Μια σπουδαία εμφάνιση για την εθνική πόλο, στάθηκε αρκετή για να την βάλει στην μάχη των «μεταλλίων». Η Ελλάδα «ισοπέδωσε» το Μαυροβούνιο με σκορ 10-4 και προκρίθηκε για πρώτη φορά μετά από 17 χρόνια στα ημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων στο πόλο. Οι παίκτες φάνηκαν εμφανώς χαρούμενοι με την επίδοσή τους, ωστόσο δεν τους αρκεί μόνο αυτό. Έχουν βάλει πλώρη για το πιο ψηλό σκαλί του βάθρου, αφού παραμένουν ακόμα αήττητοι!

Στον επόμενο αγώνα θα αντιμετωπίσει τον νικητή του ζευγαριού της Ουγγαρίας με την Κροατία. Η Εθνική πόλο, πάντως, έχει ισοφαρίσει την καλύτερη ελληνική επίδοση που έχει καταγράψει ποτέ το ελληνικό πόλο σε Ολυμπιακούς καθώς στην τέταρτη θέση έχει τερματίσει μόνο το 2004 στην Αθήνα. Πλέον έχει διπλή ευκαιρία για να κάνει την υπέρβαση καθώς ακόμη κι αν δεν τα καταφέρει να προκριθεί στον τελικό, όπου θα παίξει είτε για το χρυσό είτε για το ασημένιο, θα έχει μια δεύτερη ευκαιρία στον μικρό τελικό για το χάλκινο.

Με άμυνα, η Εθνική  κράτησε το μηδέν, σκόραρε ένα γκολ κι έκλεισε την πρώτη περίοδο στο 1-0. Ανάλογη ήταν η εικόνα και στο δεύτερο οκτάλεπτο με τους Έλληνες παίκτες να κρατούν τους Μαυροβούνιους στο ένα γκολ έπειτα από 16 λεπτά και το σκορ στο 3-1.

Στην τρίτη περίοδο ήρθε το επιθετικό ξέσπασμα της Ελλάδας που ξέφυγε με 6-1. Κι έκτοτε άρχισε να κάνει διαχείριση του σκορ. Το οκτάλεπτο τελείωσε στο 6-2 και παρά το τρίτο γκολ που πέτυχαν στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου οι Μαυροβούνιοι για το 6-3, η Ελλάδα τους «βούλιαξε» με 10-4.

Ο Γιάννης Φουντούλης ανέφερε: «Η πορεία μας έχει δείξει τι ποιότητα έχει αυτή η ομάδα, αφήσαμε πίσω ό,τι είχε προηγηθεί. Σήμερα όλα ξεκινούσαν από το μηδέν, δεν συγχωρούνταν τα λάθη. Δείξαμε μεγάλη πίστη για να πάρουμε την πρόκριση. Είναι μια ιστορική πρόκριση, πώς μπορούμε να σταματήσουμε να ονειρευόμαστε όταν φτάνουμε δύο παιχνίδια μακριά από το όνειρό μας; Στο ημίχρονο είχαμε δεχθεί μόλις ένα γκολ, είχαμε αξιοποιήσει τις ευκαιρίες, στην άμυνα δείχναμε συμπαγείς και με συγκέντρωση. Όταν το σκορ πήγε στο 6-1, συνειδοτοποιήσαμε πως έπρεπε απλά να διαχειριστούμε το σκορ. Πριν έρθω σκεφτόμουν ότι μπορεί να είναι η τελευταία μου στιγμή με την Εθνική. Όπως είπα στην κόρη μου, πάω να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Εκείνη συμβιβάζεται με λίγα πράγματα που μου ζητάει κάθε φορά που φεύγω. Τώρα όμως, που απέχω ένα ή δύο παιχνίδια από τον στόχο μου, νιώθω ευγνώμων σε όλα τα παιδιά, τους συμπαίκτες μου».