Περιεχόμενα
Ρέικιαβικ, 21 Ιουνίου 2022. Η Λεβάντια από την Εσθονία, η Βίκινγκουρ από την Ισλανδία, η Λα Φιορίτα από το Σαν Μαρίνο και η Ίντερ Κλαμπ ντ’ Εσκάλδ από την Ανδόρρα διεκδικούν το εισιτήριο για τον πρώτο προκριματικό γύρο του Champions League, αποτελώντας την επίσημη αυλαία της πιο λαμπερής διασυλλογικής διοργάνωσης στον πλανήτη, όσον αφορά τον «βασιλιά των σπορ», το ποδόσφαιρο.
Κωνσταντινούπολη, 10 Ιουνίου 2023. Σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, Μάντσεστερ Σίτι και Ίντερ διεκδικούν το φετινό τρόπαιο και το εισιτήριο για την «αιωνιότητα». Μετά από έναν μαραθώνιο παιχνιδιών ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες της Γηραιάς Ηπείρου, «πολίτες» και «νερατζούρι» θα τα δώσουν όλα για όλα για να κάνουν τη σεζόν 2022/2023 να γραφτεί με «χρυσά» γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας τους.
Πώς έφτασαν μέχρι εδώ
Η Μάντσεστερ Σίτι είχε εύκολο έργο στη φάση των ομίλων του Champions League και εξασφάλισε άνετα την πρόκριση για τους «16» της διοργάνωσης. Η ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα δεν αντιμετώπισε προβλήματα με Ντορτμουντ, Σεβίλλη και Κοπεγχάγη καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στο γκρουπ με 14 βαθμούς.
Επόμενος αντίπαλος ήταν η Λειψία. Αν το 1-1 στη Γερμανία «θόλωσε» λίγο το τοπίο στις τάξεις της αγγλικής ομάδας, ο επαναληπτικός όχι απλώς το ξεκαθάρισε, αλλά η Σίτι αποτέλεσε έναν πραγματικό… οδοστρωτήρα! Ισοπέδωσε τους «ταύρους» με 7-0, έχοντας «σεληνιασμένο» τον Έρλινγκ Χάαλαντ, ο οποίος σημείωσε τα πέντε από τα τέρματα της ομάδας του!
Στη φάση των «8» η ομάδα του Μάντσεστερ κλήθηκε να αντιμετωπίσει την Μπάγερν αλλά και σε αυτή την «μάχη» έδειξε πως φέτος είναι αποφασισμένη να φτάει μέχρι το τέλος του δρόμου. Για να πάρει το εισιτήριο για τα ημιτελικά επικράτησε με 3-0 στην Αγγλία, ενώ το δεύτερο παιχνίδι έληξε ισόπαλο με 1-1.
Πλέον, είχε φτάσει η ώρα για την «τιτανομαχία» με την κάτοχο του περσινού αλλά και συνολικά δεκατεσσάρων τροπαίων «με τα μεγάλα αυτιά». Η Ρεάλ προσπάθησε να επαναλάβει τον περσινό άθλο με τη Σίτι, αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να κρατήσει στην ισοπαλία στο ματς της Μαδρίτης (1-1). Το αντίστοιχο της Αγγλίας εξελίχθηκε σε μονόλογο των «μπλε», οι οποίοι επικράτησαν με 4-0 και «αποκαθήλωσαν» τη «βασίλισσα».
Από την πλευρά της, η Ίντερ ήταν σε όμιλο «φωτιά» μαζί με Μπάγερν Μονάχου, Μπαρτσελόνα και την Βικτόρια Πλζεν, αλλά κατάφερε ν’ αφήσει εκτός την ομάδα της Βαρκελώνης. Οι «νερατζούρι» πήραν τη δεύτερη θέση στο γκρουπ με δέκα πόντους, ενώ στην πρώτη θέση τερμάτισαν οι Βαυαροί με 18 βαθμούς.
Στη φάση των «16», η Ίντερ κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πάντα επικίνδυνη Πόρτο. Στο πρώτο ματς οι Ιταλοί επικράτησαν με 1-0 εντός έδρας, με το δεύτερο να εξελίσσεται σε «σκυλομαχία». Σε ένα παιχνίδι με πολλή ένταση και σκληρά μαρκαρίσματα, οι «νερατζούρι» κράτησαν με νύχια και με δόντια το 0-0, το οποίο τους «έστειλε» στα προημιτελικά του θεσμού.
Αυτά την οδήγησαν πίσω στη χώρα της ιβηρικής χερσονήσου. Αντίπαλος αυτή τη φορά η Μπενφίκα του Οδυσσέα Βλαχοδήμου. Στο «Da Luz» Μπαρέλα και Λουκάκου έθεταν τις βάσεις για την πρόκριση, με το ματς του Μιλάνου να κρίνεται ουσιαστικά στο τέρμα του Ιταλού μέσου στο 14ο λεπτό.
Οι «αετοί» προσπάθησαν να παλέψουν έως και το τελευταίο σφύριγμα και παρά το γεγονός ότι εκμεταλλεύτηκαν τη χαλάρωση της ιταλικής άμυνας για να ισοφαρίσουν σε 3-3, δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι καλύτερο.
Πλέον, είχε φτάσει για την Ίντερ η ώρα των ημιτελικών, όπου την περίμενε μια «γνωστή». Ο λόγος φυσικά για τη συμπολίτισσα Μίλαν, με το ζευγάρι αυτό να αναμετράται στα ημιτελικά του Champions League ξανά μετά το 2003 και την πρόκριση των «ροσονέρι» στον τελικό του Μάντσεστερ (νίκη επί της Γιουβέντους στα πέναλτι).
Φέτος, η Ίντερ επικράτησε με 2-0 στο πρώτο παιχνίδι (γηπεδούχος η Μίλαν), και στο δεύτερο διαχειρίστηκε άψογα το προβάδισμά της επικρατώντας με 1-0 και εξασφαλίζοντας θριαμβευτικά το εισιτήριο για τον τελικό της Κωνσταντινούπολης.
Οι παρουσίες σε ευρωπαϊκούς τελικούς
Πρόκειται για τον τρίτο τελικό της Μάντσεστερ Σίτι σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και δεύτερο για το Champions League. Ο πρώτος αφορούσε το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1970, το οποίο κατέκτησε επικρατώντας με 2-1 της πολωνικής Γκόρνικ. Στα πιο πρόσφατα, το 2021 βρέθηκε μια ανάσα από το πρώτο της τρόπαιο «με τα μεγάλα αυτιά», αλλά η Τσέλσι κέρδισε με 1-0 στον τελικό του Πόρτο.
Όσον αφορά την Ίντερ, έχει συμμετάσχει συνολικά σε δέκα τελικούς ευρωπαϊκών διοργανώσεων, εκ των οποίων οι πέντε ήταν στο Champions League. Έχει μέχρι σήμερα τρεις κατακτήσεις (το 1964 3-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης, το1965 1-0 την Μπενφίκα και το 2010 2-0 την Μπάγερν Μονάχου), ενώ το 1967 ηττήθηκε με 2-1 από τη Σέλτικ και το 1972 με 2-0 από τον Άγιαξ.
Σχετικά με τις άλλες διοργανώσεις, έχει κατακτήσει τρεις φορές το Europa League (το 1991 σε διπλούς τελικούς με τη Ρόμα, το 1994 σε διπλούς τελικούς με τη Σάλτσμπουργκ και το 1998 με 3-0 τη Λάτσιο) ενώ δύο φορές έφθασε στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό (το 1997 έχασε σε διπλούς τελικούς από τη Σάλκε και το 2020 με 3-2 από τη Σεβίλλη).
Οι προηγούμενες αγγλοϊταλικές μονομαχίες
Το ματς που θα λάβει χώρα επί τουρκικού εδάφους και προσελκύει το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων σε όλο τον πλανήτη δεν αποτελεί την πρώτη συνάντηση ομάδων από την Αγγλία και την Ιταλία σε τελικό Champions League αλλά την πέμπτη.
Η πρώτη αγγλοϊταλική «μάχη» έγινε το 1984, όταν η θρυλική Λίβερπουλ της εποχής αντιμετώπισε τη Ρόμα στον πρώτο (και τελευταίο) τελικό της στη διοργάνωση. Οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες με σκορ 1-1 σε κανονική διάρκεια και παράταση, με τους «reds» να επικρατούν στα πέναλτι και να κατακτούν το τέταρτο, τότε, τρόπαιό τους.
Την αμέσως επόμενη σεζόν, Γιουβέντους και Λίβερπουλ διασταύρωσαν τα ξίφη τους στο «Χέιζελ», σε έναν τελικό, ωστόσο, που μόνο για αγωνιστικούς λόγους δεν έμεινε στην ιστορία. Η «Γιούβε» κέρδισε 1-0 με γκολ του Πλατινί, ωστόσο τα θλιβερά επεισόδια και οι 39 νεκροί προκάλεσαν τον πενταετή αποκλεισμό των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και άλλαξαν τον ρου της ποδοσφαιρικής ιστορίας.
Για πολλούς, ο καλύτερος τελικός όλων των εποχών είναι αυτός του 2005. Λίβερπουλ και Μίλαν συγκρούονται στην Κωνσταντινούπολη και το πρώτο ημίχρονο δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης. Ο Κακά δίνει ρεσιτάλ, Μαλντίνι (1’) και Κρέσπο (38’, 43) σκοράρουν και το 3-0 βγάζει πρωταθλητή Ευρώπης.
Στην επανάληψη όμως , οι παίκτες του Ράφα Μπενίτεθ χρειάζονται μόλις έξι λεπτά για να φτάσουν στην ισοφάριση (54’ Τζέραρντ, 56’ Σμίτσερ, 60’ Αλόνσο), γλιτώνουν στην παράταση και στη ρουλέτα των πέναλτι, ο Γέρζι Ντούντεκ κάνει την εμφάνιση της ζωής του αναγκάζοντας Σερζίνιο, Πίρλο και Σεφσένκο να αστοχήσουν και χαρίζοντας στη Λίβερπουλ το πέμπτο «Ιερό Δισκοπότηρο» της πλούσιας ιστορίας της.
Δύο χρόνια μετά, στο ΟΑΚΑ, οι «ροσονέρι» θα έπαιρναν την εκδίκησή τους, καθώς νίκησαν με σκορ 2-1 τη Λίβερπουλ, κατακτώντας το έβδομο και τελευταίο μέχρι στιγμής Champions League στην ιστορία τους. Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Πίπο Ιντσάγκι, ο οποίος σκόραρε δις και απόψε ελπίζει να δει και τον αδελφό του να επιτυγχάνει αυτό που ο ίδιος έκανε δύο φορές με τη φανέλα της Μίλαν (2003, 2007).
Οι προπονητές
Πεπ Γκουαρδιόλα και Σιμόνε Ιντσάγκι θα δώσουν τη δική τους «μάχη» στους πάγκους, με τον Ισπανό να υπερέχει τακτικά αλλά και βάσει του ρόστερ που καλείται να διαχειριστεί. Ένα στατιστικό στοιχείο που ίσως κάνει τους Μιλανέζους λίγο πιο αισιόδοξους είναι το εξής: ο Ιταλός προπονητής έχει κατακτήσει και τους επτά προηγούμενους τελικούς στους οποίους καθόταν στην άκρη του πάγκου, χάνοντας μόνο τον πρώτο -για το Κύπελλο Ιταλίας- την σεζόν 2016-17 ως κόουτς της Λάτσιο.
Βεβαίως πρέπει να προσμετρηθεί πως όλοι τους ήταν εγχώριοι τελικοί (τέσσερα Σούπερ Καπ και τρία Κύπελλα Ιταλίας).
Όσον αφορά τον Πεπ Γκουαρδιόλα, κυνηγάει το τρίτο του τρόπαιο στο Champions League μετά τα δύο που είχε κατακτήσει με τη Μπαρτσελόνα το 2009 και το 2011. Αν τα καταφέρει θα ξεπεράσει σε κατακτήσεις προπονητές όπως ο Μπράιαν Κλαφ, Έρνεστ Χάπελ, Ότμαρ Χίτσφελτ, Βιθέντε ντελ Μπόσκε, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, Γιουπ Χάινκες και Ζοσέ Μουρίνιο. Τρεις κατακτήσεις έχουν οι Μπομπ Πέισλι (δεν βρίσκεται στη ζωή) και ο Ζινεντίν Ζιντάν.
Τη μοναξιά της κορυφής απολαμβάνει ο Κάρλο Αντσελότι (τέσσερις κατακτήσεις), που πέρσι έκανε τρομερή ανατροπή με τη Ρεάλ Μαδρίτης αφήνοντας εκτός τελικού τη… Μάντσεστερ Σίτι.
Το γήπεδο του τελικού
Το Ολυμπιακό Στάδιο «Ατατούρκ», το μεγάλο στάδιο της Κωνσταντινούπολης θα φιλοξενήσει τον τελικό του Champions League.
Βρίσκεται στη δυτική συνοικία İkitelli και είναι το στάδιο με τη μεγαλύτερη χωρητικότητα στη χώρα. Το στάδιο πήρε το όνομά του από τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, τον ιδρυτή και τον πρώτο Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Τουρκίας.
Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1999 και ολοκληρώθηκε το 2002. Κατασκευάστηκε αρχικά για την αποτυχημένη υποψηφιότητα της Τουρκίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 που τελικά ανατέθηκαν στο Πεκίνο της Κίνας και κόστισε περίπου 160 εκατομμύρια ευρώ
Με χωρητικότητα 74.753 (όλες θέσεις καθήμενων) του απονεμήθηκε ο τίτλος του «αθλητικού συγκροτήματος 5 αστέρων» από την UEFA το 2004, δίνοντάς του τη δυνατότητα να φιλοξενήσει τους τελικούς των διοργανώσεων της UEFA.
Ο τελικός του UEFA Champions League του 2005 μεταξύ Μίλαν και Λίβερπουλ διεξήχθη στο Ολυμπιακό Στάδιο Ατατούρκ στις 25 Μαΐου 2005, ένα παιχνίδι γνωστό ως «το Θαύμα της Κωνσταντινούπολης». Το στάδιο είναι επίσης πιστοποιημένο από την IAAF και τη ΔΟΕ και έχει φιλοξενήσει αρκετούς ευρωπαϊκούς αθλητικούς αγώνες.
Το στάδιο ήταν αρχικά προγραμματισμένο να πραγματοποιήσει τον τελικό του Champions League μεταξύ Παρί Σεν Ζερμέν και Μπάγερν Μονάχου στις 30 Μαΐου 2020, αλλά μετά την πανδημία του COVID-19 στην Ευρώπη ο αγώνας αναβλήθηκε και αργότερα προγραμματίστηκε για τον Αύγουστο στο Estádio da Luz της Λισαβόνας, κεκλεισμένων των θυρών.
Το στάδιο στη συνέχεια ορίστηκε να διεξαγάγει τον τελικό του 2021 μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Τσέλσι, αλλά ο αγώνας μεταφέρθηκε και πάλι στην Πορτογαλία, αυτή τη φορά στο Estádio do Dragão στο Πόρτο.
Οι δύο χαλύβδινες στέγες του σταδίου (βάρους 2.800 τόνων και 1.300 τόνων) κατασκευάστηκαν από το εργοστάσιο κατασκευής μεταλλικών κατασκευών Tekfen στο Τζεϊχάν των Αδάνων. Η δυτική οροφή είναι σχεδιασμένη με τη μορφή ημισελήνου
Με τις 134 εισόδους και τις 148 πύλες εξόδου, το Ολυμπιακό Στάδιο επιτρέπει σε 80.000 θεατές να απομακρυνθούν μέσα σε 7,5 λεπτά, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Η τεχνική υποδομή και ο σχεδιασμός του Ολυμπιακού Σταδίου εξασφαλίζουν βέλτιστη ορατότητα από όλες τις εξέδρες, ομοιογενές επίπεδο ήχου (102 ντεσιμπέλ) με σύγχρονα συστήματα ηχείων και φωτισμό 1.400 lux που καλύπτει όλους τους χώρους του σταδίου.
Ένα εμπορικό κέντρο 42.200 m2 βρίσκεται κάτω από τη δυτική στέγη, με μήκος πρόσοψης 450 m και συνολικά 6 ορόφους (3 ορόφους κάτω από το επίπεδο του εδάφους.)
Το χρηματικό έπαθλο
Βάσει του συνολικού μπάτζετ της UEFA, διαμοιράζονται πάνω από δύο δισεκατομμύρια ευρώ σε όλες τις συμμετέχουσες ομάδες και πάνω από 100 εκατομμύρια εξ αυτών αναμένεται να καταλήξουν στα ταμεία της νικήτριας.
Συγκεκριμένα, η Μάντσεστερ Σίτι στο ενδεχόμενο που σηκώσει την κούπα, θα έχει κερδίσει 81,4 εκατομμύρια ευρώ από όλα τα έπαθλα ανά φάση. Αν δεν τα καταφέρει, η τιμή θα πέσει στα 76,9 εκατομμύρια ευρώ.
Ανεξαρτήτως έκβασης πάντως, έχει εγγυημένα ακόμα 28,4 εκατ. ευρώ από τα χρήματα που μοιράζονται αναλογικά στις 32 ομάδες των ομίλων, συνεπώς τα έσοδά της θα κυμανθούν από 105 ως 110 εκατομμύρια. Κι αυτό αφορά μόνο το 85% των απολαβών της, αφού θα προστεθούν αρκετά ακόμα εκατομμύρια από την «πίτα» των τηλεοπτικών δικαιωμάτων.
Από την άλλη, η Ίντερ ετοιμάζεται να εισπράξει εξίσου υψηλό «μποναμά» για τη φετινή της υπερβατική πορεία μέχρι τον τελικό. Στην περίπτωση που χάσει το τρόπαιο θα αρκεστεί στα 73,1 εκατομμύρια ευρώ από όλα τα έπαθλα ανά φάση.
Αν πάλι στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης, το ποσό θα αυξηθεί στα 77,6 εκατ. ευρώ, ποσό ελαφρώς χαμηλότερο από το αντίστοιχο της Σίτι επειδή σημείωσε μία νίκη λιγότερη στον όμιλο (κάθε νίκη χαρίζει 2,8 εκατ. ευρώ).
Στα δύο αυτά ποσά, αναλόγως την έκβαση του τελικού, θα προστεθούν 19,3 εκατομμύρια ευρώ από τα έσοδα βάσει coefficient, αισθητή διαφορά επίσης λόγω της θέσης της Ίντερ μεταξύ των 32 ομάδων του φετινού τουρνουά (17η στο δεκαετές ranking, 8η η Σίτι). Συνεπώς το δικό της 85% των συνολικών εσόδων θα κυμανθεί μεταξύ 92,4 και 97 εκατομμυρίων ευρώ.
