Περιεχόμενα
Πολλές φορές, το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο αυτό που βλέπουμε μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δεν εξηγείται πάντα ένα αποτέλεσμα από την απόδοση των ομάδων σε ένα ματς. Πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τον τελικό του Euro, όπου διακυβεύεται ένα τέτοιο τρόπαιο, μια ευκαιρία να τιμήσεις την πατρίδα σου ως ποδοσφαιριστής και να γίνεις λόγος να χαμογελάσουν εκατομμύρια συμπατριώτες σου.
Στην περίπτωση της Αγγλίας αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο. Η Αγγλία δεν έχασε στον τελικό του Euro 2024 γιατί έπαιξε στον τελικό άσχημα. Έχασε γιατί έπαιξε σε ένα ολόκληρο τουρνουά άσχημα. Έχασε γιατί έγινε αυτό που έγινε το 2021 στον τελικό απέναντι στην Ιταλία και μετά.
Η Εθνική Αγγλίας τα τελευταία 6-7 χρόνια έχει έναν σταθερό κόρμο, επομένως είναι σαν ένας σύλλογος, λειτουργεί εύκολα ως ένας οργανισμός. Και οι παίκτες αντιλαμβάνονται την πίεση των Άγγλων με το “It’s Coming Home” που έχει γίνει πια γραφικό. Κι όλο αυτό περνάει στο μυαλό τους. Και περνάει και στο μυαλό του προπονητή.
Η εικόνα της Αγγλίας σε αυτό το Euro ήταν αποκρουστική. Αλλά δεν θυμάμαι τέτοια Αγγλία το 2021. Ή στα Μουντιάλ του 2022 και του 2018. Θυμάμαι μια Αγγλία να προσπαθεί να δημιουργήσει, να παίξει ωραία μπάλα, όχι να παίζει σφιχτή άμυνα και να ελπίζει στη μία καλή φάση και στην τύχη.
Στον τελικό του Euro απέναντι σε αυτή την Ισπανία δεν πας προβλέψιμα
Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα επηρεάζει βαθιά τον ψυχισμό του Άγγλου ποδοσφαιριστή και του προπονητή. Η πίεση είναι μεγάλη σε αυτούς ακριβώς γιατί δεν το έχουν πάρει ποτέ. Οι Ισπανοί είναι χορτασμένοι, είναι μια νέα γενιά παικτών, δεν θα τους έλεγε κανείς τίποτα που έχασαν. Αν έχασαν όμως από αυτή την Αγγλία, ίσως και να τους έλεγαν.
Για να γυρίσω, λοιπόν, στον Σαουθγκέιτ, εγώ δε μπορώ να του προσάψω κάτι για τον τρόπο παιχνιδιού, κι ας με απωθούσε, ακριβώς γιατί δεν μπορώ να αντιληφθώ την πίεση των Άγγλων στον οργανισμό της Εθνικής για κατάκτηση.
Μπορώ να του προσάψω όμως ότι έμεινε τόσο πιστός σε ένα και μόνο πλάνο που δεν ασχολήθηκε με τα μηνύματα που του έστελνε το Euro σε όλη τη διάρκειά του. Όταν η ομάδα σου έχει προκριθεί με γκολ-ισοφάρισης στους 16 στο 95 και μετά νίκη στην παράταση, μετά στα πέναλτι κι ενώ στην παράταση γλύτωσε 2 φορές την ήττα από την Ελβετία, κι όταν κερδίζεις στους 4 με γκολ στο 90+, χωρίς να έχεις κάνει φάσεις, οφείλεις να προσαρμόζεσαι. Ειδικά όταν πας να παίξεις με την πιο εντυπωσιακή ομάδα του Euro, που βγάζει φάσεις με σχετική ευκολία.
Κι η Ισπανία δεν έπαιξε με χωριά για να πάει στον τελικό. Βγήκε πρώτη με 3/3 σε όμιλο με Ιταλία-Κροατία, στους 8 απέκλεισε τους Γερμανούς και στους 4 τη Γαλλία. Με 6 νίκες πήγε στον τελικό. Και πας απέναντι σε αυτή την Ισπανία να παρουσιαστείς ακριβώς ίδιος όπως στα 6 ματς που προηγήθηκαν, στα οποία γλύτωσες την ήττα επειδή ο αντίπαλος δεν είχε την ποιότητα να σε τελειώσει.
Η επιμονή στους εξαφανισμένους Κέιν-Φόντεν
Τι έπρεπε να κάνει ο Σαουθγκέιτ; Να δει ότι Κέιν και Φόντεν δεν κάνουν καλό τουρνουά και να ξεκινήσει με Γουότκινς Πάλμερ, αν στείλει τον 2ο στα δεξιά και να φέρει Μπέλιγχαμ 10άρι. Όχι γιατί σίγουρα αυτό το σχήμα θα έπαιζε μπαλάρα. Αλλά γιατί μπορεί ο Κέιν και ο Φόντεν να διάβαζαν το παιχνίδι από τον πάγκο και να έμπαιναν ως αλλαγές απέναντι σε μια κουρασμένη άμυνα και να δείξουν κάτι.
Δεν δοκίμασε, δεν προσάρμοσε, δεν άλλαξε τίποτα ο Σαουθγκέιτ σε 6 ματς στο Euro. Ειδικά στα νοκ άουτ πήγε με το ίδιο ακριβώς manual, ακόμα και στις αλλαγές. Έτσι Euro δεν μπορείς να κερδίσεις. Όχι απέναντι στην Ισπανία.
Είπε στη μετάδοση κάτι πολύ σωστό ο Νικολαΐδης. Η Ισπανία που είδαμε στο Euro, είναι μια ομάδα που δεν ξέρει να αμύνεται με τη μπάλα στον αντίπαλο. Ξέρει να κρατάει τη μπάλα η ίδια στην άμυνα της, αλλά όχι να αμύνεται. Κυρίως γιατί ο Λε Νορμάν είναι άγουρος ακόμα. Κι όταν βγαίνει κι ο Ρόδρι από τραυματισμό, ακόμα περισσότερο ισχύει αυτό.
Η Αγγλία έδειξε ότι αυτό το κατέχει, να αμύνεται είτε έχει τη μπάλα στα πόδια είτε όχι. Ακούω ότι δεν πας να παίξεις την Ισπανία ανοιχτά γιατί θα φας πολλά. Πρέπει όμως να πάρεις ένα ρίσκο, να αιφνιδιάσεις, να παίξεις με την ψυχολογία νέων παιδιών που δεν έχουν συνηθίσει να σηκώνουν τρόπαια, όπως ισχύει για την επιθετική γραμμή της Ισπανίας, για τον Κουκουρέγια και τον Λε Νορμάν, να πας να προηγηθείς και μετά να γυρίσεις στο μοτίβο σου.
Ο Σαουθγκέιτ φάνηκε να μην μπορεί να διαβάσει τα ματς που προηγήθηκαν για να κατεβάσει μια Αγγλία με περισσότερες πιθανότητες στον τελικό του Euro. Έβαλε το γκολ ο Πάλμερ, θα μπορούσε να γίνει το 2-2 στις 2 κεφαλιές στο κόρνερ, αλλά αυτές ήταν όλες οι φάσεις της. Η Ισπανία από την άλλη, είχε τα 2 γκολ, τα 2 σουτ του Γιαμάλ και άλλες 3-4 φάσεις που θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε τελικές για γκολ.
Κάπως έτσι, η δικαιοσύνη απονεμήθηκε στο Euro και η Εθνική Αγγλίας θα γυρίσει στην Αγγλία έχοντας να αντιμετωπίσει την οργή των ανεξέλεγκτων φιλάθλων που έχουν τοποθετήσει πάνω τους την προσμονή μιας ολόκληρης ζωής!
