φάουλ που δεν δόθηκε.

Τα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός πάντοτε επηρεάζουν τη συνέχεια των ομάδων

Όλα τα παραπάνω, με βάση την ως τώρα εικόνα των δύο ομάδων, είναι απιθανότητες. Ο Ολυμπιακός ήταν το φαβορί, ο Παναθηναϊκός θα έπαιζε για τη νίκη, αλλά όλοι είχαμε στο μυαλό μας πως μια ήττα με κάτω από 10 πόντους θα ήταν ευπρόσδεκτη. Κι είναι γραφικοί αυτοί που κατόπιν εορτής κάθονται και γράφουν «πού είστε εσείς που μιλούσατε για 20άρες και άνετες νίκες;», λες και οι ίδιοι περίμεναν ότι ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει ή ότι θα έχει τέτοια ευστοχία στο πιο κρίσιμο σημείο.

Πόσα μπορεί να αλλάξει αυτό το αποτέλεσμα για τις δύο ομάδες; Ο Ολυμπιακός σίγουρα δε θα ήθελε να του αλλάξει πολλά σε σχέση με την απόδοση του πριν το ντέρμπι. Έπαιζε καλά, είχε σταθερότητα και θεωρώ λάθος τις συνεχείς γκρίνιες προς τον Μπαρτζώκα που όντως στο δεύτερο ημίχρονο έσφιξε το rotation. Τι θα κάνατε όμως στη θέση του όταν ξέρετε πως αυτό το ματς είναι κριτήριο για τη δουλειά σας, άσχετα του τι κάνατε πριν απ΄αυτό; Με πόσο καθαρό μυαλό θα το διαχειριζόσασταν; Και ο Μπαρτζώκας δεν είναι ότι έχει δείξει σημάδια πως διαχειρίζεται καλά τη θολούρα στο μυαλό του. Φέτος πάντως, με εξαίρεση το ματς με την Εφές, το κάνει καλά κι αυτό.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, θέλει να του αλλάξει πολλά αυτό το ματς. Αρχικά, ήταν μια νίκη που ήρθε σε συνέχεια της προόδου που έδειξε στο Μόναχο. Μέχρι και το ματς στο Κάουνας, η ομάδα δεν έδειχνε να αλλάζει καθόλου επιθετικά και αυτό την μετέτρεπε σε ένα θέαμα σχεδόν ενοχλητικό. Σε αυτά τα δύο ματς έδειξε πως δεν είναι μια ομάδα του 2-9 και για να βρίσκεται τελευταία στην Ευρωλίγκα με τόσες ταπεινωτικές ήττες όπως στο Βελιγράδι ή μέσα στην έδρα της από τη Βιλερμπάν.

Προφανώς δεν είναι ομάδα οχτάδας ή ομάδα δεκάδας. Μπορεί όμως να παίξει κάπως καλύτερο μπάσκετ και με πιο σαφείς αρχές. Και με λιγότερο άγχος τώρα. Τόσο για τους παίκτες, όπως τον Νέντοβιτς ή τον Κασελάκη που πήραν εμπιστοσύνη, όσο κυρίως για τον προπονητή που κι αυτός δεν είναι τόσο κακός όσο έδειχνε ως τώρα.

ΥΓ. Ο Παπαγιάννης πήρε ένα σεμιναριακού επιπέδου μάθημα για το πώς παίζει κάποιος με πλάτη.

ΥΓ1. Οκάρο Γουάιτ και Κέντρικ Πέρι δύσκολα θα δείξουν καλύτερο πρόσωπο και ένας από τους δύο θα πρέπει να παίρνει πολύ λιγότερο χρόνο.

ΥΓ2. Ο Μέικον έπαθε choking από την ατμόσφαιρα, την οποία εκθείασε μετά το ματς. Τρανό παράδειγμα η στιγμή που γίνεται επαναφορά, κατεβάζει μπάλα με τον Ντόρσεϊ στο ένα μέτρο και γυρίζει να κοιτάξει τον Πρίφτη. 

ΥΓ3. Σλούκας και Παπανικολάου καλούνται να δείξουν πολύ καλύτερο πρόσωπο μέσα στη χρονιά