Περιεχόμενα
To Big 4 της Superleague ξεκινάει τις υποχρεώσεις του στην Ευρώπη αυτή την Πέμπτη. Δυστυχώς καμία στο Champions League, ευτυχώς τρεις στο Europa και μία στο Conference. Αυτή την εβδομάδα, ξεκινούν όλες με το πρώτο τους παιχνίδι και αισιοδοξούν σε ένα καλό ξεκίνημα, για να βάλουν τις βάσεις για ένα καλό πλασάρισμα και ευρωπαϊκή συνέχεια και μετά το Δεκέμβρη. Πόσο «εύκολο» ή πόσο πιθανό είναι αυτό;
Big 4: Ο Παναθηναϊκός «βγάζει γούστα», αλλά…
Ο πιο φορμαρισμένος από τους Big 4 μοιάζει να είναι ο Παναθηναϊκός στο Αγρίνιο. Και μην αρχίσουμε τα «σιγά τον Παναιτωλικό», διότι παραδοσιακά υποφέρει στο Αγρίνιο και όταν κερδίζει, κερδίζει δύσκολα και με ένα γκολ με το ζόρι.
Αυτή τη φορά, όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε: η άμυνα ήταν «σφιχτή», Σένκεφελντ και Μάγκνουσον «γνωρίζονται» καλά, η μεσοαμυντική λειτουργία επέτρεψε στους γηπεδούχους να πλησιάσουν ελάχιστα την περιοχή του Μπρινιόλι κι από κει και πέρα όλα έγιναν από τη μέση και μπροστά όπως έπρεπε: ο Μπερνάρ έβαλε τρία γκολ, ο Ιωαννίδης σέρβιρε, ο Σπόραρ κέρδισε πέναλτι και το παραχώρησε ευγενικά στον Αϊτόρ, οι μέσοι πάτησαν την περιοχή του Καπίνο, τα εξτρέμ πλαγιοκόπησαν την αντίπαλη άμυνα ξανά και ξανά.
Κάποιοι θεωρούν πρόβλημα το γεγονός ότι η ομάδα σκόραρε πέντε γκολ, αλλά Ιωαννίδης και Σπόραρ κανένα. Για μένα, είναι ευλογία: τα γκολ από τους επιθετικούς θα έρθουν, όσο η ομάδα λειτουργεί σωστά. Κι όσο οι αντίπαλες άμυνες εστιάζουν στο μαρκάρισμα και την εξουδετέρωσή τους, τόσο θα βρίσκουν χώρο οι υπόλοιποι που παίζουν από τη μέση και μπροστά.
Αν όλοι αυτοί (Μαντσίνι, Παλάσιος, Τζούρισιτς, Μπερνάρ, Αϊτόρ αλλά και Βιλένα ή Αράο) μπορούν να είναι απειλητικοί και αποτελεσματικοί, τότε ο Παναθηναϊκός θα βρίσκει σκορ από παίκτες που έρχονται «από πίσω» και θα ξεκλειδώνει παιχνίδια. Και αν γίνεται αυτό, τότε οι αντίπαλες άμυνες, αναγκαστικά, θα ξεσφίξουν τη θηλειά από τα φορ του Παναθηναϊκού, θα αναγκαστούν να έχουν τον νου τους και στους υπόλοιπους και κάπως έτσι Ιωαννίδης και Σπόραρ θα «αναπνεύσουν» και θα σκοράρουν.
Υπάρχει φυσικά ένα μεγάλο «αλλά»: η Βιγιαρεάλ δεν έχει καμία σχέση ούτε με τον Παναιτωλικό, ούτε με τα Γιάννενα ή τον Βόλο. Άλλαξε προπονητή πριν μερικές μέρες, ο οποίος στο ΟΑΚΑ θα παίξει το πρώτο ευρωπαϊκό ματς της καριέρας του, η ομάδα ψάχνει τα πατήματά της, αλλά δεν παύει να είναι μια καλή ισπανική ομάδα, με παραστάσεις υψηλού επιπέδου και ανταγωνισμό κόντρα σε μερικές σπουδαίες ομάδες.
Μπορεί ωστόσο ο Παναθηναϊκός να κερδίσει τη Βιγιαρεάλ; Φυσικά και μπορεί – αλλά θέλει υπομονή, πειθαρχία και μεγάλη προσοχή ώστε να μην αφήνει χώρους και δει τους αντίπαλους να καλπάζουν στην πλάτη του.
Big 4: Η ΑΕΚ ξεκινάει στα πολύ δύσκολα
Από τους Big 4 η ΑΕΚ έχει την πιο δύσκολη αποστολή. Είναι «έτοιμη» ομάδα η ΑΕΚ; Σαφώς και είναι, από πέρυσι κιόλας. Η πρωταθλήτρια κράτησε τον βασικό της κορμό, απέκτησε με κανονική μεταγραφή τον Πινέδα, έκανε λίγες και στοχευμένες μεταγραφές, παίζει παρόμοιο ποδόσφαιρο με αυτό που της έδωσε πέρυσι το νταμπλ.
«Πονάει» όμως όταν πονάνε παίκτες κομβικοί για το παιχνίδι της, όπως ο Λιβάι Γκαρσία και ο Γκατσίνοβιτς, που έλειψαν από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, έχει θεματάκια στην άμυνά της (και μένει να δει αν ο Βίντα θα είναι διαθέσιμος την Πέμπτη), είδε τον Αραούχο να επανέρχεται νωρίτερα του αναμενομένου αλλά δύσκολα αντέχει πάνω από 60 λεπτά σε υψηλή ένταση και ενώ είχε καλά διαστήματα κόντρα στον Ολυμπιακό, είχε και μερικά «νεκρά» διαστήματα. Και επιπλέον έδειξε να έχει κάποια προβληματάκια όταν ανέβαινε ψηλά στο γήπεδο και άφηνε χώρους, απέναντι σε παίκτες που έχουν γρήγορη σκέψη και γρήγορα πόδια.
Το κακό για την ΑΕΚ είναι ότι ξεκινά με ένα εκτός έδρας παιχνίδι κόντρα σε μια ομάδα που έχει εντυπωσιάσει μέχρι τώρα στην Πρέμιερ: ο Μπράιτον, μπορεί να πούλησε Καϊσέδο και Μακ Άλιστερ, αλλά παραμένει μια ομάδα καλοδουλεμένη, με αρχή, μέση και τέλος και έρχεται από μια σπουδαία νίκη επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Το μόνο ερωτηματικό που παραδοσιακά υπάρχει με αγγλικές ομάδες που δεν είναι από το πάνω ράφι (Σίτι, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Τσέλσι), είναι κατά πόσον είναι διατεθειμένες να κρατήσουν δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη ή θα επιλέξουν να ρίξουν το βάρος τους στην Πρέμιερ και να αντιμετωπίσουν λίγο πιο «χαλαρά» και με μπόλικο rotation τις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις. Επειδή όμως είναι πρώτο ματς για τον όμιλο, η λογική λέει ότι θα κατεβάσουν ό,τι καλύτερο μπορούν.
Big 4: Ο «ολοκαίνουργιος» Ολυμπιακός δείχνει δυναμική
Δεν είναι απλό πράγμα να έχεις καινούργιο προπονητή και 16 καινούργιους παίκτες, με τον τελευταίο να καταφθάνει πριν λίγες μέρες και να καταφέρνει η ομάδα να δείχνει τόσο καλό πρόσωπο τόσο γρήγορα. Είναι αλήθεια ότι ο Ολυμπιακός είχε ένα πολύ βατό ξεκίνημα στη Σούπερ Λίγκα που του έδωσε τη δυνατότητα να κάνει ένα «άκοπο» τρία στα τρία, αλλά στάθηκε όρθιος και στο πρώτο μεγάλο ντέρμπι της χρονιάς με την ΑΕΚ.
Ζορίστηκε λίγο στην αρχή, είδε τον Πασχαλάκη να κάνει δυο σπουδαίες επεμβάσεις, δέχθηκε πρώτος γκολ από τον Πόνσε αλλά διατήρησε την ψυχραιμία και βρήκε γρήγορα το γκολ της ισοφάρισης με τον Ελ Καμπί, από μαγική ασίστ του Ποντένσε. Στο υπόλοιπο ματς δοκίμασε να χτυπήσει στην κόντρα, να βρει χώρους ταλαιπωρώντας το κάπως αργό αμυντικό δίδυμο της ΑΕΚ, έπαιξε έξυπνα και έφυγε με τον βαθμό της ισοπαλίας χωρίς να λαχταρήσει.
Το ευτύχημα για τον Ολυμπιακό, είναι ότι ξεκινά το φετινό του ευρωπαϊκό ταξίδι κόντρα σε μια ομάδα που μοιάζει «του χεριού του», μέσα στο «Καραϊσκάκης»: τη Φράιμπουργκ την γνωρίζει καλά από πέρυσι, δεν τον τρομάζει, είναι μια καλή γερμανική ομάδα χωρίς πάντως να είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Αν ο Ολυμπιακός εκμεταλλευτεί τη φόρα του και την ώθηση της εξέδρας, χωρίς να χάσει το μυαλό του από το ενθουσιώδες κοινό, αν δώσει εκείνος το τέμπο της αναμέτρησης ανεβοκατεβάζοντάς το όπως και όποτε θέλει εκείνος, τότε έχει τύχη να ξεκινήσει με το δεξί. Και αυτό θα κάνει τον Ολυμπιακό τη δεύτερη ομάδα σε πιθανότητες να προκριθεί από τους Big 4.
Big 4: Ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα του Λουτσέσκου
Από τους Big 4 ο ΠΑΟΚ έχει τις περισσότερες πιθανότητες να συνεχίσει και μετά τους ομίλους, αφού στο Conference League θα βρει αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικότητας από εκείνες που θα βρουν οι άλλες Ελληνικές ομάδες στο Europa League.
Δεν τα κατάφερε ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Άρη και όλο αυτό προκάλεσε πολλά νεύρα στον Λουτσέσκου, αλλά το γεγονός είναι ότι ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερη ομάδα από την Ελσίνκι και έχει έναν προπονητή που ξέρει να διαβάζει καλά τα παιχνίδια και να προετοιμάζεται ανάλογα με τον αντίπαλο – το είδαμε αυτό σε όλη τη φάση των προκριματικών που έφερε τον ΠΑΟΚ ως εδώ.
Μακάρι το πρώτο ματς να ήταν στην Τούμπα και όχι στο Ελσίνκι, αλλά παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ δεν έχει τίποτα απολύτως να φοβηθεί από μια ομάδα που ναι μεν είναι πρωτοπόρος στη χώρα της, αλλά παίζει σε ένα πρωτάθλημα χαμηλότερης δυναμικής και ανταγωνιστικότητας από το δικό μας.
