Ό,τι και να συνέβαινε στον χθεσινό τελικό του κυπέλλου, η ΑΕΚ θα είχε κάνει μια φανταστική χρονιά δεδομένου του πώς ξεκινούσε. Είτε έχανε, είτε κέρδιζε με το στανιό, είτε έτρωγε 3άρα, η κατάκτηση του πρωταθλήματος και, ιδίως, το ποδόσφαιρο που έπαιξε φέτος, θα διατηρούσε την έκσταση στης Φιλαδέλφειας τα μέρη.
Όχι όμως. Η μοίρα ήθελε η ΑΕΚ να το κάνει με τρόπο εμφατικό για να σταλεί και ένα μήνυμα στους αντιπάλους της πως πρέπει να ανεβάσουν κι αυτοί τον πήχη. Κι αν για τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ αυτό ήταν πασιφανές, στον Παναθηναϊκό δεν είμαι και τόσο βέβαιος ότι αντιλαμβάνονται πως φέτος έχασαν καθαρά και μόνο από δικές τους αστοχίες, του προπονητή τους κατά βάση, το πρωτάθλημα.
Δεν λέω ότι η ΑΕΚ το πήρε μόνο επειδή ο Παναθηναϊκός έκανε λάθη εντός αγωνιστικού χώρου. Αλλά το πήρε γιατί ο Παναθηναϊκός έκανε πολλά λάθη εκτός, αλλά και εντός αγωνιστικού χώρου. Δηλαδή ήταν τεράστιο πρόβλημα η μη ποιοτική επένδυση στις επιλογές παικτών των Ιανουάριο, αλλά ήταν εξίσου τεράστιο πρόβλημα το αγωνιστικό πλάνο του προπονητή με δεδομένο πως οι μεταγραφές του καλοκαιριού ήταν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, απλά μέτριες σε επίπεδο προσφοράς. Κι αν αφαιρέσει κανείς τον Μάγκνουσον, τότε το μέτριο γίνεται κάτω του μετρίου.
Υποστηρίχθηκε από την μεριά του Παναθηναϊκού πως του στερήθηκαν οι δυνατότητες να πάρει το πρωτάθλημα με όσα έγιναν με τον κορωνοϊό κτλ. Αν λοιπόν είδαν στους Πράσινους την ΑΕΚ στον τελικό και εξακολουθούν να το πιστεύουν αυτό, τότε την επόμενη χρονιά θα ηττηθούν κατά κράτος, ακόμα κι αν φέρουν τον Βινίσιους και τον Ντε Μπρόινε. Κι είμαι Παναθηναϊκός και τα γράφω αυτά.
Δεν ξέρω άλλη ομάδα στην Ελλάδα που με 10 παίκτες θα μπορούσε να αναπροσαρμοστεί τόσο γρήγορα και με τον προπονητή της να έχει μάθει στους παίκτες του τόσο καλά πάνω από μία θέσεις, ώστε να τους τοποθετεί αλλού από εκεί που έχουν συνηθίσει και να μη φαίνεται μεγάλη διαφορά.
Η διαφορά της ΑΕΚ με τους άλλους
Ο Παναθηναϊκός δε θα μπορούσε με τίποτα να πάει όπως πήγε η ΑΕΚ στη Λεωφόρο, παίζοντας με βασικό τον 5ο της χαφ, και να κάνει το ίδιο παιχνίδι που κάνει πλήρης. Δεν είναι υπόθεση. Το είδαμε κάπως στο Καραϊσκάκης, που βέβαια δεν είναι δείγμα γιατί και πλήρης ο Παναθηναϊκός, τα ίδια και χειρότερα χάλια είχε στην έδρα του Ολυμπιακού τον Φεβρουάριο.
Στο τέλος της ημέρας, αυτό που έδειξε η ΑΕΚ στους Πράσινους, αλλά και στους άλλους δύο, Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ, είναι ότι δεν θα αποτελέσε πανάκεια να προσθέσουν απλώς 4-5 σούπερ παίκτες, αν είναι να έχουν ποδοσφαιρική προσέγγιση όπως αυτή που έχει ο Γιοβάνοβιτς, του χαλιναριού, του αργού τέμπο, του «κρατάμε διαρκώς τη μπάλα στο δικό μας μισό και περιμένουμε να φτάσει το 70 για να βρούμε τον αντίπαλο μπόσικο».
Κι αυτό δεν αφορά προφανώς μόνο τον εγχώριο ανταγωνισμό. Αν στον Παναθηναϊκό θέλουν να παίζουν σε ευρωπαϊκούς ομίλους και δη του Europa League, που είναι ο βασικός στόχος, θα πρέπει να κοπιάρουν τον Αλμέιδα και τη φιλοσοφία του στο μέτρο του εφικτού.
Υ.Γ. Η σχεδόν τοξική νοοτροπία που έχει εμφυσήσει ο Λουτσέσκου στην ομάδα του ΠΑΟΚ αποτυπώθηκε χθες σε μια φάση. Τη στιγμή που έχει κάνει το τράβηγμα στον Τάισον ο Ρότα, οι παίκτες του ΠΑΟΚ τρέχουν στον Μπριχ, έναν elite διαιτητή, και δεν του δίνουν καν το περιθώριο να δείξει τις προθέσεις του με την κάρτα που θα βγάλει. Τον εμποδίζουν, του την έχουν πέσει για τα καλά και απλώς ουρλιάζουν και σπρώχνουν.
Αυτό έδειξε δύο πράγματα. Τόσο το τεράστιο βάρος που είχαν οι παίκτες επειδή δεν είχαν άλλη ευκαιρία παρά αυτό το ματς για να πάει ο ΠΑΟΚ στο Europa League του χρόνου, όσο και το ότι έχει πέσει πάνω τους η πίεση της επικοινωνιακής υπεράσπισης του ΠΑΟΚ, ενώ θα έπρεπε να ασχολούνται μόνο με το ποδόσφαιρο. Με αυτή τη νοοτροπία, αν ο Λουτσέσκου μείνει, δεν ξέρω κατά πόσο θα προχωρήσει μπροστά ο ΠΑΟΚ.
