Δεύτερη 4άρα στην έδρα της μεγάλης αντιπάλου σε μια τριετία. Από το 2009 και το 6-2, έχουν καταγραφεί πολλές πανωλεθρίες για τη Ρεάλ μέσα στην έδρα της από τη Μπαρτσελόνα. Η πεντάρα απέναντι στον Μουρίνιο, ένα 4-3 πριν 5-6 χρόνια, οι δύο τεσσάρες. Το αντίθετο δεν το έχουμε δει καθόλου στα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας της Ρεάλ σε παγκόσμιο επίπεδο με 6 κατακτήσεις Τσάμπιονς Λιγκ στις 11 τελευταίες διοργανώσεις.
Φέτος πάντως, έμοιαζε πιο πιθανό από ποτέ να το δούμε και ο λόγος είναι ο κύριος που κάθεται στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, ο Χάνζι Φλικ, ένας άνθρωπος που μπορεί με όσα κάνει με τους Μπλαουγκράνα, να καταφέρει να τοποθετηθεί στη λίστα με τους σπουδαιότερους προπονητές στην ποδοσφαιρική ιστορία.
Ο Φλικ μοιάζει να πήρε το παιχνίδι του Πεπ Γκουαρδιόλα με τη Μπαρτσελόνα από την τετραετία 2009-2012 και να του έκανε ένα level up. Ποιο ήταν πάντοτε αυτό που ενοχλούσε πολλούς σε εκείνη την αρμάδα των Μέσι-Τσάβι-Ινιέστα και λοιπών; Ότι δεν σούταραν, ότι έπαιζαν πάσες μέχρι να μπουν μέσα στα δίχτυα.
Ο Φλικ έχει ζητήσει από τους παίκτες του σουτ σε κάθε ευκαιρία που θα βρουν και διαθέτει και τα στοιχεία για να το κάνει, δηλαδή το αριστερό πόδι του Γιαμάλ, το αριστερό του Ραφίνια, τον Λεβαντόφσκι που σουτάρει από όπου μπορεί, πίσω τους τον Πέδρι, τον Φερμίν Λόπεθ, τον Όλμο, ενώ συχνά δοκιμάζουν το πόδι τους οι Κουντέ και Μπαλντέ, ο Ντε Γιονγκ. Ο Κασάδο είναι ο πιο συγκρατημένος όλων, αλλά ο τύπος κάνει όλα τα άλλα τόσο τέλεια που μπορεί να «σβήσει» τον Τσάβι! Βαριά κουβέντα, μα η προοπτική αυτή είναι.
Απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, το μάτι θα σταθεί στο ριψοκίνδυνο παιχνίδι του Φλικ στην άμυνα, με τους 4 αμυντικούς συν τα χαφ να στέκονται πολύ συχνά στη διάρκεια του ματς σε παράταξη αρκετά μακριά από την περιοχή, ως και 20 μέτρα μακριά, με στόχο να βγάζουν διαρκώς οφσάιντ τους παίκτες της Ρεάλ.
Το ρίσκο με το τεχνητό οφσάιντ
Μπορεί στο πρώτο ημίχρονο να είχαμε 8 οφσάιντ για τη Ρεάλ, αλλά ήταν όλες οι φάσεις τρομερά οριακές. Την πλήρη εικόνα για την προσέγγιση της Μπαρτσελόνα την είδαμε στο 2ο ημίχρονο, όπου μέτρησα 7 φορές όλη την 10άδα παικτών να βρίσκεται περίπου 10 μέτρα πίσω από το κέντρο και προς την επίθεση, να δημιουργεί μια συμφόρηση γύρω από το κέντρο, και ακριβώς πίσω τους, σε θέση οφσάιντ, οι Εμπαπέ-Βινίσιους-Μπέλιγχαμ, που αναζητούσαν τρόπους να σπάσουν το τεχνητό οφσάιντ. Δεν το πέτυχαν παρά μια φορά στο πρώτο ημίχρονο στη φάση του Βίνι και άλλες δυο φορές στο 2ο.
Η Ρεάλ είναι μια ομάδα που παίζει με τις μεγάλες μεταβάσεις μπροστά, που θέλει να εκμεταλλευτεί την ταχύτητα των Βίνι-Εμπαπέ-Ροδρίγκο, με τον Μπέλιγχαμ να παίζει οριζόντια, να κινείται δηλαδή από την αριστερή προς τη δεξιά πλευρά για να μοιράσει μπαλιές ως 10άρι ή για να ανοίξει τον χώρο τραβόντας πάνω του προσοχή και αμυντικούς.
Η Μπαρτσελόνα του Φλικ έβαλε την Ρεάλ να αναζητήσει το κοντινό passing game, παίζοντας με όλους τους παίκτες της στον χώρο του κέντρου. Η Μπαρτσελόνα έχει μάθει να το παίζει αυτό και το έκανε όσο πιο καλά μπορούσε να γίνει. Εννοείται πως έγιναν λάθη, πως χάθηκαν μπάλες, πως για κάποια διαστήματα η Μπάρτσα δε μπορούσε να κρατήσει μπάλα, αλλά είναι το ελεγχόμενο ρίσκο, είναι η θυσία που κάνει η ομάδα έχοντας επιλέξει να παίξει έτσι.
Κι αφού κατάφερε να πάρει με το μέρος της η Μπαρτσελόνα όλες τις φάσεις που ήταν στην κόψη του ξυραφιού στα οφσάιντ του Εμπαπέ, αφού έμεινε το 0-0 στο ημίχρονο με τη Ρεάλ να έχει μια φάση μόνο, το τετ α τετ του Βίνι, και τη Μπάρτσα να έχει το τετ α τετ του Γιαμάλ και 3 περιπτώσεις με πολύ καλά σου έξω από την περιοχή συν ένα σουτ του Λεβαντόφσκι εκτός ισορροπίας από την αριστερή πλευρά της εστίας, στο 2ο ημίχρονο ξεκλειδώθηκε όλη η ποδοσφαιρική ευφυΐα του συστήματος.
Ενός συστήματος μέσα από το οποίο αναδεικνύεται ο παικταράς Κασάδο, η αναμόρφωση του Ντε Γιονγκ, αλλά και το πόσο παικταράδες είναι ο Γιαμάλ, ο Όλμο και ο Λεβαντόφσκι. Δεν βάζω τον Ραφίνια διότι έκανε πολλές βιαστικές επιλογές χθες, ακόμα και στο γκολ έχει κάνει κακό πλασέ που του έκατσε, έχει χαλάσει αρκετές προοπτικές για γκολ. Κι αυτός όμως είναι δύο επίπεδα πάνω στο διάστημα παρουσίας του Φλικ.
Η Μπαρτσελόνα, εκτός από το αμυντικό της σύστημα, έχει ακόμα μια μεγάλη διαφορά με τη Ρεάλ, όπως αποτυπώθηκε στο χθεσινό ματς. Είχε ελεγχόμενη δίψα. Ήξερε πως και με ισοπαλία είχε το πάνω χέρι. Η Ρεάλ είχε παίκτες, κατά βάση τον Εμπαπέ, που είδαν αυτό το ματς ως παιχνίδι αποδείξεων, ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κερδίσουν το κοινό του Μπερναμπέου. Η Μπαρτσελόνα φάνηκε να το είχε διαβάσει κι αυτό και με τα οφσάιντ προκάλεσε εκνευρισμό στον αντίπαλο.
Δείτε πώς πανηγυρίζει το γκολ του ο Εμπαπέ στο πρώτο ημίχρονο, το σκαφτό πλασέ που ακυρώθηκε. Και πώς αντιδρούσε μετά από κάθε οφσάιντ που του έδιναν. Η Μπαρτσελόνα έβγαλε στην επιφάνεια όλη την αφέλεια της επίθεσης της Ρεάλ και απάντησε με ευφυΐα.
Η Μπαρτσελόνα παρέδωσε σεμινάριο διαχείρισης του…VAR
Είναι αυτή η ευφυΐα που δεν την έχουν δουλέψει τόσο οι επιθετικοί στην εποχή του VAR και την είδαμε στην τελειότερη μορφή της από τον Λεβαντόφσκι και τη Μπαρτσελόνα.
Γενικά, οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι υπάρχει VAR και αντιδρούν με τρόπο κουτό πολλές φορές, εκνευρίζονται, χάνουν το κεφάλι τους. Η Μπαρτσελόνα είχε χθες μια απίστευτη πνευματική διαύγεια, έλεγχο του μυαλού της πάνω από το σώμα της.
Και αυτό το βλέπει κανείς σε ένα και μόνο ριπλέι, στο γκολ του Λεβαντόφσκι, το πρώτο. Πώς κατάφερε εκεί να μη βγει οφσάιντ οριακό, ενώ η Ρεάλ είχε ανεβάσει κι αυτή την αμυντική της γραμμή και οι 8 από τους 10 παίκτες της ήταν συγκεντρωμένοι σε μια ακτίνα 25 μέτρων στον χώρο του κέντρου και προς τα δεξιά όπως αμύνονται;
Αν δείτε στο ριπλέι, ο Κασάδο είναι στο κέντρο, έχει γύρω του 7-8 αντιπάλους, υπάρχει μια γραμμή πάσας προς τον Λεβαντόφσκι που μπορεί όμως να τον βγάλει οφσάιντ. Ο Πολωνός κοιτάζει που βρίσκονται οι αμυντικοί, ευθυγραμμίζεται σωματικά με τρόπο που θα του δώσει πλεονέκτημα ταχύτητας στο ξεπέταγμα, αλλά κάνει και κάτι που αν το είχε κάνει ο Εμπαπέ, τα 3 από τα 8 οφσάιντ του χθες, δε θα ήταν οφσάιντ.
Ο Λεβαντόφσκι έχει τοποθετήσει τα χέρια του όχι μπροστά από το σώμα του, σε κίνηση προς την εστία, διότι αν το έκανε, ο Μεντί δε θα τον κάλυπτε πλήρως και θα έβγαινε οφσάιντ. Έχει βάλει το σώμα του να στοχεύσει τον Μεντί που είναι με πλάτη και προσέχει τον Γιαμάλ, κοιτάζει προς τον Γάλλο, ζητάει έτσι ουσιαστικά τη μπάλα από τον Κασάδο προς αυτή την πλευρά γιατί ο Μεντί είναι εύκολος στόχος και κοιτάζει τον Κασάδο ο Λέβα με τη δεξιά πλευρά του σώματος του.
Έτσι, γίνεται η μπαλιά, την βρίσκει ο Πολωνός στο δεξί του πόδι, κάνει κοντρόλ ιδανικό παρά το ότι η μπάλα μοιάζει να φεύγει ή φαίνεται πως θα φύγει επειδή το κοντρόλ είναι δυνατό, τελικά η μπάλα του στρώνεται και παίρνει την απόφαση να μην προχωρήσει πιο κοντά ενώ έχει τον χώρο και τον χρόνο. Κάνει το πλασέ λίγο έξω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής, βλέποντας πως ο Λούνιν είναι και πιο έξω, οπότε με το ιδανικό φάλτσο, η Μπαρτσελόνα προηγείται με 0-1 και εκεί παίρνει το ματς πάνω της.
Στην εποχή του VAR οι επιθετικοί πρέπει να δουν ακριβώς την τοποθέτηση του σώματος του Λεβαντόφσκι, αλλά και όλης της επιθετικής γραμμής της Μπαρτσελόνα, για να καταλάβουν πως η λεπτομέρεια κάνει ένα γκολ onside και όχι offside.
Αυτό, όπως φάνηκε από τον Εμπαπέ, δε θέλει μόνο δουλειά στην προπόνηση, θέλει και πνευματική διαχείριση, να μην παρασύρεσαι από το τεράστιο «θέλω». Ο Εμπαπέ λύγισε από την εσωτερική του πίεση. Ο Λέβα δεν έχει κάτι να αποδείξει στα 35 του. Και η Μπαρτσελόνα, το δημιούργημα του Φλικ, μπορεί να κάνει εκείνη την εποχή Γκουαρδιόλα να μοιάζει λιγότερο θελκτική στο μάτι.
* Πηγή κεντρικής φωτογραφίας: Instagram/FCBarcelona
