Περιεχόμενα
Πίσω στο 2009, μια άλλη εποχή δυναστείας, η πρώτη της εποχής Guardiola-Messi, είχε ξεκινήσει με ένα εμφατικό 2-6 μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Τότε ήταν μια πολύ διαφορετική εποχή και η Μπαρτσελόνα δεν προερχόταν από μια καταστροφική περίοδο. Γι΄αυτό, αυτό που πετυχαίνει τώρα μοιάζει ακόμα πιο αξιοθαύμαστο, αν σκεφτεί κανείς ότι στις αρχές Ιανουαρίου φαινόταν να οδεύει προς την πλήρη αποτυχία και απείχε αρκετά από τις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ στη La Liga.
Τι μεσολάβησε από τότε; Οι μεταγραφές. Μια Μπαρτσελόνα που το καλοκαίρι είχε το βραχνά του χρέους 1.5 δισ. ευρώ, έχει κάνει κινήσεις, μέσω του Laporta, ώστε να έρθουν έσοδα που θα ανακουφίσουν το ταμείο του συλλόγου, έχει εξορθολογίσει τους μισθούς και έκανε λελογισμένες μεταγραφές, δίχως να δαπανά ποσά όπως αυτά τα εξωφρενικά που είχε δώσει για Coutinho, Dembele και λοιπούς ανεπαρκείς που πέρασαν σε αυτά τα τελευταία 4 χρόνια.
Ο Xavi μπορεί να πέρασε έναν πολύ δύσκολο πρώτο ενάμιση μήνα μέχρι να μπορέσει να βάλει τους δικούς του κανόνες, αλλά ήξερε πως η δουλειά του θα αποδώσει καρπούς. Ήθελε απλώς μερικά εργαλεία. Και τα βρήκε στα πρόσωπα των Feran Torres, Pierre Aubameyang και Adama Traore. Μια επιθετική τριάδα που σε άλλες εποχές δε θα γέμιζε ιδιαίτερα το μάτι και σίγουρα είναι στη θεωρία 2-3 επίπεδα πιο κάτω από το Messi-Suares-Neymar, μπορεί όμως να γίνει από του χρόνου ένα νέο σημείο αναφοράς.
Ήδη μέσα σε δύο μήνες, είναι αυτοί οι τρεις που υπογράφουν την αλλαγή της Μπαρτσελόνα σε επιθετικό επίπεδο. Η Μπαρτσελόνα που δυσκολευόταν όχι απλώς να σκοράρει, αλλά να παράξει φάσεις, έχει πετύχει μέσα σε ενάμιση μήνα τέσσερις φορές από 4 γκολ. Βαλένθια, Μπιλμπάο, Νάπολι και το βράδυ της Κυριακής ήρθε η πιο εμφατική τεσσάρα, απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, μέσα στο Μπερναμπέου. Κι ήταν μια τεσσάρα που τη λες φτωχή, αφού κάλλιστα θα μπορούσαμε να έχουμε επανάληψη του 2-6, αν δούμε τις ευκαιρίες που έχασαν οι δύο ομάδες. Η Μπαρτσελόνα θα μπορούσε άνετα να έχει βάλει ως και 7 γκολ.
Η μεταγραφική τριάδα που έκανε ξανά τη Μπαρτσελόνα…Barca!
Aubameyang, Torres, Dembele και Depay έχασαν ο καθένας από τουλάχιστον μία τεράστια ευκαιρία για να πετύχουν γκολ, ιδίως στο δεύτερο ημίχρονο όπου κάθε επίθεση της Μπαρτσελόνα μύριζε γκολ. Αν δεν ήταν ο Courtois, η Ρεάλ μπορεί σήμερα να είχε πολύ μεγάλες πληγές σε μια σεζόν που λογικά θα βγει πρωταθλήτρια και διεκδικεί το Τσάμπιονς Λιγκ.
https://www.youtube.com/watch?v=YmZJu0ckxTY
Η Μπαρτσελόνα αποπνέει υγεία ξανά, δείχνει να έχει σβήσει εντελώς την καταστροφική περίοδο του Ronald Koeman, έχει κάνει μεγάλα οικονομικά deal με τρεις εταιρείες, μεταξύ των οποίων το Spotify που θα βρίσκεται στο όνομα του γηπέδου και ατενίζει ένα αισιόδοξο μέλλον που μπορεί να σημάνει το ξεκίνημα μιας νέας κυριαρχίας.
Ποιος θα είναι ο Messi αυτής της εποχής; Κανείς, λογικά. Και ευτυχώς. Εκτός κι αν κάνει το θαύμα του ο Gavi. Θα υπάρχει όμως ένας νέος Xavi. Ο Pedri δεν είναι καν 20 ετών και κάνει φανταστικά πράγματα. Η εμπειρία που καταθέτει σε κάθε πάσα, κάθε σέντρα, κάθε κόψιμο που κάνει, δεν μοιάζει ιδιαίτερα λιγότερη απ΄αυτή του 35άρη Busquets. Ο Xavi τον πλάθει ιδανικά για να γίνει ένα 8άρι ολκής που θα κόβει, θα φτιάχνει παιχνίδι και δεν θα έχει ανάγκη η Μπαρτσελόνα από κάποιο 10άρι. Θα μπορέσει έτσι να συνεχίσει στην πεπατημένη του 4-3-3.
Σε αυτή την ολική αναγέννηση που προκάλεσε ο Xavi και πιστοποιήθηκε με το χθεσινό 0-4, μέχρι και οι βετεράνοι ξανάνιωσαν. Ο Dani Alves ήρθε πορωμένος να αλλάξει τη νοοτροπία των αποδυτηρίων. Ο Pique, από κει που βαρούσε κάτι ωραίες ζεμπεκιές και χάριζε με τη σέσουλα τα γκολ στους αντιπάλους, έχει γίνει κάτι κοντά στον σπουδαίο αμυντικό που θαυμάσαμε ως το 2018. Ο Busquets το ίδιο.
Γενικότερα, το ότι η Μπαρτσελόνα έγινε πάλι επικίνδυνη επιθετικά, άλλαξε την προσέγγιση των αντιπάλων και έφερε λιγότερη πίεση και άγχος στην άμυνα. Είναι σαφές πως οι Μπλαουγκράνα θα πρέπει το καλοκαίρι να πάρουν ένα αριστερό μπακ με στόχο να γίνει βασικό και να είναι δεύτερος ο Alba. Θα πρέπει να πάρει έναν αμυντικό για να παίζει με τον Erik. Θα πρέπει να πάρει δεξί μπακ και ενδεχομένως τερματοφύλακα.
3-4 προσθήκες χρειάζεται αυτό το σύνολο για να πρωταγωνιστήσει
Αλλά δείχνει να έχει θωρακίσει το κέντρο και την επίθεση της. Μπροστά διαθέτει την τριάδα που έφεραν οι μεταγραφές, ενώ υπάρχει και ο Ansu Fati που θα γυρίσει. Παράλληλα, η ανεβασμένη διάθεση του Dembele και το ότι ο Xavi τον κάνει να αισθάνεται σημαντικός, ίσως τον πείσουν τελικά να μείνει στη Βαρκελώνη. Σε αυτούς υπάρχει και ο Memphis Depay με τον Gavi.
Στο κέντρο δεσπόζει φυσικά η εμπειρία του Busquets, αλλά ίσως να χρειαστεί ακόμα ένας εκεί, εφόσον η Μπαρτσελόνα δεν έχει ήδη κάποιον από τις ακαδημίες της που πιστεύει. Με Pedri και Nico και τον Puig πάντως, έχει εξασφαλισμένο μέλλον σε βάθος τουλάχιστον 8ετίας.
Ποιο είναι το πιο οξύμωρο; Οξύμωρο όπως φαινόταν το καλοκαίρι και για όσους επέμεναν να θεωρούν ότι ο Messi είναι ακόμα ο σπουδαίος που ζήσαμε μέχρι το 2018. Ότι η Μπαρτσελόνα βγήκε απείρως πιο ωφελημένη από την αποχώρηση του Messi, ο οποίος κάνει τη χειρότερη σεζόν της καριέρας του, δέχεται διαρκή αμφισβήτηση στο Παρίσι, η ομάδα του αποκλείστηκε εκκωφαντικά από το Τσάμπιονς Λιγκ, στο πρωτάθλημα, αν και πολλούς βαθμούς μπροστά, δέχτηκε τριάρα από τη Μονακό και το κλίμα φαίνεται βαρύ κι ασήκωτο για εκείνον, ενώ ποδοσφαιρικά δεν είναι καν στην κορυφαία 10άδα ποδοσφαιριστών φέτος.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό για τη Μπαρτσελόνα. Ότι δείχνει πως δεν έγινε ένα τόσο μικρό κλαμπ ώστε να εξαρτάται από έναν παίκτη, όσο σπουδαίος κι αν είναι αυτός. Κάθε σύλλογος είναι μεγαλύτερος από έναν μόνο άνθρωπο. Και γι΄αυτό είναι σημαντικό για τη Μπαρτσελόνα να μην κυνηγήσει ούτε Haaland ούτε Mbappe. Ας αφήσει τα μεγάλα Εγώ να πάνε σε άλλα αποδυτήρια.
Η φετινή σεζόν δεν είναι δίχως στόχους για τη Μπαρτσελόνα. Θα κυνηγήσει το Europa League κι ας είναι κάτι μικρό για τα δεδομένα της. Ο Xavi ξέρει ότι πάνω σε αυτή την κατάκτηση θα χτίσει το πνεύμα νικητή στους νεαρούς παίκτες του.
Και εγένετο ξανά…Mes Que Un Club!
ΥΓ. Εννοείται πως στο σύγχρονο ποδόσφαιρο που κυβερνά το χρήμα και η υποκρισία, αν αποφασίσεις να ασχοληθείς και να το αναλύσεις, θα πρέπει να αποδεχτείς ότι θα είσαι με ψευδαισθήσεις. Δε γίνεται να μην ενοχλήσει τον απλό πολίτη ότι μια ομάδα με τέτοιο χρέος εξακολουθεί να κάνει τόσα πράγματα. Αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Ή το αποδέχεσαι και κλείνεις τα μάτια ή απλώς δεν ασχολείσαι. Πιστεύω πάντως ότι σε επίπεδο εξωφρενικών μισθών προς τους ποδοσφαιριστές, το τέλος του Ronaldo και του Messi θα φέρει έναν εξορθολογισμό.
Ο Mbappe και ο Haaland δεν πρόκειται με τίποτα να γεμίσουν τα παπούτσια τους και μέσα σε 4-5 χρόνια θα καταλάβουν όλες οι ομάδες ότι μισθοί των 30 και 40 εκατομμυρίων θα καταντήσουν ασύμφορο το άθλημα. Το ταβάνι θα κατέβει και σε μια δεκαετία θα έχει επέλθει μια «λογική».
